نبشتانک: بالاچ چون شَموشگ بیت
نبشتہ کار: گزین بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
بالی جان من ءَ پھل کن من تئی پِگر ءِ توسیپ ءَ شری ءَ کُت نہ کن آں من زاناں کہ راجی شھیدانی راجدپتر شریں وڑے ءَ یات کنت تئی توسیپ کنگے مول ءُ مراد پہ من بس ھمنچو ارزِشت دار ایت کہ منی سُتکگیں زِرد ءَ یک آھے درکیت-
وھدے تئی یات من ءَ کاینت من پمشکا چار لبز پتو نبشتگ کن آں وتی زِرد ءَ وشان کن آں چیاکہ تو بلوچ راج ءِ ھما درد وار ایں سرمچارے بیتگ اِت ترا ھر کس وان ایت ءُ مار ایت-
بالی تئی جُدائی من ءَ انچیں دردے بَکشِ اِتگ آدرد ءِ دوا بس یکیں آجوئی اِنت تو وتی زگریں ھون گُلزمین ءِ دلبندا رِتک اَنت ءُ من ءَ تھنا ناں بہ گندے بلوچ راج ءَ ھمے کلوہ دات کہ داں مرگ ءِ ساھتاں گُلامی ءَ ھِچبر مہ منّ اِت ءُ مرگ ءَ مڑاہ ئِے گون کن اِت-
بالی من یاداں ءُ شر یاد اَنت تئی ھما نِند ءُ نیاد کہ من ءُ تو مُدام یکجاہ سیل ءُ سواد ءَ درکپتگ اِنت ءُ تو رھسراں ھمُک مردم بہ دیست اِنت وتی وشیں زُبان ءَ گوں راجی جُنز ءِ بارو ءَ آئی ءَ را شریں وڑے یاسرپدی داتگ اَت ءُ بالی من ترا گُشت انچو سرپدی ھم شر نہ انت تو اے وڑ ءَ مھلوک ءَ سزا کن ئے بِل جنگ وت سرپدی دنت راج ءَ من ءَ گُشت یار من ءَ مرچیگیں وھدا وھد رسگ ءَ اِنت منی دل لوٹ ایت من وتی جنگ ءِ بابت ءَ چار ھبر راج ءِ دیم ءَ ایر بکن آں باندا انچیں وھد ءُ ھالاتے کیت ھمے جاہ ءَ دُژمن کیت وتی زورکیانی گون ءَ منی راج ءَ جنت ءُ کُش ایت گارءُ بے گواہ کنت منی ءُ تئی ھلاپ ءَ چُش آجوئی جُنز ءِ ھلاپ کارکنت ءُ تُرس ءِ سر ءَ کار گپت منی تئی دست ءَ وتی جِندے کوپگاں جن ءَ اینت اَنت چو مہ بیت منی راج بلوچ آجوئ ءِ جُنز ءِ ھلاپ ءَ پہ ناسرپدی کار بہ کنت منی واھگ ھمیش اِنت مئے ءُ دُژمن ءِ پرک ءَ بہ زانت اگاں باندا بِہ زانت ءُ کار بِہ کنت آئی ءِ ھک وتی جِندے سراں گُڑا گَدار گُشگ بیت-
بالی تئی اے ھبر من اش کت آں من وَ توک ءَ چہ بے کِساس سرپد بوت آں کہ تئی لوٹ ءُ تما چے بوتگ ءُ من ترا چے ئِے لیک اِتگ من پد ءَ پُرشُتاں بالی من ترا سوج گِپتاں تو چِنکس ونتگ تو من ءَ ھما دمان ءَ گُشت من ھاک نہ ونتگ من گُشت بس کن یار اِنچو ھبر تو چون زان ئے؟تو گُشت من ءَ ءُ منی جُھد ءِ ھمُک ھمبلاں اے جنگ ءِ توک ءَ وھد ھالات ءَ ھمنچو تعلیم ءُ سبک پرماتگ کہ تو چون ایں وانوکیں کسے بیار من آئی ءِ مکابلہ ءَ شریں وڑے ءَ کُت کناں اے کوہ مئے درسگاہ اَنت مئے بلوچی اسکول اَنت مئے ادراہ اَنت مئے سرپدی چمداں بوگ ءَ اِنت تو ھم اے جنگ ءِ بھرے ترا اے ھبر پھک زانگی اِنت کہ ما گلام ایں کوم ءَ مارا دگہ وانگ جاہ نیست کُلیں وانگ جاہ ءُ مال مڈی شوم ایں دُژمن ءِ ارجان اَنت دانکہ ما زِندگیں وتی پاک ءُ پلگاریں گُلزمین ءِ ھاترا جنگ ءُ جُھد بکن ایں اگاں شھید بُوت ایں کسے مئے تُپنگ ءَ چِست کنگ ءِ واھگ بِہ دار ایت چو مہ بیت ما ءُ شُما پَشت بہ کپ ایں چہ وتی زانت ءُ زانگ ءَ لگت مالیں راج ءِ دردوار جوڑ مہ بہ ایں گُڑا چرے زِندا مرگ بھتر اِنت مرگ ھما اِنت کہ ترا دوبر زِندگ بہ کنت داں جھان اَست اِنت تو نمیراں بہ بئے بالی تو پد ءَ کَندت ءُ گُشت من دپ ءَ سک ڈَڈّآں باریں سکّی ءِ وھداں چون باں رواں دُژمن ءِ دیم ءَ سلاہ دؤر دے آں یاکہ شھادت ءَ وتی نام ءَ کن آں بالی تو نہ پروشت ئِے تو باج بُرت تو بھا نبوت ئے تو پہ وت نامے راج دپترا نوک کُت تو دُژمن ءَ پروش دات بالی جان تو دُژمن ءِ دیم ءَ سر جھل نہ کُت تو دُژمن ءِ شِلسریں تیراں پہ کندان ءَ وتی سینگ ءَ جاہ دات اَنت ءُ وت ءَ نمیراں کُت تو وتئی ھک اد ءَ کُت پہ گُلزمین من میاریگاں تئی ھونانی دیم ءَ بالی جان من ءَ یاد اَنت تئی وش رُوہ ءُ وش زبانی مُدام تئی دپ ءَ کندگ ءُ ٹوک اَت تو اے کدی نہ گُشت کہ من بلاھیں مردمے آں تو وت ءَ چہ کُلاں کستِر لیک اِت ءُ من مُدام دیستاں چون ایں گِرانیں پندے ڈُکے بُوت ایں تو چہ کُلاں دیم ءَ اِت ئِے تو دم برگ ءِ نام ھم نزانت نوں من زاناں کہ تئی پِگر پھتو بُوتگ تو جسمانی ھوالہ شمّ ءَ جُدا ئِے بلے تئی پِگر مئے رھبری ءَ کنت تئی کاروان جُنزان اِنت دیم پہ وتی منزل ءَ یاد بِبیت شہید بالاچ جان ءِ شھیدی ءِ روچ 14پروری 2021ءَ روکپتی بلوچستان ءَ پاکستان ءِ کاسگ چٹانی تیر گواری ءَ شھید بُوتگ سنگت شھید بالاچ جان بلوچستانءِ دمگ آواران مشکہ ءِ جاہ منند اِنت-
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کارے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔