بلوچستان ءِ دو ندارگ – اکیل مراد

نبشتانک: بلوچستان ءِ دو ندارگ

نبشتہ کار: اکیل مراد

دی بلوچستان پوسٹ

اے بازیں سال آیگ ءَ اَنت اے دوئیں ندارگ بلوچستان ءَ روچ پہ روچ وتی رنگاں جتا جتا درشان کنگ ءَ اَنت ءُ ھردُکیں ندارگانی تہ ءَ اگاں ھُرت ھُرت ءَ بہ چارے گڑا انسان یک برے ناں بلکیں باز بر ءَ اے ندارگانی تہ ءَ وتی زند ءِ ساہ یات کیت اِنت –

گوستگیں روچ ءَ “ماما قدیر ءَ ھمے ندارگانی تہ ءَ وتی لیکہ دگنیا ءِ مزن نامیں تندجاہ ءُ ھبر گوش بزانکہ بی بی سی اردو ءِ بلوچستان ءِ اھوالکار محمد کاظم ءَ گوں ھنچیں نرم نرم ءُ سبک سبکیں گالوارانی تہ ءَ گوشت کہ اے چاردہ سال اِنت من اے بلوچستان ءِ عیداں پریس کلب، دگ ءُ دگہ دگہ جاھاں گوازینگ ءَ اَنت” اگاں اے عیداں ھساب بہ کن ئے گڑا ھرچ سالے ءِ بھر ءَ دو عید کپ ایت اِنت بزانکہ ماما قدیر ءَ اے دوئیں عید الم پریس کلبانی دیم ءَ گوازینگی اَنت –

ما ھنچش ھمے چیز چاران کرتگ ءُ رُدان بیتگ اِنت منی دل ءَ چاردہ سال یک مزنیں عمرے ءِ ھساب ءَ اِنت اگاں یک چُکے ءَ یک سالے بہ بیت گڑا آ اے چاردھیں سالانی تہ ءَ رُد ایت ءُ ورناہ بیت اِنت اگاں یک چُکے ءَ چاردہ سال بہ بیت گڑا آ اے چاردھیں سالانی تہ ءَ رُد ایت ءُ پِتے ءِ کَچ ءَ جوڑ بیت کُت کنت بزانکہ آ وھدی ماما قدیر ءَ وتی عید بلوچستان ءِ پریس کلبانی دیم ءَ بندات کُت اَنت آ وھدی من میٹرک ءِ چکاس پاس کتگ اَت نوکی منی ریش ریش کمو کمو درایگ ءَ اِت اَنت نِی اگاں من وتی ھساب ءَ بہ چاراں گڑا منی سرجمیں دیم ریشاں گپتگ بزانکہ من یک عُمرے بلوچستان ءِ ناوشیں جاورانی تہ ءَ گوازینتگ ءُ رُستگ اَنت –

ھو بلوچستان تئی کِسہ کجام رنگ ءَ آرگ بہ بنت ھدا بہ زانت منی جند راستی ءَ اے چیز ءَ دربرت نہ کنت پرچا تئی ھرچ گریوانسک ءِ تہ ءَ یک مزنیں کسھے ءِ ٹپ پِر اَنت اگاں ھونین اِنت اگاں ھرسیگ اِنت اگاں وداریگ اِنت –

منی سرھال اِنت دو ندارگ نِی بیا گپ کن ایں اے دوئیں ندارگ مارا چی گُشت کن اَنت دو ندارگ ایش اَنت زیکیں روچ ءَ بہ گر داں مروچیگ ءَ بزانکہ اے عید ءِ دومی روچ اِنت اے دوئیں روچانی تہ ءَ چاگردی رسانکجاھاں من ءَ دو جتا جتائیں چیز گندگ ءَ اتکگ اَنت اگاں اشاں ما یکے ءَ نیکراھی بزانکہ( مزھبی تہوار) دودمان بہ گوش ایں گڑا دومی ءَ کجام نام دیگ بہ بیت اِنت؟ بلوچستان ءِ ھما کس اے وھد ءَ مزن مزنیں نوکریانی بزانکہ سرکار ءِ پتر جاہ ءَ نشتگ اَنت یا دگہ ھنچش سرکار ءِ تہ ءَ سیاست کنگ ءَ اَنت ھرچ پوسٹ ءَ عید مبارک نبشتگ اِنت وتی وتی سیاد ءُ وارس ءُ دگہ دوست ءُ سنگتانی گون ءَ گل ءُ گلائیشی ءُ شاتمانی ندارگاں پدر کنگ ءَ اَنت دومی مھلوک ھما اِنت کہ آ بلوچستان ءَ یک ودارے ءِ آسر ءَ نشتگ اَنت ھنچش سما بیت آیانی واستا نوک جمبراں گپتگ یا نوک ءِ برکتی ءَ پیسر یک سیاہ گواتے ءَ روکپت ءِ نیمگ ءَ مانشان اِتگ ءُ بستگ –

اے دوئیں ندارگ وتی وتی تکاں پدر کنگ ءَ اَنت بزانکہ اے من گوشگ ءَ نہ اَنت بلوچستان ءَ کس عید مہ کنت یا عید ءِ دود ءُ رسم نیست اَنت ھرچ دین ءُ مذھب ءَ وتی وتی عید ھست اَنت ھرکس وتی وتی ھساب ءَ عید ءُ شاتمانیں روچاں گوازین ایت ءُ وتی ھساب ءَ دودانی رسماں سرجم کُت کنت بلے بلوچستان ءِ عید ءُ رسم دو اَنت یکے پریس کلبانی دیم ءَ گوز ایت ءُ دومی لوگانی تہ ءَ گوز ایت اد ءَ اگاں بہ چارے گڑا بلوچستان ءِ ھما مردمانی عید پریس کلبانی دیم ءَ گوز ایت گڑا دومی مھلوک ءِ عید لوگانی تہ ءَ گڑا بزانکہ ھما یک دلوتے ءَ اگاں نیم لاپ ءَ آپ ءُ کاہ بہ کن ئے ھمے ھساب ءَ اِنت –

اے دوئیں چیز وھدیکہ من ءَ گندگ ءَ کاینت گڑا من ءَ سک جیڑین اَنت پرچا؟ چی؟ من ءَ ھمے ساھت ءَ گلام عباس ءِ ھما ناول یات کہ ‘ پھر اس نے یہ بھی دیکھا کہ وہ اپنے دل میں اپنے وطن کی خدمت’ اے بزانکہ دل ءُ جانانی تہ ءَ یک سرجمیں کسہ ءِ کہ اود ءَ وتی مھلوک وتی گاریں ھما لوگانی چراگانی رژن ءِ بالینتگیں رژن ءِ دمب ءَ کپتگ اَنت آ دزکپگ ءُ رژناہ بیگ ءَ گندگ بیگ ءَ نہ اِنت –

نِی بہ گوش بلوچستان ءِ ھما دومی ندارگ ءَ آئی ءَ سمی ءُ مھلبیں وڑیں زھگ رُدینتگ ءُ مزن کتگ اَنت مھلب ءِ پت گار بیتگ اَت آ وھد ءَ مھلب ءَ ھشت سال بیتگ اَت نِی آئی ءِ پت ءَ دوازدہ سال اِنت بزانکہ مھلب ءَ اے چاردھیں سالانی تہ ءَ بلوچستان ءَ گیش ءُ کم ھسابی مردمانی عید پریس کلب ءِ دیم ءَ گوستگ اَنت اشانی تہ ءَ بس مھلب دو سال ءَ گون نہ بیتگ بزانکہ مھلب ءِ سر ءَ سیاہ ءُ تھاریں شپ دو سال ءَ پد کپتگ –

من چوناھیگ ءَ اے زھرشانیانی بھر ھچبر نہ بیتگ اَنت بلے دل ءَ سک ناں بلکیں سرجم ءَ لوٹ اِتگ کہ اے زھرشانیاں بھر بہ زوراں کسے ءِ بیگواھیں مردمے ءِ اکسے چِست بہ کن آں بلے پد ءَ باریں دل ءُ جان ءِ تہ ءَ چونیں ترس ود اِتگ اَنت بلے اگاں راست ءُ زاھریں ترس ءَ بیان بہ کن آں آ ھم ھمے جیڑ اِتگ من بیگواہ باں بلے اے زھرشانیانی اکس، تامر ءُ گپ وتی دل ءِ دلگوش ءَ گوں گوشداشتگ اَنت ءُ آیانی تہ ءَ ھرچی من سرپد بیتگ آں یا نہ بلے من وتی زھن ءُ زانت ءَ سرپد بیگ ءِ جھد کرتگ من دیستگ اے ھرس چنکس ھون رنگیں تاماں تامدار اَنت من دیستگ اے ھون چِنکس ھرس رنگیں آپاں زھر تام اَنت بلے اے وس نہ بیتگ اَت اے ھرسانی ھاراں وتی دستاں گوں سپاہ بہ کن آں یا آئی ءِ ھنارکاں کپتگیں ھازگیں ٹپاں مرھم بہ کن آں –

اے چاردہ سال ءَ بیست ءُ ھشت عیدانی ندارگ بلوچستان ءِ دراھیں لوگانی چراگ وتی ارجان جتگ اَنت کساس چوشیں لوگے ءَ روکیں چراگے نہ بیتگ آ سیاہ گوات ءَ وتی ارجان نہ جتگ بنداتی ءَ اے پریس کلبانی دیم ءَ ترا کم مردم گندگ ءَ اتکگ اَت نِی اے وَ سک باز مردم بیتگ اَنت تو سما نہ کن ئے اے نیاد جاھے یا پریس کلبے ءِ دیم اِنت نِی وَ سک مزن بیتگ اے کراچی ءُ شال ءِ دوئیں پریس کلبانی دیم ءَ شتگ-

نِی اگاں اے پریس کلبانی بارو ءَ بہ گوش آں اے پریس ءِ دیوال بلوچانی مستریں ءُ جوانتریں دوست اَنت بلے تھنا دیوال آئی ءِ کار کنوکیں مردم ناں پرچا اے پریس کلب ءِ دیوال بس تھنا اے مردماں اے چیز ءَ کمک کنت گار ءُ بیگواھیں مردمانی اکساں آیانی مردماں تکانسر نہ کن اَنت –

ھو بلوچستان! تئی ڈیوائیں کاڈانی، تئی تیل پُریں مھرمانی اے مھرم سیما، اے زرینہ، اے سمی، اے مھلب اے مات اے گوھار اے درست ھمے بے ھنی یے دستاں وتی ھنارکاں سمار اَنت بے گواتگیں چماں وتی ھرس لَمبیں گوشان ءَ پھک کن اَنت تو بہ گوش اے عید دو رنگ ءَ نہ اَنت؟

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کارے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔