شال ءَ بیگواھیں مردمانی زھرشانی برجاہ

زوراکی وتی گڈی سیمسراں سر انت سرجمیں انسانیت لگتمال کنگ بوگ ءَ انت – ماما قدیر بلوچ

بلوچستان ءِ بنجاھی شھر شال ءَ وائس فار بلوچ مسنگ پرسنز ءِ زھرشانی برجاہ، زھرشانی ءَ مروچی چارھزار ءُ سَے سد ءُ بیست ءُ شش روچ سرجم بوتگ – جتا جتائیں پگرانی منوگراں بنجل ءِ تر ءُ تاب کرتگ ءُ بیگواھیں مردمانی کھولانی گون ءَ دلپدردی درشان اتگ –

بیگواھیں رحیم الدین ءِ گھار ءَ بنجل ءَ اتکگ ءُ زھرشانی نبشتہ کنائینتگ – آئی ءَ گوشتگ کہ مروچی بیگواھیں مردمانی کمیشن دیم ءَ پیش بوتگاں گڑا آھاں گوشتگ کہ شمئے ھک ءَ پیسلہ بوتگ بلے منی برات پنچ سال ءِ گوزگ ءَ پد دنیگت ءَ یل کنگ نہ بوتگ –

آئی ءَ گوشتگ کہ رحیم الدین بیست ءُ شش اگست دوھزار شانزدہ ءَ مئے لوگ ءَ چہ آوار جنگ بوتگ کہ گواہ مئے گور ءَ ساڑی انت بلے اگاں کسے ءِ گور ءَ مئے برات کتکاری ءِ گواہ ھست انت گڑا آمیدگس ءَ بیا انت ءُ پیش بدار انت –

ھمے وھد ءَ وائس فار بلوچ مسنگ پرسنز ءِ رھشون ماما قدیر بلوچ ءِ گوشگ ات کہ ھمود ءَ کہ جونانی امبار لگتگ اود ءَ زند ءِ براھینگ نہ انت، ھمود ءَ کہ جنازہ وانینگ بیت اود ءَ وشی نہ بیت، ھمود ءَ کہ بلوچانی زند پھازگ نبیت اود ء پُلانی ھار دست نہ کپ ایت، ھمود ءَ کہ مرگ چو مستیں ھپس ءَ تِردّ بندیت اود ءَ وشی ءُ شادھانی موتک بنت –

آئی ءِ گوشگ ات کہ واک ءِ شُدیکاں اے لجّی ءُ انسانیت ءِ بگیری ءَ بلوچ چکچینی ءَ وتی چم اش بند کرتگ انت، ڈیھ ءِ ازت دار ھدایانی بُٹانی چیر انت ازیت سگگ انت، زوراکی وتی گڈی سیمسراں سر انت سرجمیں انسانیست لگتمال بوگ ءَ انت –