نبشتانک: نمدی یے پہ مھروانیں ھمبل ءَ
نبشتہ کار: لبران بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
دْروت ءُ دْراہ بات ئے منی مھروانیں ھمبلو چہ ھاوند ءِ پاکیں در ءَ تئی جان سلامتی ءُ مھکمی ءِ دُوا ءَ لوٹ آں تو اگاں وش ءُ سلامت ئے من اُوں سلامت آں نہ زان آں ھمبلو منی اے نمدی ترا چے وھد ءَ دست کپ ایت تو منی پسہ ءَ بکن ئِے بلئے برے برے من دل ءَ جیڑاں کدی مئے زمین ءَ ھور ئِے بہ بیت ءُ من ھما کھیر ءِ چیر ءَ بہ نند آں یاکہ جُوہ سر ءِ کھربا ءَ (کھربا مئے ھند ءَ مچّے ءِ نام اِنت) تِکہ بہ دے آں وتی اے گپاں گون ترا بہ کناں من زاناں مُدام زمین ءَ ترمپے کپ ایت تو آزمان ءَ چار ئے ءُ وتئی دوستگیں مردماں الھان ءُ من وت ءَ ھمائیانی رِد ءَ شمار کن آں اے وھد ءَ گْوات منی نپر پہ ترا بہ بیت ءُ اے ھالاں ترا بہ دنت بلئے ھما انت تو رپتگ ئے اے موسم اُوں تئی ھمرائی ءَ رپتگ اَنت۔
منی گنجیں مھروان جان من وھد ئے لوٹ آں پہ ترا نبشتہ بہ کن آں ند ساہ دنت ھیال ءِ سیمسر ءَ وت ءَ را رسین آں بلئے پہ تئی درور ءَ چشیں لبزے نہ گند آں نبشتہ ئِے بہ کن آں ءُ وت ءَ را بہ سھڑین آں ھمبلو ھما اِنت کہ تو رپتگ ئے من ءَ تئی اُومان بیت ءُ تئی یات دل ءَ سیکارچ ءِ پیم ءَ ایر بُکّ اَنت برے برے تئی زھیرانی دیم ءَ دست بند آں کہ گون ترا سَلاہ کن آں بلئے تئی زھیر انگت ءَ تمردیں جنگولے بنت ءُ تیر باران کن اَنت من نا دز رسی ساہ دے آں ھمبلو ترا یات بیت تو پہ ھمے گپ ءَ من ءَ چے دلگران بوت ئے کہ من ترا چے چیروکائی سگریٹے کش اِتگ اَت ءُ من تئی پسہ اے پیم ءَ دات اڑے انا جان ترا چے چیر نہ آں تئی ازت ءَ کن آں تو پد ءَ کندگے ٹھک دات ءُ انگت گش ئے بہ رو من زھر آں ھمبلو اگاں نی تو واتر بہ بئے ءُ بیائے تئی ازت ءَ اوں نہ کن آں گون تئی ھمرائی ءَ دیست اَنت زند ءِ رنگ دوئیں مھروانی چے اِنت مال ءُ متاہ ءِ بستار چے انت ھمبلانی گور ءَ ھمبلو تئی دست ءِ راڑو ءِ انگت من راھچار آں گند ئے تو گُشت اے تئی انت بلئے گوں آروسی گُداں تئی دست ئِے دے آں ھمبلے ءَ ھوار پمن ءَ مھروانی ءِ اُستادے اِت ئِے ترا چے مھر دربُرتگ ھمبلو گُڈ سر ءَ ترا ھمے گوش آں اے زند ءِ نگیگیں جاورانی ھمرائی ءَ ترا چے گستا آں تئی سکّیاں نہ اُوشتاتگ آں باز برا اے گپ ترا گوشتگ اَت منی گون ترا نہ بیت تئی پیم ءَ من کُت نہ کن آں چش تو پمن سکّیاں ھمراہ ئِے بس تو ٹھک دات ءُ کند اِت من سکّیاں ترا وت ھمراہ نہ کناں تو بس مھر بہ دے من ءَ بلئے مروچی ترا منی زلورت انت تو گوانک نہ جن ئے منی ھال ءَ سرپد ئے پھل کن من ءَ جان اے تْرس ءَ من ءَ لگور کُتگ پہ تو ھچّی اُوں نہ کُت زِند ءَ بلئے تو وتئی مھروانی انگت برجم داشتگ ابدمان بات ئے پُل مھکم بات ئے جان من تئی لگوُریں برات گونگیں ھمبل۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کارے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔