پت ءِ پَنت پہ مھروانیں بچ ءَ- ھاتر اسلم

نبشتانک: پت ءِ پَنت پہ مھروانیں بچ ءَ

نبشتہ کار: ھاتر اسلم

دی بلوچستان پوسٹ

دْروت منی چم ءِ چراگ منی دوزواھیں بچ مرچی منی دل ءَ لوٹ اِت کہ پہ تو نِمدی یے نبشتہ بہ کن آں ءُ ترا لھتیں نسیّت بہ گْوش آں منی جگر نوں شری ءِ سر ءَ دِلگوش کن، تو تھنا اے دنیا ءَ آتگ ئے ءُ تھنا سَپر کن ئے داں کہ زندگ ئے اُمیت کس ءَ چہ مہ دار ، کسی گِلگْ ءَ مہ کن ، کس ءَ بد مہ گْوش ، وت ءَ چہ ھرکس ءَ دُور بہ دار، تو سَتّر دَزگَٹ بہ بہ بَلے کس ءَ مہ گْوش منی کُمَک ءَ بہ کن اے دنیا گوں کس ءَ وپادار نہ بیت، اے مردم کسی مھروان نہ بنت منی ساہ، پَد ءَ مئے چاگرد ءِ وَ گپ کنگ نہ بیت پرچا کہ اِد ءَ کَھر ءِ بادشاھی اِنت، مھر ءِ نام ءُ نِشان نیست ءُ نہ کہ اِد ءِ راجدوست ءُ اِنسان دوستیں مردمان ءَ کَدر ھست-

اگاں تو وتی پت ءِ ھبَر ءَ زور ئے من گْوش آں، وتی کِرّد ءُ کاراں اے دنیا ءِ دیم ءَ آرَگ ءِ جُھد ءَ مہ کن، وت ءَ مُدام چہ دنیا ءَ دُور بہ دار ءُ بس ھچ مہ گْوش ، ھنچوش بہ پھم کہ زی تئی پت مُرتگ ءُ تو انگت پُرسیگ پرچا کہ اے دنیا ءَ یک بَلاھیں رَسمے ھست آ رَسم ترا ھچ وڑ ءَ لگتمال کنگی نہ اِنت-

اگاں تو مَزنیں کِردے ءِ واھند بوت ئے ءُ یک نوکیں جھدے بندات کرت انگت ترا دنیا ءَ شریں نامے نہ رَس اِت گڑا دلجَم بو تئی مرگ ءَ چہ پہ سَرجمیں مردم، تئی دوست دژمن وتی ‘profile’ اَکساں سیاہ کن اَنت، داں لھتیں روچ ءَ تئی اکس ءُ گُشتین ءَ وتی ‘Status’ کن اَنت تئی مرگ ءَ وت ءَ سَک گَمیگ کن اَنت لھتیں شائر پہ تو شھر پِر بند اِیت لھتیں نبشتہ کار پہ تو نمدی ءُ نبشتانک نبشتہ کنت اے سرجمیں مردم وت ءَ تئی مھرانی وامدار کن اَنت-

منی چَمروکیں بَچ، اے دنیا ءِ رسم ھمیش اِنت کہ زندگیں مردم ءَ کَدر نیست آ کہ مر اِیت گڑا آئی ءِ اِزّت آزمان ءَ سر بیت ءُ ھر کس وت ءَ گوں آئی ءَ نزّیک کنگ لوٹ ایت من پمیشکا گْوش آں ترا ھچ گلگ کنگی نہ اِنت اے دنیا ءِ رسم اَنت ءُ ترا اے رسم ھچ وڑ ءَ لگتمال کنگی نہ اَنت پد ءَ مئے چاگرد ءِ رسم انگت گیشتر اَنت اِد ءَ گیشتریں شائر ءُ نبشتہ کار مُرتگیں مردمانی توسیپ ءَ دَزگٹ اَنت آیاں ھچ وھد نہ رَس اِیت کہ زندگیں مردماں اے راہ ءَ بیار اَنت ءُ یک شریں کرد ءِ واھند بہ کن اَنت-

اَڑے بابا من و بہ ھیال آں کہ زانگ جنگ آں! پھل کن- من بَلے اے ھبَراں گوں دگہ کس ءَ نہ گوش آں بس ترا یک سوجے دات کہ مئے چاگرد ھمے آس ءَ سُچان اِنت بلے اے گپّاں گوں دگہ ھچ کس ءَ نہ کن ئے کہ منی پت ءَ من ءَ چوشیں پنتے داتگ بَلے اے پنت ءَ وتی کَستِریں برات ءُ وتی چُکاں اَلّم بہ گوش تو سرپد ئے نوں من وَ تھت ءِ باھوٹ آں بہ گند ئے گیش سپر کت مہ کن آں-

تئی کَماشیں پت رھمدل

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کارے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔