نبشتانک: ھَور ءِ شھم
نبشتہ کار: شاری بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
انچو کہ ھَور ءَ ایر دات من پہ تگ شُت لوگ ءِ تاک ءِ دپ ءَ اُشتات ھور ءِ ندارگ ءَ چارگ ءَ بوت آں زمین ءِ بچکند منی گوشاں پُرْشان اِتاں اجب کیپے سمین ءِ کدہ ءَ اَت گُشئے مرچی کُمار شنزگ ءَ اَت دیوانگیں ھَور زمین ءَ انچو بوسہ دیگ ءَ اَت گُشئے کرنے بیت کہ گِستا بوتگ انت مرچی ناگت ءَ راہ رواجکی دُچار کپتگ اَنت ءُ مارگ ءَ اَنت کہ ھمے کترہ ءُ دمان ءَ پد ءَ گِستائی ءِ گمان میلانک اِنت۔
پمیشکا منی تُنّیگی ءَ وتی کِسّہ شُمشت، بس ھَور ءُ زمین اَت ھمے کیپ ءَ من انچو بے کِمار اِت آں کہ منا سما نہ بوت کہ کَسّے منی کَش ءَ اوشتاتگ ءُ آ ھم ندارگ سئیلی اِنت ”ھاجگُل تَچ کہ ترا ھَور ءَ میسینت“ من پچ لرزت آں داں گُشئے ھَور ءِ سر ءَ مردمے نہ بلکیں ھور ءِ شھم ءِ جند اِنت کہ تچگ ءَ اِنت پہ کُلّے ءَ ھَور مندگ اَت کہ آ تاں کُلّ ءَ سر بہ بیت پد ءَ چہ زمین ءِ امبازاں انچو در لگوشت کہ چو سِستگیں استالے چہ چماں اندیم بوت بلے ھما اِنت کہ ھور ءِ شھم دیدگاں کدی اندیم نہ بیت ھیال ءِ سپر مُدام رؤت داں ھَور ءِ شھم ءَ ھنکین کنت بلے کدی تَرّ نہ بیت۔
مرچی شش سال کُبل اَت انچوش کہ جمبر ءَ بُرّ اِت آ جَکّان ءَ چہ کُل ءَ در کپت ھَور ءِ اوشتاتگیں آپ ءِ توک ءَ وتی دپ ءِ شیکر ئِے تُک کُت منی جان ءِ توامیں پُٹ کُنٹگ بوت ءُ آس اِش گِپت داں ھَور ءِ ھیسکارگ ءِ توار اَت کَسّے کَور ءَ مان دیان اَت ناگت ءَ منی دپ ءَ در اَتک ”ھاجگل تئی شھم ھار ءَ بُرت ءُ من آسے ءَ لیپگ آں“ کسّے کہ کَور ءَ سنگ جنَگ ءَ اَت گُشت ئِے ”کلاگ ءُ بَٹ ھمسرو اَنت بلے ھمسر نہ اَنت“۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کارے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔