نبشتانک: دیار پُرسیگ اِنت
نبشتہ کار: سیپ بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
وهدیکہ شَپ وتی سَیاهَیں چَادر ءَ مَان پوش اِیت ، گْوشئے یک هنچیں تهاریں زندانیں کوٹی یے پیم ءَ مئے دیار ءَ ترس ئِے مان شان اِیت ، چیزے جست دیم ءَ کیت اوشت اِیت ، آیاں اے هما سسیتان اِنت؟ کہ اِد ءَ ما وتی زندے هرچ وشی ءُ دَرد ءُ گم یکے دومی ءَ گوں بهر ءُ بانگ کتگ ات انت ؟ آیاں اے هما دیار اِنت کہ هرچ شپ گْوشئے آروسی نوبت بوتگ ات ، آیاں اے هما دیار اِنت؟ کہ اد ءَ مدام شانتلاں سهبانی سر ءَ پہ شادهی نال اتگ؟ـ
پسو همے درکیت هو، اِے هما دیار اِنت کہ اد ءَ شپ چو روچ ءَ بوتگ اَنت ءُ روچ بادشاهی سنجانی بامسار بوتگ اَنت ، بلے اِد ءَ نوں زندمان گُڑ گیر اِنت ،اد ءَ نہ سرشپاں آروسی نوبت بیت نہ کہ بیگهاں شانتلانی نالگ ءُ پریات ! اد ءَ بس هروچ مادر پرسیگ اَنت اد ءَ هروچ گْوهارانی ارسانی جمبر شل اَنت اد ءَ میتگانی جاهمندیں مردماں چہ گیشتر نوجوانی کبر گیشتر اَنت ، اِد ءَ هروچ کڈکانی پُر گْوات ءَ گوں اَنت بس ـ
اے هدا چیزوکے جست گوں تر ءَ اِنت،؟اے چونیں نوبتاں مئے جهگیر ءُ دیار ءَ اتکگ اَنت،کہ شپ چو تهاریں زند ءَ اَنت ءُ روچ پرسی ئیں پتر اَنت تیوگیں گلستان ویران اِنت نہ کہ هانی آں گوں مریدی مهرے ءُ نہ کہ مچکدگاں هامینی گرم ئِے بس هرکس گوں امیت ئِے باندات ءَ نشتگ ءُ پریات ءَ اِنت ، اگہ تئی دنیا همیش اِنت چشیں دنیا ئِے زینت ما نہ لوٹ ایں .
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کارے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔