نمدی یے پہ گوادر ءِ نندانک ءَ- اکیل مراد

نبشتانک: نمدی یے پہ گوادر ءِ نندانک ءَ

نبشتہ کار: اکیل مراد

دی بلوچستان پوسٹ

شال ءَ نوکی برپ دابیں موسم وتی مانشان ءِ بوہ ءَ آرگ ءَ اَنت شپ ءَ اد ءَ دگانی سر ءَ پرپٹ ءِ سر ءَ روگ ءَ ھم لرزگ گر ایت بلے برپ دابیں ساچ کہ جبین ءَ ایر کپ ایت گوش ئے من ءَ چلتن ءِ باپیں تلاراں گوں امباز اَنت برپ ھم رچ ایت بلے انگت برپاں وت ءَ داشتگ باریں چی ءَ من ءَ ھمے ساھت ءَ تیاب دپ ءَ بمبوئیں داراں مِکیں مولانا ءِ تمبو گیر آیگ ءَ اَت ءُ سیاہ چاہ پِر اَت دل ءَ پیسر ءَ ھُل کت نمدی یے واجہ رھمان ءِ نشتگیں مردمانی سر ءَ بہ درشان پد ءَ جیڑ اِت نمدی کجا بندات بہ بیت ھرچ نیمگ ءَ ناگتی بازیں ٹی وی چینل ءُ دگہ جاھاں ھمے لس گپ بیگ ءَ اَنت کہ بلوچستان ءِ تیابدپی شھر گوادر ءِ مردم شُد ءَ کُشگی کتگ اَنت یا آیانی ھک چہ آیاں پچگرگ بیتگ اَنت چرے ھاتر ءَ گوادر ءِ مھلوک یک اچانگے ءَ برانز گپتگ ءُ وتی ھکانی سما ءَ کنگ ءَ اَنت –

اے مروچی بیست ءُ دومی روچی نندانک ءَ ماسی زینی ءَ ھوار گونڈو ءُ کماش ءُ بلوچستان ءِ بازیں دمگاں نندوکیں ورناہ ھوار اَنت گوشگ ئیگ ءَ اے نندانک ءَ نشتگیں مردمانی دل ءُ ستک ءَ ھچ دگری نیتکگ ءُ انگت ءَ آیاں وتی رھبر مولانا ھدایت رھمان ءِ یکیں گپ بدل کت ءُ گوادر ءِ ھک دیگ ءَ گیش بلوچستان ءَ ھک دیگ بہ بیت –

“گِھ اِنت گلامی ءُ سر اِنت بیلاں”
“پرش اَنت سنکل چہ زنداں بہ جنزے گون پرمان ءَ”

دروت بیل ءُ ھمبلیں براھندگاں مروچی سراج الحق ءَ اے گوشت بلے اے گپ ءَ ھرکس ءُ شما ھم زان اِت کہ پاکستان ءِ مڈی بس ایوک ءَ گلہ ءُ ڈال ءَ ابید دگہ ھچ نیست ءُ آ تئی مڈیانی سر ءَ وتی گزران ءَ بلکیں ھیش ءُ نوش ھم کنگ ءَ اِنت ءُ تئی مڈیانی سر ءَ وتی پجار ءَ دنیا ءِ دیم ءَ زندگ کنگ ءَ اِنت تئی ھمک چیز آئی ءَ پُل اِتگ اَنت پرتو آئی ءَ ھچی پش نہ گیتکگ ءُ ترا یک بُنڈے ءِ سر ءَ نادینتگ ءُ برے تو اے دیم ءَ چیل ورے برے آ دیم ءَ ھر نیمگ ءَ تو چیل ورے تو تھنا پُلکانی تہ ءَ کپ ئے تئی ترپ ترپ دنیا ءِ گوشاں ھم نہ کپ اَنت –

سراج الحق وتی مروچیگیں تقریر ءِ تہ ءَ گوش ایت کہ “بلوچستان دنیا ءِ ھما دمگانی تہ ءَ ھوار اِنت کہ اد ءَ “سھرءِ درایگ پنچمی نمبر اِنت”سراج الحق وتی گپ ءَ دیم ءَ بران کنت گوش ایت اد ءَ کجام کجام چیز در نئیت ءُ پاکستان ءِ ھشتاد ءُ شش درسد ڈیھ ءِ آمدنی بلوچستان ءَ در کئیت ءُ رؤت پاکستان ءَ پُجارینگ ءَ اَنت –

سراج الحق باریں چی چی گوش ایت آئی ءِ گپانی تہ ءَ ھما وتگڑی ءِ بوہ پیداک اَت ھنچش آئی ءَ گوست ءَ ھچ نہ گوشتگ نِی وھدیکہ لھتے مردماں سما کتگ ءُ برانز گپتگ دست اش آیانی گُر ءَ سک اش کتگ اَنت آیانی ساہ ءَ پِر پِرے مان اِنت گوشگ ئیگ ءَ بلوچستان ءِ ھر چُک ءَ وتی چُک ءِ لیکگ ءَ اَنت بلے چی دروگ اَنت اگاں اے بلوچانی چُکاں وتی چُک لیک اَنت گڑا تھنا آ مڈی اَنت کہ وتی چُک اش کن اَنت ءُ وت ءَ دیم ءَ برگ لوٹ اَنت –

پد ءَ سراج الحق وتی تقریر ءِ تہ ءَ چائنہ ءَ داوت دنت ءُ گوش ایت تو اے مزنیں سی پیک ءَ برگ ءَ اِت، بلے ترا سما نیست کہ اد ءَ مھلوک کجام ھساب ءَ بزگ ءُ واری ءُ تکلیپ اَنت اد ءِ مردم تئی سی پیک ءِ ھلاپ نہ اَنت بلکیں اد ءِ ھاکمانی ھلاپ اَنت اد ءَ مردم گوشگ ئیگ ءَ پھک ءَ بھمیانگ بیت اِنت چائنہ اے مزنیں سی پیک ءَ کشگ ءَ ایں آئی ءَ اے سما چون نیست اے سی پیک ءَ اد ءِ مھلوک بزگ اَنت –

منی دل ءَ سراج الحق ءَ مردماں اے گپ ھم گوشتگ سی پیک ءِ دگ ءِ کشگ ءَ ما وش نہ ایں پرچا اے سی پیک ءَ ھزاراں نوک سوریں کاڑ جنوزام کتگ اَنت ھمک تپلیں زھگ چوروانی رنگ ءَ بزگ کتگ اَنت ھمک لوگ پروشتگ ءُ ڈرینتگ اَنت ھمک مات ءِ بچ مات ءَ جتا کتگ اَنت ھمک میل میل ءِ سر ءَ یک چوکی یے جوڑ کنگ بیتگ ھمک چوکی ءِ کش ءُ گوراں بازاراں شپاں واب چماں نیست بلے اے گپ آئی ءَ نہ کت پرچاکہ آئی ءَ وتی ھاکم ءُ واجہ وش کنگی اَنت کہ لھتے واھشت اے مردماں بہ دے تو وتی سی پیک ءَ آرم ءَ بہ کش ءُ برو –

ھیر سراج الحق ءِ رپٹ ءُ سپٹ جتگیں سیاست ءِ گپ سک باز منی دل وَ نہ گوش ایت من آئی ءِ دلی مولاں اد ءَ بہ شنزیناں بلے منی دل ءُ لاپ اے سما ءَ کن اَنت گلامی ءِ تھاریں شپ ءَ لھتے گپ پہ وتی دوستیگیں راج ءَ بہ گوش آں –

سراج الحق ءِ گپ وَ درستاں اشکتگ اَنت منی دل ءَ زانوکیں مردم وت گیشتر زان اَنت وت گیشتر سرپد بیت کن اَنت آئی ءِ گپانی تل ءُ توک کجام ھساب ءَ وزن ءِ تہ ءَ اَنت ءُ کجام ھساب ءَ گپانی رندگیری ءَ کنگ ءَ اَنت –

“چلتن ءُ بولان منی ساہ اَنت”
“پادیناں منی مہ بند من گھگیراں”
“سرکشیں تلار منی کشک اَنت”
“ننگ منی باتن ءَ کَل اِنت”
“کجام بستار ءَ ترا بہ گوش من ءَ مھر اِنت”
“منی کبر کونچاں تئی دست مان اِنت”
“سداں لاش اَنت کپتگیناں”
“منی ھون تئی گاری اِنت”

بیلاں! ما وھدیکہ مڈیانی واجہ اِنت ما وھدیکہ پرگنجیں زمین ءِ واجہ اِنت گڑا پرچا مئے زمین ءِ مڈیانی واھند ما بیت نہ کن ایں اے کجام سبب اِنت ما وتی مڈیانی جنگ ءَ کنگ ءَ ایں؟ اے کجام دور ءُ نوبت اِنت ما وتی مڈیانی سریتگیناں بھر ءُ بانگی ءِ دلبند ءَ شھارگ ءَ ایں؟ اے کجام زور ءُ تاکت اِنت ما وتی ارواہ ءَ وت کشان اِنت؟ گڑا باید ما وت وتی پانک ءُ مڈیانی پھریزگ ءَ جکس اِت کت بہ کن ایں واجہ ھدایت الرھمان ءَ اے کساس ءَ مردم مُچ نہ کتگ اَنت کہ آیاں یک گواتے بئیت ءُ گون وت بہ بارت ءُ ھلاس بہ کنت –

بیلاں اے ھپتاد ءُ چار سال ءِ سیاست ءَ تئی سر ءَ راج کتگ تئی دراھیں مڈیانی سر ءَ مروچی آ دراھیں وشی ءُ تماھاں وتی کنگ ءَ اِنت آئی ءِ ھمک آسراتی ءُ شھرگی ءَ یک بستارے ھست بلے تئی دودمان وتی جاہ ءَ تئی آپ ھما کچ ءَ سر بیتگ ءُ سر اِنت تئی مات ءِ سریگ ءَ دگہ کسے کیت ءُ پچ گپت داں باریں چُنت روچ ءَ تئی مات بے سریگ ءَ سردر ءُ ڈن ءَ ترگ ءَ اِنت ءُ تئی گھار ءِ برھنگیں تامر ءَ باریں چون چونیں مردم اَنت کاینت گر اَنت ءُ رو اَنت ھرکس اے بے سمائیں توار ءِ پشت ءَ ترا ءُ تئی آھوکیں باندات ءَ لگشان اِنت –

بیلاں! من اشی ءَ ھم زاناں شما جزبگ ءُ نرم دابیں راجے ءَ گوں بندوکے ھمینکس کسے شمئے سر ءَ مھر کنت شما گیشتر وتی مھر ءِ درنگازگ ءَ دیم ءَ کنز اِت ءُ وت ءَ ندر کن اِت بلے اے انان ھم ترا گور کنگی اِنت ترا کس مھر نہ کنت بلکیں تئی گار ءُ داری ءِ رند ءَ مردم چو وروکیں شیر ءَ کپتگ اَنت ءُ تو ھمینکس نزیک ءَ مھر کن ئے ھمینکش اے تولگ رنگیں شیر وتی پوست ءَ لگوشان کنت ءُ ترا گار ءُ گمسار کنت –

بیلاں! اے ھچ دابیں رنگ ءَ بیت نہ کنت ترا اے ھپتاد ءُ چار سالی ئیں پیریں سیاست چیزے دات کت بہ کنت بلکیں آ ھنچش کپتگ ءُ ھلاس اِنت آ تئی دزدار ءَ چرتو پلگ لوٹ ایت پرچا آ تئی دزدار ءَ ابید یک ھُشکیں بے ساھیں بُنڈے ءُ آئی ءَ کس پہ وت ءَ زرت ءُ وتی بڈا گران کرت نہ کنت –

بیلاں اے زر، اے سھر، اے گیس، اے تامبہ ءُ اشکر، سنگ ءُ کوہ درست شمئیگ اَنت ءُ اشانی واجہ شما وت اِت گڑا اے وڑ شرتر نہ بیت کہ اشاں شما وت وتی دست ءَ بہ کن اِت؟ گڑا اے وڑ شرتر نہ بیت کہ تو وتی نگن ءِ دپار ءَ آرامی ءَ وتی گُٹ ءَ گوازینت بہ کن ئے؟ اے وڑ شرتر نہ بیت تو وتی سنگرانی تہ ءَ ھمک مات ءِ پھریزگ ءَ وتی دستاں گوں بہ سمبالے؟ اے وڑ شرتر نہ بیت کہ تو وتی سیمسراں وت بہ پھریزے ؟

بیلاں اے ھپتاد ءُ چار سالی ئیں بڈوکیں سیاست ءَ ترا تنی وھدی چی داتگ ابید ءِ ناکو مھراب ءِ رنگیں کماشے ءِ ھرساں، یا تاج بی بی ءِ ترنپیں ھون ءَ کہ زمین ءِ سر ءَ رتکگ اَنت انگت ءَ ھُشکی ءِ نام ءَ نزان اَنت –

بیلاں اے وتگڑیں سیاست ھمینکس وتی بدوھیں مانشان ءَ پرتو پہ دپ ترا کولیگ کنت بلے اَچ تئی یونیورسٹی ءُ وانگجاھاں تئی نوک رُستگیں ورناہ روچ ءُ رھمانی گار ءُ گمسار کنگ بیگ ءَ اَنت اشی ءَ وت سما ءَ ئے باریں چنکس ورنا کہ آیاں تئی مڈیانی شناسی بیتگ آ کجا کجا گار ءُ گمسار کنگ بیتگ اَنت تو اشی ءَ ھم زان ئے مئے گاری اگاں ھست اِنت گڑا آ پاکستان ءِ اسلام آباد ءَ شوربندی ءَ گوں کیت مارا بس تھنا گار کنت تھنا مئے ورنایاں گار کنت تھنا مئے کماش ءُ آجزیں ماتاں گار ءُ کمشرپ کنت تھنا مئے زھگاں تیرانی دپ ءَ دُرش ایت ءُ مارا بزگ کنت –

نمدی یے باریں کجا داں کجا شت بلے اشی ءَ من ءَ دلجم یکین ءُ ستک اِنت اے رندیگیں سیاست ءَ ھم شما یکین نہ کن اِت ءُ وتی جزماں سرجم کن اِت ءُ شال ءِ دلبند ءَ ناکو مھراب ءِ رتکگیں ھرس ءُ کیچ ءِ دلبند ءَ تاج بی بی ءِ ھُشک نہ بیتگیں ھوناں الم گیر کارے –

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔