نبشتانک: کتاب ءِ وانگ
نبشتہ کار: فضل بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
کتاب ءِ وانگ انچُش اِنت انچو کہ وتی تہ ءَ یک مردمے ءِ شوھاز کنگ اِنت کتاب یک انچیں شے ءِ ترا کدی تھنا یل نہ کنت ءُ کتاب ءِ وانگ ءَ چے تو یک زندگیں انسانے زانگ بہ ئے مئے نیکراھی کواس گْوش اَنت کہ یک مسلمانے زکر بہ کنت آئی ءِ دل زندگ بیت ءُ من گْوش آں اگاں یک مردمے کتاب بہ وان اِیت آئی ءِ دل ءُ دماگ زندگ بنت کتاب وانوکیں مردم ءَ را زانت اِلم ءُ زانت بیت اگاں آئی ءَ را چْونیں ھم جُست کنگ بیت آ آئی ءِ پسو ءَ دات کنت پرچے کہ آ کتاب وان اِیت ءُ آئی ءِ کِرّ ءَ اِلم ءُ زانت ھَست۔ کتاب ءِ وانگ ءَ چہ تئی تہ ءَ زانت پیداک بیت کتاب ءِ وانگ ءَ چہ تئی کِرّ ءَ جُستانی پسو بیت ءُ ترا کس رد دات نہ کنت
“سنگت زاہد بلوچ گُشی اگاں یک نودربرے کتاب بوان اِیت گُڑا آئی ءَ را کس رد دات نہ کنت ءُ آ کدی بھا بوت نہ کنت ءُ آ کدی رد نہ کپ اِیت” کتاب وانگ ءَ چہ وتی تھا گِھتری آرگ بیت کتاب ترا جیڑگ پرماہ اِیت۔
کتاب ءِ وانگ ءَ چہ پد وتی مھلوک ءَ را سرپدی دیگ ءُ وتی مھلوک ءَ را سر ءُ سوج دیگ ءُ وتی اگبالانی بابت ءَ سرپدی دیگ یک بلاھیں ارزشتے دار اِیت۔ پرچے کہ تو کتاب وان ئے گُڑا تو وت سرپد بہ ئے ءُ وتی مھلوکءَ را ھم سرپد کن ئے کتاب ترا وتی اگبالانی پچ گِرگ ءِ واست ءَ راہ پْیش دار اِیت اگاں تو کتاب وان ئے تو نا انساپی ءِ بگیری ءَ توار چِست کُرت کن ئے تئی کِرّ ءَ اِلم ءُ زانت بیت تو مھلوک ءِ دیم ءَ گوں منانک ءَ گپ ءَ دیم ءَ ایر کن ئے کتاب بہ وان، وتی مھلوک ءُ راج ءِ نودربراناں کتاب وانگ ءِ سکین ءَ بہ دے پرچہ کہ کتاب مردم ءِ رھشونی ءَ کنت ءُ ترا راہ پیش دار اِیت وھدے کہ تئی راج ءِ مھلوک ءَ کتاب وانگ بندات کرت گُڑا آیاناں کس گلام کُرت نہ کنت اگاں کسّے کہ کتاب نہ وان اِیت گُڑا آ یک مردگیں کُنٹے ءِ دروشم ءَ اِنت پرچے کہ آ ھچ چیز ءِ بابت ءَ سرپد نہ اِنت۔
وت کتاب بہ وان ءُ دومی ءَ را کتاب وانگ ءِ بہ گْوش کتاب ءُ کتاب ءِ وانگ من ءَ سک دوست بیت پرچے کہ کتاب ءِ وانگ منی مھرُل ءَ دوست بیت کتاب ءُ کتاب ءِ وانوکیں سنگت زندگ بات اَنت۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کارے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔