نبشتانک: استاد مئے چاگرد ءِ بد بھتیں مردم
نبشتہ کار: رفیق بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
مرچی بیست ءُ یکمی کرن انت، کہ بنی آدم ءَ ہمک پڑا پٹ ءُ پولکاریءِ برورد ءَ دیمروئی کرتگ بلے ما بلوچ انچیں راج ایں کہ نزاناں مئے بندیک ءِ سر کجا گار انت دنیگت ءَ ما وتی بندری ہنکین ءِ گیشینگ ءَ ھم بے سوب بوتگ اِنت –
بلوچ کجا چہ اتکگ دنیگت ءَ ایشی ءِ راستیں پسو بندپتراں بس مبالغهے پش کپتگ بلئے نوں کجام گلہ ءَ بہ کن ایں کہ ھمک روچ ناوشیں روچے پہ بلوچ ءِ سر ءَ میلانک انت اے اھد ءِ مردمانی گپاں بہ کن ات اَنت-
کجا اتکگ ءُ سر بوتگ انت؟ آہانی کار ءُ کرد چے بوتگ انت کہ آیاں وتی ملک، مردم دیمروئی ءِ راہاں گیتکگ انت دومی پلو ءَ اگاں ما وت ءَ را دیم پہ دیمی ءَ گوں ہورتچاری ءَ بہ چار ایں تاں ما ھر وھد ءَ وت ءَ را وت ملامت کن ایں –
بلئے بن ءُ بندری جیڑہ ایش انت کہ مئے زہن، ھیال ءُ پکر گلام انت، پد ءَ ہمک گلامی زہن ءِ سوب ءَ ھمے گپاں وتی دیم ءَ ایر کنت کہ دنیا ماہ ءِ سر ءَ شتگ، سرانت ما انگت ءَ زمین ءَ گوں بندوک وتی جنجالاں مانگیش اتگیں انو بلوچستان ءِ جاور مئے دیم ءَ انت کہ ما وتی چماں گوں گندگ ءَ ایں ما وتی نودربرانی گپاں بہ کن ایں کہ آ کجام شُمیں روچ نہ بوتگ کہ مئے نودربر چہ وتی وانگجاہاں در کنگ ءُ بے ازت کنگ نہ بوتگ انت برے فیسانی سر ءَ، برے وتی رزرب سیٹانی سر ءَ برے وتسریں بھتام ءِ سر ءَ مشگ بوتگ ھمک روچ دگانی سر ءَ کپتگ انت-
روانک کشگ ءَ انت، زھرشانی کنگ ءَ انت، شدلاپی ھڑتال کنگ ءَ انت۔ پہ وتی ھکانی واستا کہ مارا وانگ ءِ ھک ءَ بہ دے انت مارا زندگ بوگ ءِ ھک ءَ بہ دے انت مئے ملک ءِ کانود ءِ تہ ءَ اے چیز وت است ءُ زاہر انت کہ ھر یک مردمے ءَ را ھک است بہ وانیت، لائک بہ بیت۔
من نزاناں مئے بلوچانی کسمت ءَ ھمے کوراسی ءُ بزگی نبشتہ انت یا مارا پہ زور ھمے وڑ کنگ بوگ ءَ انت استاد راجانی راہبر زانگ بنت ءُ استاداناں دگہ انچیں باز جوانیں نامے دیگ بوتگ آ مردم کہ استادے بوت بزان گڑا آ روحانی پت زانگ بیت انچو گش انت دنیا دومی جھانی جنگ ءَ سک باز بد ءُ بیرانی بوتگ ءُ باز مردم کشگ بوتگ اَنت وھدے کہ جنگ کمو تر اتگ گڑا ھٹلر ءَ جرمنی ءِ مردماناں آئی ءَ گشتگ کہ ما نوں تباہ برباد بوتیں، زان ئے ھٹلر جست ءِ چے پسو داتگ ات کہ مئے راج ءِ استاد چون انت، زندگ ءُ سلامت گڑا آیاں گشتگ ات، جی واجہ سلامت انت گڑا ھٹلر ءَ گشتگ ات ھچ پریشان مہ بہ ات مئے استاد ءُ راہ دربر است انت گڑا بزان ات کہ ما برباد نہ ایں بلکیں انگت استادانی باز حیال ءَ بکن ات۔
پرچہ کہ باندات ءِ مئے راج ءِ راہبر ءُ راہشوناں ھمے استاد جوڑ کن انت اگاں ما وتی ملک ءِ تہ ءَ بہ چار ایں گرا مئے استاد ھمک روچ دگانی سر ءَ لٹ ءُ کٹ، بے ازت کنگ بوگ ءَ انت اے چیریں ھبرے نہ انت مئے استاد چنچو روچ انت پہ وتی ھکانی ھاترا زہرشانی ءَ انت بلے اد ءَ گوشداروک نیست، ما بلوچ ءِ راجدپتر ءَ بہ چار ایں گڑا بلوچ ءِ زالبول وتی لوگ ءَ چہ در نہ یتکگ انت اے بلوچ ءِ ازت بوتگ انت مرچی مئے مات ءُ گھار دگانی سر ءَ کپتگ انت سرکار آھانی گپانی گوشدارگ ءَ تیار نہ انت بلے ہمے زال انت کہ سرکار ءِ دلارانی دست ءَ بے ازت کنگ ءُ زاہ ءُ بد کنگ بوگ ءَ انت-
بلے سد اپسوز کہ سرکار ءِ گوشاں مورے ھم نہ وارت اے سرکار ءِ سر ہم کار نہ کنت کہ اے اڑ ءُ جنجال چہ مردماں چون بہ کش ایت مردم چہ گژن ءُ شد ءَ مرگ ءَ انت ھدا زانت کہ اے مردم چہ وتی زند ءَ بے زار انت بلکیں وتی مرگ ءِ دوا ءَ ھدا ءِ نیمگ ءَ لوٹ انت ھر کس زانت مِرگ وش نہ انت بلے تئی زندگ بوگ ءَ را ھچ مکسد کہ نیست انچو ازاب انت کہ چرے زندءَ چہ مرگ ھم ازت ئِے
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کارے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔