زھنی گلامی ءُ مئے چاگرد-ھاتر اسلم

نبشتانک: زھنی گلامی ءُ مئے چاگرد

نبشتہ کار: ھاتر اسلم

دی بلوچستان پوسٹ

مئے چاگرد یک انچیں چاگردے کہ اِد ءَ ھر یکے دومی ءِ رَندگیری ءَ کنت ءُ آئی زھن ءِ سر ءَ کار کنت.گلامی ءِ مستریں نشانی ھمیش اِنت کہ آ “زھنی گلامی” ءِ نام ءَ زانگ بیت آ راج کہ زھنی گلامی ءِ آماچ بوت گڑا آ سَتَر جَنگ ءُ چوپ بہ کنت پہ آجوئی ءَ آ وتی منزل ءَ سر بیت کُت نہ کنت ءُ پد ءَ ھمے زھنی گلامی مئے چاگرد ءَ سَک باز ودّان اِنت-

اِشی ءِ سَبب دو بوت کن اَنت:
یَکے، چاگرد ءَ زَانت ءُ زَانگ ءِ کَمی بہ بیت.دومی، چاگرد ءِ واننداہ ءُ زانتکارانی ھاموشی ءَ گوں نِندگ ءُ ھچ نہ گْوشگ بوت کنت. منی ھیال ءَ اَنّیگیں دَور ءَ مئے چاگرد ءَ وانندَگیں مردمانی ھم انچو کمی نہ اِنت کہ آ شَریں راھے سُوج دات کُرت مہ کن اَنت.یک ھستی ءِ گْوش اِیت، “چاگرد پہ نَزانَتکارانی بَدکاری ءَ برباد نہ بیت چاگرد برباد بیت پہ زانتکارانی ھچ نہ کنگ ءُ ھوشکیں نِندگ ءَ” اگاں مارا زانتکاریں راھبر ھست، گڑا پرچا مئے چاگرد پدَمنتگ ءُ زھنی گلامی ءِ آماچ اِنت؟ اِشی ءِ پَسّہ اے بوت کنت،انفرادی سوچ ءِ دارگ ءُ زانتکارانی ھوشکیں نندگ اِنت-

اِدے زانتکار ءُ زانوک ھم زان اَنت کہ مھلوک بَدیں راھاں سَپر کنگ ءَ اِنت بلے انگت ھچ نہ گْوش اَنت. پرچا کہ اے راہ ءِ سَپر ءَ سک باز کُربانی دیگ لوٹ اِیت بزان مھلوک ءَ شَریں دَرس دیگ ءُ نیکیں راہ ءِ آرگ ءَ شپ ءُ روچ بے واب بوگ لوٹ اِیت، چہ وتی کھول ءَ گِستَا ءُ چہ وتی جِند ءِ ھنکین ءَ دُور رَوَگ ھم لوٹ اِیت دانکہ راج آسرات بہ بیت. بلے مئے مرچیگیں زانتکار ءُ ادیب اے کار ءِ کنگ ءَ تُرس اَنت آ لوٹ اَنت وتی دو روچی زندگی ءَ گوں وتی کھول ءِ مردُماں ھوار بہ گوازین اَنت-

دومی گپ، اے نیکیں راہ ءِ مُساپِری مَرگ ءِ ھمسَپَری اِنت تو کُجَام بی وھد ءَ کُشگ ءُ دُور دیگ بہ ئے یا گار ءُ بیگواہ کنگ بہ ئے. پرچا کہ راج ءِ چَمانی پَچ کنگ ءُ راستی ءِ دیم ءَ آرَگ ءَ زورگریں دُژمن ھچبر وش نہ بیت آ زوت تئی نام ءُ نِشان ءَ بیگواہ کنت پَمیشکا مئے مروچیگیں واننداہ اے راہ ءِ مُساپِری ءَ تُرس اَنت-

مئے راجدپتَر ءَ لھتیں انچیں بامَرد ءِ نام نمیران اِنت کہ آیاں وتی جِند ءِ جان ءُ وتی کھول ءِ پَرواہ نہ کُرتگ بس وتی راج ءِ لاچاری ءُ بیوسی چار اِتگ.آیاں ھمے لوٹ اِتگ کہ راج چَہ اے پَدمَنتگی ءُ زھنی گلامی ءَ دَر بئیت ءُ یکے شَریں زندے ءِ واھند بہ بیت چو یدگہ راجانی وڑا-

چَہ آیاں یکے میر گُل ھان نسیر بوتگ وتی جند ءِ جان ئِے نہ چار اِتگ ءُ راج ءَ پہ شپ ءُ روچ کُربَانی داتگ ئے واجہ ھمے جُھد ءِ سَبب ءَ ھپت ماہ ءُ چیزے روچ زِندانی بوتگ بلے اے جھد ءِ اوشت ءِ آماچ نہ کُرتگ داں وتی گُڈی ساہ ءَ. دگہ یکے، پُروپیسَر شھید سباہ دشتیاری بوتگ کہ ھرچ لوگ لوگ ءَ شُتگ ءُ ورناھاں دَرس داتگ کہ آ چَہ زھنی گلامی ءَ دَر بیا اَنت. ھمے جھد آسر نہ بیت لھتیں وھد ءَ پد بے رھمی واجہ جَنک ءُ دَور دیگ بیت-

اے جھد ءَ دگہ سَک باز بامرد ھوار بوتگ. لھتیں کُشگ ءُ دَور دیگ بوتگ ءُ لھتیں داں انگت گار ءُ بیگواہ اِنت-

اے کاروان ءِ ھواریں بَاسک: ڈاکٹر دین جان بلوچ، چیئرمین زاھد بلوچ، زاکر مجید بلوچ ءُ دگہ بازیں جھدکار داں روچ ء مروچی زندانی اَنت اے ھما بامرد ءُ شیریں بلوچ بوتگ اَنت کہ لوگ پہ لوگ گَشّتَگ ءُ زھنی گلامی ءِ دَرس داتگ-

من ءَ زاھد بلوچ ءِ یک گپے انگت یات اِنت. سنگت جاگھے ءَ گْوش اِیت” من وتی راج ءَ گوں دستبندی کن آں کہ آ گیش ءَ چہ گیش کتاب بہ وان ایت پرچا کہ کتاب آیانی چماں پچ کن اَنت ءُ یک نُوکیں زندے ءِ دَرس ءَ دے اَنت” –

من اِد ءَ زاھد بلوچ ءَ گوں 100٪ تپاک آں.آ راج چہ وانگ ءُ زانگ ءَ دُور بوت، گوں ک‍ِتاب ءَ بے مھر بوت گڑا بِزان پہ آئی ءَ ھچ پَشت نہ کَپتّگ ءُ آ زھنی گلامی ءِ راہ ءَ سَپر کنّان اِنت-

اے دَرس ءَ کتاب دے اَنت کہ تو وتی جند ءِ زھن ءَ کارمرز بہ کن. پرچا کہ انچیں مردم ماں چاگرداں ھست کہ آ وت ھچ جھد نہ کن اَنت پد ءَ دومی ءِ زھن ءَ ودگڑیں گَپّاں پُر کن اَنت کہ جھد گران اِنت ءَ گوں تو اے کار کنگ نہ بیت-

اگاں داں مَروچی ءَ زاھد جان ءِ وڑیں سنگت گوما ھمسَپر بوتیں، گڑا مئے راج ءَ کَسی ھجَت نہ بوتگ اَت بزان داں اے وھد ءَ مئے چاگرد ءَ سَک باز دیمروئی کُرتگ اَت ءُ وت ءَ ماں دنیا ءَ نامینتگ اَت.پرچا کہ زاھد جان گوں وتی ھمراھاں شپ ءُ روچ ھمے جھد ءِ تہ ءَ اَت کہ وتی راج ءَ چہ زھنی گلامی ءَ چون بہ رَکیں آں؟-

اے وَ راستی یے کہ دژمن ءَ ھک ءِ گَپ بیھ دوست نہ بیت زاھد جان ءَ وتی دپ بند نہ کُرت ءُ مدام ھکیں گپ جَت چو یدگہ بلوچانی وڑا زورگریں دژمن ءَ جھدکاریں زاھد ھم آوار جَت داں کہ بلوچ راج گیشتر زھنی گلامی ءِ آس ءَ بہ سوچ اِیت-

دُژمن ءَ ھم باج بورت! ھمایں کہ زاھد جان ءِ وڑیں راج دوست بیگواہ کنگ بوتگ اَنت ، مئے چاگرد زھنی گلامی ءِ آس ءَ سوچان اِنت-

گُڈ سر ءَ ، گوں راج ءِ زانتکار ءُ وانندَگیں مردماں دستبندی کن آں کہ کوم ءَ کتاب ءِ مھر ءُ نَد ءِ ارزشت ءِ دَرس ءَ بہ دے اِت داں کہ مئے چاگرد چہ زھنی گلامی ءَ دُور بہ بیت-

اُمیت اِنت کہ ھر زانتکار ءِ نَد پہ لاچاریں راج ءِ دیمراوئی ءِ واستا کارمرز بیت-

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کارے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔