اے جنگ ورنایاں وتی کوپگاں زرتگ- رئیس توکلی

نبشتانک: اے جنگ ورنایاں وتی کوپگاں زرتگ

نبشتہ کار: رئیس توکلی

دی بلوچستان پوسٹ

ماتی مروچی من تئی میان ءَ ساڑی نہ اَنت بلے ھما مات ءِ پھریزگ ءَ اوشتوکاں کہ آ منی تئی ءُ بلکیں تئی مات ءِ ھم مات اِنت ما درست گلزمین ءِ وامداریں بس دُوا کن کہ دژمن ءِ دیم ءَ سر ءَ جھل مکن ات اے ھما نمدی اِنت کہ دلجان ءَ پہ وتی مکھیں مات ءَ نبشتہ کرتگ ات پد ءَ آئی ءَ کسہ ءُ یاتانی لڑے گون ات کسہ آرگ ءَ ات وتی ھما سنگتانی بامردی ءِ کسھاں آرگ ءَ ات کہ گوں آیاں بازیں یات ءُ ترانگ بندوک ات انت ”ھک نواز” ھئی”امیرجان”گزین”مکبول”ارپان” مکتیار” وھید مھترم”شیرا”اے کل ھما بامرد اِتاں کہ آئی ءِ یاتانی تہ ءَ پیوست ات انت آئی کسھانی براہ اِت انت –

سرگنوکیں آشکے ات پہ زمین ءَ زمین دلبند ءَ مکیں کوہ ءُ گٹ تلاراں گوں آئی ءَ اِشک ات زمین ءِ اشک ءَ انچوں آ وتی امبازاں زرتگ اَت کہ ورنائی ءِ تیوگیں واھشت ءُ وشی درست پہ وتن ببا داتگ ات انت ءُ پہ زمین سرجنان ات وھدے آئی ءَ وتی ھلک ءُ میتگانی ورناہ دیست انت کہ چہ وتی زمین ءَ پراموش ءُ ایمن انت وتی ورنائی ءِ واھشت ءُ تچ ءُ تاگ پکنک ءُ گوازی آں گوں وھد ءَ گوازینگ ءَ انت راجی جنگ ءَ گستہ ءَ انت مات ءُ گہارانی چماں چہ درتگیں ارساں ءُ گاریں بیگواہیں بچ کوہ ءُ جنگلانی تہ ءَ دور داتگیں لاشاں چہ بے سما انت-

آ ھمے جیڑان ات کہ اے ھما زہری اِنت کہ یک وھدے بلوچستان ءِ آجوئی ءِ جنگی بنجلے بیتگ ؟ ءُ مرچی ھمے زہری ءِ ورناہ چہ وتی زمین ءُ جنگ ءَ چہ نا آشناہ انت میر ءُ سردارانی وشنودی ءُ اِشک ءُ آشکی آں گوں وھد ءَ گوازینگ ءَ انت آ مدام زہری ءُ بلوچستان ءِ ورنایاں ھمے گُشگ لوٹگ ءَ ات “بش متورے مش مریرے”آ ورنایاں جنزگ سکین ءَ دیگ ءَ ات ھمے باور کنائینگ ات کہ “جھ بجن بے ساری ءُ بے زانتی ءَ شہمات کن” اگاں مروچی شما پاد نہ یتکے پہ گلامی سانکلانی سِندگ ءِ جہد نہ کت گڑا بزان اِت وھد دنزانی تہ ءَ شمئے نشان ھم نہ مان انت وھد لوٹ اِنت کہ بلوچ ورنایاں وتی تہ ءَ جزبہِ مزاھمت ودی کن اِت گوں زانت ءُ سما جنگ بھر بہ بئے اے جنگ ءَ دیم بر ات تاں ھما وھد ءَ ورنایاں جنزگ ءِ سکین ءَ دیگ ءَ ات کہ گوں وتی گڈی تیر ءَ پہ زمین نمیران بوت زہری ءُ بلوچستان ءِ ورنایاں پہ گلامیں زمین ءِ آجوئی جنگ ءِ چیدگ جوڑ بیت آئی پگر ءُ جزبگ گوں زمین ءَ بُرتگیں پند زہری بلوچستان دمکانی تہ ءَ چوں رژن ءَ تالان بواں بوت انت پہ ورنایاں جنگی جزبگ ءُ زمین ءَ گوں مھر بکشان ات انت آئی ءَ چہ پد آئی توپگ جھل ءَ نہ کپت ورنایاں آئی مھکمیں پگر وتی امبازاں زرت ءُ ھما کِشکاں پَند ءَ ساڑی بوت اَنت کہ آئی ءَ پہ ھمے ورنایانی آؤکیں باندات ءُ زمین ءِ آجوئی ءَ پہ در چِتگ ات-

زہری ءِ دمکانی تہ ءَ رستگیں ورناہ چوں شھویز جان ءُ آپتاب جان ءَ بولان ءِ گٹانی تہ ءَ سرجنان ات انت پہ زمین مڑان اِتاں تاں گڈی تیر ءَ پہ جوریں بداں آس ءُ جل بیتاں مروچی من سدکاں کہ دلجان وتی زہری ءِ شھیدیں سرانی وش اتک ءَ گوں پُرمھریں بچکنداں ساڑی بوتگ دروت کرتگاں دلجان پہ مڑایے وتی سر ءَ برز کنت ءُ گش ایت زہری ورنایاں اے جنگ وتی باندات ءِ مانزمان زانتگ ءُ جنگ ءِ بھر بوتگ انت آ زانت کہ نی میر ءُ سردارانی کسہ آسر اِنت نی بلوچ ورنایاں وتی راہ گچین کتگ نو کس اے ورنایاں پہ لب ءُ لالچ ریپینت نہ کنت نی اے جنگ ورنایاں وتی کوپگاں زرتگ پہ ڈیھ ءِ آجوئی ءَ اےجنگ تاں آجوئی ءَ روان کنت-

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کارے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔