نبشتانک: شال ءُ دو لاش
نبشتہ کار : اے بی ریکانی
دی بلوچستان پوسٹ
سارتی اَت گوریچ پہ داب ءِ کَشّگ ءَ اَت بازیں ورناهی ءَ زُکُرینتگ اَت بازینی ءَ آس روک کُتگ اَت شال بالاد تیر سُمبینتگ اَت زوراں وراں ، چار راه سرا یک کماش ءِ گوں دو چوریگ لاش ءَ نِشتگ اَت ، کماش پُچ دِرتگ اَتاں سواس اِش پادا نیست اَت ناں کوٹ ءُ کمبّل ءِ ، بلے کماش گوں وتی پیری هاٹیگ ءَ زوراک آں شِکست دیگا اَت ، سارتی چو نمبّ وڑا اِیر دیگا اَت سَک سارت اَت هریکّی ءَ کوٹ ءِ گورا اَت بوٹ پادا اَت اَنگت زُکرینگ ءَ اَتاں بَلے کماش پاگ پہ دابّ ءِ سرا بَستگ اَت نِشتگ اَت ناں بوٹ پادا اَت ناں کوٹ ءِ گون اَت ، یک پیرزالیں بَلُّک ءِ گوں کوپے چاه ءَ پیداک اَت آتک کماش گورا چاه کماش ءَ دات وت کمو آ کِرّ ءَ نِشت ، بلُّک ءَ دَمبونکہ ءِ بَستگ اَت سیاهیں گُد گورا اَت بلے بلُّک ءَ هم اے سارتی ءَ هِچ گون نیست اَت ، گُڑا مردم آیان ءُ مُچ بوان اَتاں دُرواه نندان بوت آں ، بَلُّک ءَ چہ جُست اِش گپت اِیں کہ اے چونیں لاش اَنت شُمارا گون اَنت ، بلُّک پسّہ یکین اَت اے سرجمیں بلوچستان بلوچانی لاش اَنت مارا گون اَنت اے دو نہ ینت ، گُڑا یکّی ءَ جُست گپت اے چہ شُمارا کُجا گون اَنت ؟ بلُّک ءَ درائینت اے چہ هوشاپ ءَ گون اَنت ، اے ناپاکیں ایپ سی ءَ گوں ٹوپ ءُ بمب آں شہید کُتگ اَت ، پدا بلُّک ءَ جُست اِش گِپت اِیں اے لاش شُما شال ءَ پرچہ هارتگ آں؟ –
بَلُّک: مرچی اگاں ما اے شال ءَ میارتین آں همودا کَلّ کُتین آں باندا مارا دگہ لاش کَلّ کَنگ واستہ کَلّ جَنگ لوٹیتگ اَت مرچی ما گوں نزوریں کوپگاں اے شال ءَ آرتگاں بلکیں باندا دگہ بلوچی ءَ وتی چوریگیں چُکانی واستا کَلّ جنگ مہ کپیت ءُ چُک پہ شان ءِ لیب گوازی بِکن اَت ، بَلُّک اَنچیں جزبگی گوماں گَپ ءَ جنگ ءَ اَت گُش ئے بلوچستان تها زوراک هتم بوتگ اَتاں ءُ بلوچ بلوچستان وتواجهی ءَ کنگ اَتاں ، بلے مرچی من پهامگاں دژمن ءَ شِکست وارتگ چیا کہ مرچی مات ءَ چہ هوشاپ ءَ دو لاش زرتگ آجوئی جار جتگ ، مرچی من مات هاٹیگ ءَ گندگ آں زانگ آں دژمن ءَ شِکست وارتگ ، مات اے هم گُشگ ءَ اَت اے دوئیں لاش نہ ینت بس دگہ هزارانی کساس ءَ لاش ما ماتیں زمین دلبند ءَ واپنتگ بلے ما لاش کَلّ کنگ ءَ هم دَمّ نہ بُرتگ ما بلوٹیت اِیں اے دوئیں لاش هم ماتیں زمین دلبند ءَ واپینتگ اَتاں بلے مارا دژمن پروش دیگی اَت دژمن بزانت ما بے هاٹیگ نائیں ما بلوچیں اگاں تو جن ءِ کہ نو کَلّ اِش کن اِت ما تئی هبراں نزوریں کَلّ نکن اِیں ، مات چمانی تها آرسیگ اَتاں بلے مات دَپ هبر بولان ءِ کوه ءِ وڑ ءَ مهکم اَتاں ، بلوچستان ءَ هزار چوشیں ماتانی درکار اِت کہ آ مات دژمن ءَ گوں وتی مهکمی ءَ شِکست بدی اَنت ءُ بلوچ پُسگاں جنگ ءَ راوگ ءَ تیار بِکن اَت من جزم آں کہ بلوچستان ءَ هزارانی کساس ءَ چوشیں مات هم چو بولان وڑ ءَ مِک بنت-
زندگ اِنت بلوچسـتان
زندگ اِنت مئے لج ءُ شان
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔