نبشتانک: گُمنام سپاھیگ
نبشتہ کار: میرین بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
دیگر ءِ وھد ءَ آ مُدام بارگیں کوہ ءِ سر ءَ شُت ءُ ھلک ءُ میتگانی ندارگ ءُ پد ءَ گواڑگ ءِ پُلانی وشبوُاں چہ آئی ءِ گین پُر اَت ءُ پد ءَ روزرد ءِ ابیتکیں ساھت ءَ رولھ ءِ ندارگ ھم آئی ءَ بے کساس یات پِرّینگ ءَ اَت ءُ دومی نیمگ ءَ آئی ءِ دیم ءَ تیگاپ ءُ دروازگ ءِ کوھانی نیاد ءَ آئی ءِ دیدگاں ھزار واب بندوک اِت اَنت ءُ آ بس ھمے گوشگ لوٹگ ءَ اَت کہ من بولان ءِ گَٹّ ءِ کوھانی تہ ءَ گار بوگ لوٹاں ءُ تگران ءَ کوہ ءِ ٹُلّ ءِ سرے روزرد ءِ زردی ءَ گوں مھروان ءِ نبشتہ ءَ ایر رَوگ لوٹاں-
بَلے آئی ءِ کماش ءَ کَرنیں بیتگ اَت کہ زھگ ءَ گوں نہ نند ءُ نیاد ءُ نہ گپ ءُ ترانے بیتگ اَت آئی ءِ کماش دلگران اَت کہ تو پرچا رپتے ءُ شُتے اے گیابان ءُ ویران ءَ بَلے آ بژنیگ نہ اَت چیاکہ آ جھدکاراں گوں ھمسپر ءَ اَت ءُ آئی ءَ وتی سرجمیں واب ھاکاں گوں ھوار کُتگ اَت آئی ءِ زند ءِ پشکپتگیں بس یکیں واب اَت کہ گُلزمین ءِ آجوئی اَت-
اے مھر جنگ ءِ پڑا ھزاراں کارست وتی کاراں گوں دست گٹ اَتاں ءُ آ سُتکگیں دیوالے دریگ ءِ شھم ءَ چہ ھر شئے ندارگ کنیگ ءَ اَت ءُ آ دریگ ءِ شھم ءَ ھزاراں وشیں ءُ گمیں لزتاں ایرموش کنیگ ءَ اَت بَلے آئی ءِ مھروانیں دریگ ءِ شھم ءَ آئی ءِ مھروان ساڑی نہ اَت-
بَلے ھمے کارست ھانی لُڑ ءَ دیگہ یک کارستے دست مُنڈ اَت بَلے آ جنگجاہ ءَ ساڑی اَت ءُ تمردی ءَ گوں دژمن ءَ بیھار دیگ ءَ اَت ءُ دژمن ءَ گوں دیم پہ دیم جنگ ءَ اَت ءُ دژمنے بازیں کاراندھاں کُشگ ءَ اَت ءُ دُرستں سلاہ ءُ ساز ءُ ساماناں ھم دستیگ کنگ ءَ اَت ءُ دژمنے گَرّ ءُ یکرّ ءَ گوں دوچار اَت آئی ءِ واھشت مُدام ھمے بیتگ اَت کہ دژمن ءِ سلاھاں دستیگ بکن آں ءُ آ بازیں جنگجاھاں ھم سوبین بیتگ اَت ءُ نویسوک ھمے گوشگ ءَ اَت کہ اے کارست منی زندئے مستریں کارست بزاں ساچان ءَ پد ھمے گوشگ بیت چیاکہ من اے کارست ءَ چہ بازیں شئے دربرُتگ ءُ ھمے کارستانی لُڑاں آئی ءِ سنگت کَے کَے ھم یک جوانیں کارستے گوشگ بیت کہ مُدام آئی ءِ ھمراہ اَت ءُ بابا ءَ مُدام آئی ءَ گُشت اَڑِے ریپتگ اِد ءَ بیا اگاں تو آئی ءَ کریمو بگُشے تو ھم رد نہ ئے چیاکہ کے کے یک سکیں لاجوابیں سنگتے اَت ھر کار ءَ آئی ءِ دست مان اَت ءُ آ مُدام چراگ ءِ پسو ئِے گوماں ھر جاہ ءُ دیاراں جنگجاہ، اوتاک ءُ سپراں آ دوئین ھمراہ ات اَنت ءُ ھمراہ انت چُش کہ اھسان ءُ شھداد ءِ پیم ءَ ءُ کماندار شھیک تنیگت ءَ کارانی گر ءُ لانچاں گوں دوچار اَت آئی ءِ چماں واب نیستگ اَت ءُ بُرزتریں کوہ ءِ ھما دیم ءَ آ اندیم انت ءُ آ ھروھدی ءِ پیم ءَ دژمن ءِ ودارِیگ اَت بَلے ساچان ھمے دمک ءُ دراں ویل اَت ءُ آ یک کِشکے ءَ گَٹّ اَت ءُ وتی جند ءَ وت شوھازگ ءَ اَت بَلے وت ءَگندگ ءَ نہ اَت بابُل ءِ لبز ءُ رھبند گوں کس ءَ وانگ نہ بیگ ءَ اَتاں ءُ آئی ءِ لبز سک ھورت ھورت ءَ نبشتہ اَتاں من پہ ازابی ءَ گوں پُرشتگین ھینک ءِ ھمراہ داری ءَ گوں بس لھتیں لبز گیش ءُ گیوار کُت اَنت کہ اِشکندیں ودار ءُ اَو ڑِے ملنگو ءُ سلیمان آگائی ءَ واب گندگ ءَ اَت ءُ مجید بابُل ءِ کِسّہ ءِ کارست ءِ دروشم ءَ گندگ بیگ ءَ اَت ءُ مجید ءِ کِسّہ ءِ نویسوک مھلوک ءَ بس ھمے گوشگ ءَ اَت اگاں تو مرچی زِندگ منتگے ءُ گیدی ءِ کُنڈ ءَ کسے زانت ءُ جاہ کار اِیت گُڑا اے ھمے سالونکیں بچّ ءُ کُنگریں پُسّگانی کُربانی اَنت –
دُرین ءَ تنیگت ءَ واب آیگ ءَ نہ اَت کہ کدین کچکول ءِ نوکیں پربندیں گالے بیت ءُ من وتی دلا بساڑین ءَ ءُ آئی ءِ پُر مھریں زھیراں وتی چنکاں بکناں بَلے کچکول گُمنام اَت ءُ تنیگت ءَ گُمنام اَنت من آئی ءِ پٹ ءُ پول ءَ سرجمیں دریگاں شوھازیتگ بَلے آ تنیگت ءَ من ءَ دست نہ کپتگ –
آئی ءِ کِسّہ کارستاں چہ سریچک اَت انت ھمے کارستانی لُڑ ءَ بولان ءِ گٹ ءُ گراں گوں سیادی کنوک امام بکش سوری وت یک جتائیں کسھے اَت بَلے آئی ءِ گوما سوری نبشتہ کنگ نہ بوت چیاکہ سوری ھانُل ءِ کسھے مستریں کارستے اَت پمیشکا آ گوں کس ءَ نبشتہ کنگ نہ بوت ءُ مرید ھانُل ءِ چیدگ ءَ گوں لبزاں کماھگ ءَ اَت-
نزاناں زندگی ءِ تھار دیم ءَ چُنت گُمنام بیتگ انت ءُ باریں دگہ چُنت ھست اَنت اے جنگجاہ ءِ میدان ءَ بس یک ءُ دو ءِ سرپدی ھست باریں گُمنام چیکس انت بلے آ گُمنام سپاھیگ انگت ءَ جنگ ءَ اَنت ءُ نا امیتی آئی ءِ تہ ءَ نیستگ اَت ءُ ھک ءِ سر ءَ وتی اوشتاتگ اَت ھک ءِ بابت ءَ نویسگ ءَ اَت گپ ءَ اَت جنگ ءَ اَت آئی ءَ بس ھمے گُشت کہ آزاتی مئے بُنُکّی ھک انت ءُ آئی ءِ سر ءَ گپ جَنگ ءِ ھک ھست ءُ انسانیت ءِ سبک من مذھب ءَ چہ در نہ بُرتگ بلکیں انسان دوستیں دوستاں چہ دربُرتگ ءُ کدی ھم وتی دست ءَ پہ دِگر ءِ دیم ءَ شانک اِش نکنان بلکیں وتی قوم ءِ دیم ءَ چیاکہ من وتن ءِ یک قومی سپاھیگے آں اگاں آ دریا انت من گُڑا دریا ءِ ماھیگ انت ءُ من کُل برداشت کُت کناں ھالیگیں لاپ ءَ گوں وپت کُت کناں، سرد ءُ گرم،ھار ءُ ایروپ کُل بَلے زوراک ءِ دیم ءَ سر ءَ جھل کُت نکناں ءُ آ وتی مھروانیں کارست ءَ بس انچُش گوشگ لوٹَگ ءَ اَت کہ ” آ واب کہ تو گومن دیستگ آ واب تئی نا سرجم انت منی ءُ تئی کِشک جتا انت ءُ من تو ھما وھد ءَ ھور بہ ایں وھدے منی مرگ ءَ چہ پد اگاں تئی سرے گُشان بدل بہ بیت تو بزان من واتر بیتگ انت ” ءُ آ گُڈی ءَ اے ھم گوشگ لوٹَگ ءَ اَت کہ من باں یا نہ باں بلے تئی نام ءِ گُڈی لبز ھر وھد ءَ منی ھست بیگ ءِ گواھی ءَ دے اَنت تو ھمے ساھت ءَ سگریٹ ھم وتی گُڈی ساہ ءَ کَشگ اَت ءُ اناگاہ ءَ آ گار بوت بَلے آئی ءِ سگریٹ ءِ بُنڈ زمین ءِ سر ءَ پشکپتگ اَت-
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔