دستونک
گلؔ بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
جبین ءَ بن دیاں کن آں، دل ءَ را آسے روک کن آں
نیا ئے انشپی اگاں، وت ءَ من چٹ گنوک کن آں۔
زمین ءِ ھک ادا نہ کت، لگوری ءَ گوں رپت ئے تو
بہ گنداں مھشر ءَ ترا ، من لٹ ءُ سنگ ءُ ڈوک کن آں
بہ دے سر ءَ وتیگ ءَ تو، زمین ءِ ھک ادا بہ بیت
اگاں نہ دات بہ چار ترا، شگان ءُ تْرندیں ٹوک کن آں
امیتے داشتگ پہ وتن، پدائیاں گوں سرگراں
اگاں بہ بہ ئے تو اسلمے ، ترا گوں من زروک کن آں
بہ بر بہ بر من ءَ بہ بر، دل ءَ مہ کش وتیگ ءَ تو
ترا گوں ھمسپر بہ آں، ترا گوں وت بندوک کن آں
وتی گھاریں سمی ءَ ، ھانی ماھرنگیں دُتّک ءَ
کریمہ ءِ باں بنپداں ، وتی من نام ءَ نوک کن آں
وتن وتن وتن کتگ، در کپتگاں پہ منزلے
سر ءَ من بستگ شر کپن، بداں پہ آسے روک کن آں۔
بر ئے بہ بر گل ءَ بہ بر، وتن پہ ساہ ئِے ندر کتگ
مپت ءَ مہ بیت زیان سرے، وت ءَ من راج ءِ توک کن آں