نبشتانک: ناکو مھراب آشوب ءِ چیدگ
نبشتہ کار: زھرا بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
تھاری ءَ آزمان ءِ دیم ءَ چادرے مانپوشتگ اَت پادان جواب دات ،ابیتکی ءَ انگیرا کتگ اَت ءُ چماناں یک آس ئِے کپت کہ بلگ ءَ اَت جنزان جنزان اَت دانکہ آس ءِ کر ءَ سر بوت آں،یک پیریں کماشے آس ءَ دستاں تپگ ءَ اَت دْروت ناکو، دراھبات ئے ، ناکو تئی نام؟ مھراب ناکو اے کجام میتگ اِنت ؟ ریڈ زون اِنت ۔
چاریں نیمگاں بے تواری اِت انگتہ یک توارے منی گوشاں کپت کہ نعرہ جنگ ءَ اَت ءُ گشگ ءَ اَت ،”ہم پھول ہیں،ہمیں کیوں توڑا جاتا ہے ہم اس سرزمین کا وارث ہیں ،ہم پڑھنا چاہتے ہیں ہمیں پڑھنے دو،ہم پھول ہیں ہمیں بسنے دو” ناکو اے کئی توار اِنت ۔
اے ھما شیرزال ءِ توار اِنت کہ آؤکیں دگہ ھزار سالاں رند ایدگہ سانکلان بستگیں راج ھمے شیرزال ءِ درور ءَ دے اَنت ءُ جنزان بنت ناکو نامے کے اِنت ؟ پاتو کہ زالم ءِ دیم ءَ چو بولان ءِ کوہ ءَ اوشتگ ۔
ناکو اے جون کئی اَنت؟ زمین ءِ چکانی جون اَنت۔ اد ءَ ریڈ زون ءَ پرچا ؟ انساپ ءِ شوھاز ءَ رھادگ آں چہ کئے ءَ؟ چہ بلوچ راج ءَ ءُ انپاپ نہ بلکیں اے ھالات مردم ءِ اندر ءِ انسان ءَ زندگ کن اَنت ءُ من سرپد آں کہ انساپ وت انساپ ءِ شوھاز ءَ تچ ءُ داگ کنگ ءَ رند بیران بوتگ،بلے اے ھون آشوب ءِ چیدگ اَنت باند ءَ درور بنت ناکو تئی میتگ ؟ اے زمین ھر جاہ منی میتگ اَنت ،من اے زمین ءِ وارث اوں ،منی نو چک سانکلان ءُ پنچ شھید ءُ انون اے دوئیں چک ھم۔
ناکو! پرچا تئی چک سانکلان ءُ پرچا شھید مول ءُ مراد؟ آ زمین چک اَنت پہ زمین ءِ رکینگ ءِ ھاتر ءَ ناکو ءَ وتی چم ءِ چشمک چادر ءِ لمب ءَ ساپ کت ءُ گشت الم روچے بل ایت اے تھارُوکی رند بس دم برگی نہ اِنت ۔ پاتو ءِ توار پد ءَ گوشان کپت ، یہ جو دہشتگری ہے اس کے پہیچے وردی ہے یہ بونٹے والی دہشتگرد بلوچ نسل کوشی ؟ بند کرو بندکرو۔
ناکو! کسان سالیں پاتو ءَ را اےدْرستیں نعرہ یات اَنت مکسد چہ بوت کنت؟ ھالات اَنت کہ بنی آدم چہ اندر ءَ مھکم کن اَنت ناکو گڑا اے ریڈ زون ءَ نندگ ءَ تو ءُ پاتو ءَ ترس ءِ آماچ نہ اَنت؟ منی چک! مار ءَ اے ترس نہ اِنت کہ باندا مئے جون چار راہ ءِ سر ءَ ایر بیت بلے ،من اے گپ ءَ پھر بند آں کہ دگہ ھزار کرن ءَ رند ایدگہ گلامیں راج پاتو ءُ ناکو مھراب ءِ درور ءَ دے اَنت کہ تھاری ءَ چراگے روک کتگ تھاری پُرشتگ ءُ گار کتگ ءُ انچو کہ مرچی بلوج راج مدام ھما راجانی درور ءَ دنت کہ مئے راہ ءِ مسافر بوتگ اَنت ۔
ناکو شال ءِ پرپین موسم ءَ نندگ گران اِنت بلے تو ءُ پاتو کجام اوپار کچکول ءَ کتگ ءُ نشتگ اَنت ؟ ناکو!
“چگل بہ داتیں سلاہ من جنگ ءَ گڑا بگشتیں “
“مہ بکشتیں سر پہ لج ءُ ننگ ءَ گڑا بگشتیں”
“من ہرچ ہال ءَ ءُ ہرچ جاہ ءَ بدیستیں دشمن”
“مئے دست لرزت ،نشت تپنگ ءَ گڑا بگشتیں”
ناکو ءَ اے شائِر ءِ گشگ ءَ رند آس ءِ داران شر کنگ ءَ گلائش بوت ءُ درائنت کہ زمین ءِ یک انچنائیں مھرے کہ مھروانان دیوانگ کنت، انچو کہ بلوچ مرچی پہ زمین ءَ دیوانگ اَنت
من ءَ انچو سما بوت ناکو مھراب آشوب ءِ چیدگ ءُ دائم بلان کنت الم اے تھاری ءَ پروشت اِت ءُ باندت ءِ چراگ بیت دل ءَ اومان کت کہ ناکو ءِ چمانی باتن ءَ پاھو داتگیں واب ءَ کسھی دروشم ءَ بہ نویس آں بلے ءُ الم ناکو مھراب ءِ کسہ ءَ نبشتہ کناں۔ ناکو تئی جھد زندگ بات ۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔