سنگت(کامریڈ)، لبز سنگت ءِ بِزانت ءُ سنگتی ؟ – ڈاکٹر شکیل بلوچ

نبشتانک: سنگت(کامریڈ)، لبز سنگت ءِ بِزانت ءُ سنگتی ؟

نبشتہ کار: ڈاکٹر شکیل بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

سنگت یک انچیں سیادی یے کہ آ زندمان ءِ تہ ءَ یک بلاھیں ارزشتے دار ایت ءُ ھمک مردم اِے سیادی (رشتہ) ءَ داشت کُرت نہ کنت من اگاں بہ گْوش آں کہ من الکاپ ءَ سنگتی ءِ ستاہ ءَ بہ کن آں گُڑا منی ھیال ءَ منی زِھن ءِ لبزانی اَمبار ءَ اینچو لبز نہ مان اِیت کہ من اِے بلاھیں لبز”سنگت” ءَ گْوں لبزاں درشان بہ کن آں ءُ آئی ءَ بہ ساڑ ءَ آں ۔
پہ نام گِرَگ، پہ سلام علیک، دست ءُ دروت ءُ یکّے دومی ءِ پجّارگ ءَ کس سنگت بُوت کرت نہ کنت من گْوشاں کہ اگاں کسّے پہ پجّاروکی یا کہ پہ سلام ءُ دروت ءَ کسّے ءَ را بہ گْوش ایت کہ “سنگت” گُڑا منی نِزّ ءَ آ لبز “سنگت” ءِ سر ءَ یک بلاھیں زوراکی یے کنگ ءَ اِنت۔
لبز ءِ “سنگت” ھما لبز انت کہ ایشی ءَ بازیں راجکار ءُ سیاسی مردم “کامریڈ” گْوش اَنت۔

لبز ءِ سنگت /Comrade بِزاں کامریڈ چہ اِسپین لبز Camarada ءَ ودی بوتگ اِیشی ءِ بِزانت “کوٹی ءِ تہ ئِے سنگت” چُشکہ اِے لبز گیشتر سیاسی گلاں گْوں بندوکیں باسک کہ یکے دومی ءَ را اِے نام ءَ توار دے اَنت ءُ اِے لبز انقلاب ءِ فرانس ءِ وھد ءَ گیشتر کارمرز کنگ بوتگ۔

سنگت ھما سیادی “رشتہ” اِنت کہ اِیشی ءِ روتگ گْوں ارواہ ءَ بَندوک اَنت۔ بے سنگت ءَ مردم ءِ زندمان بے تام بیت مات ءُ پِت، برات ءُ گُھار ءُ ایدگہ سیاد ءُ وارس کہ آیانی ھونی رشتہ گوں مردم ءَ بنت بلے سنگتی ءِ سیادی انگت چہ ایشاں دیم ءَ تر اِنت اگاں پکّائیں سنگتی یے بہ بیت انچش پہ سلام ءُ دروت ءُ پجّاروکی ءَ کس کسّی سنگت گْوشگ نہ بیت اگاں اِے پیم ءَ کسّے دومی ءَ را سنگت بہ گْوش ایت گُڑا بِزاں آ لبز “سنگت/Comrade” ءَ گْوں زُلم کنگ ءَ اِنت۔
اِے ھما رشتہ انت کہ یک بنی آدمے ءِ گْوں دوھمی بنی آدم “سنگت” ءَ زندمان ءِ کارِست، نِندگ پاد آیگ، وشّی ءُ سکّی، اڈ ءُ جنجال، گپّ ءُ راز، گم ءُ اندوہ، جنگ ءُ چْوپ، ءُ ایندگہ زندمان ءِ تیوگیں کسّہ ءُ کارست بندوک بنت۔
چُشکہ مات ءُ پِت پہ زھگ ءَ دوا لوٹ اَنت آئی ءِ زندمان ءِ سوبمندی ءِ واست ءَ بلاہ بلاھیں واھگ دار اَنت گْوھار ھم پہ برات ءِ سوبمندی ءُ وژنامی ءَ زَریت ءُ پہ برات ءَ وشّیں بانداتے ءِ واھگ دار اِیت۔
بلے سنگت زندمان ءِ کدم کدم ءَ گوں تو ھمراہ انت تئی تیوگیں الّت ءُ آدتاں سرپد اِنت، ھرابیں اِلّت بہ بنت یاں کہ جوانیں بلے آ انگت تئی ھمراہ اِنت ءُ ھر سکّی ءُ سوری، جنگ ءُ چوپ، وشّی ءُ شاتکامی، ءُ ایندگہ زندمان ءِ بازیں اڈ ءُ جنجالاں تئی ھمراہ اِنت ءُ پہ ترا ھِچ وڑ ءَ بدیں روچ گِندگ نہ لوٹ اِیت، اگاں کجام جاہ ءَ تئی نام پہ بد گِرگ بہ بیت گُڑا آ پہ وت ءَ اِش مار اِیت ءُ بے کرار بیت آ انچش پھم اِیت کہ اِے گپ من ءَ گْوشگ بوّگ ءَ اَنت
سنگتی زندمان ءِ براھداری ءُ ڈولداری ءِ نام اِنت بے سنگت ءَ زِندمان ءِ نِدارگ بے براہ بنت وشّی بے لزّت بنت، گم ءُ اندوہ مردم ءَ شکست وار کن اَنت، دراجکشّیں سپر ابیتک بنت
سنگتی ھما سیادی ءِ اِنت کہ سنگت ءِ ساڑی بوّگ ءَ تو وھدے ھوٹل ءَ سنگت ءِ ھمراھی ءَ رو ئے یک پیالگے چاہ ور ئے ءُ وتی دِل ءِ تند بستگیں گپّاں، زندمان ءِ جنجالیانی کسّھاں درشان کن ئے گُڑا یک نیمگے تئی گم ءُ اندوھانی گْرانیں بار سُبَک بیت ءُ دوھمی نیمگ ءَ ھماپیالگ ءِ وارتگیں چاہ ھم سکّ ءَ تام دار بیت۔
وھدے کہ ترا جنجالی یے انگیر کنت گُڑا چہ تئی گِس ءِ مردم، سیاد وارساں چہ پْیسر تئی ھمراہ تئی سنگت اِنت کہ ھِچ وڈ ءَ پَد نہ کِنز اِیت ۔ بلکیں اِے جیڑہ ءُ اڈ ءُ جنجال ءَ پہ وت سرپد بیت ءُ تئی جنجالیانی دیمپانی گْوں تو برابر اوشت اِیت۔
زندمان ءِ جنگ جاہ ءَ سنگت گْوں تو ھم سنگر بیت بلے تئی آ دگہ ھمک سیاد گْوں تو ھمسنگر بُوت کرت نہ کنت۔ ھر جاہ ءَ تئی ھمراہ بُوت کرت نہ کنت، تئی ھر اِلّت ءُ آدتاں سرپد نہ بیت، تئی تب ءِ وڈ ءَ بُوت کُرت نہ کنت۔ تئی گپّاں سگّ ءُ اوپار کُرت نہ کنت۔

بلے ھمُک مردم ھم تئی سنگت بوت کرت نہ کنت۔ پرچے کہ پہ ڈِیک ورَگ ءُ پجّاروکی ءَ سنگت بوت کرت نہ کنت۔ اگاں کسّے اِیشی ءَ سنگتی بہ گْوشیت گُڑا آ سنگت ءِ بِزانت ءَ ءُ سنگتی ءِ پُشدر ءِ کسّھاں گْوں الکاپی ءَ سر پد نہ اِنت۔
بازیں مردم ھست اَنت کہ آیانی زندمان ءِ لھتیں لْوٹ (مقصد) گْوں تو بندوک اَنت۔ وت ءَ را تئی سنگت گْوش اَنت۔ وشّیانی وھد ءَ گْوں تو ھمراہ اَنت، کندگ ءُ مزاک، کْوچرائی، نِندگ ءُ پاد آیگ، وھد گْوازینگ اِے کُلّیں ساھتاں تئی ھمراہ اَنت۔ بلے اِے وڈیں مردم نہ سنگت گْوشگ بیت ءُ نہ کہ اِے پیمیں مردم سکّی ءُ سوری یاں تئی ھمراہ بوت کرت کنت۔
پیشی بلوچانی یک بتلے

“وشّیاں گْون ءُ سکّیاں ھمراہ نہ بنت”
” زَر چِنیں ھمبل ھِچ کسّی دوزواہ نہ بنت”

اِے بتل ھما “دروگْیں سنگت” ءِ بابت ءَ اِنت۔ کہ نام گپتیں سنگت ھر وشّیاں تئی ھمراہ اِنت بلے سکّیانی وھد ءَ ترا چْو نیم روچ ءِ سیاھگ ءَ دروہ اِیت۔ تئی ھمراہ نہ بیت۔ پرچے کہ آئی ءِ مِھر ءِ سیادی گْوں ترا نہ اِنت بلکیں آئی سنگتی گْوں زَرّ ءُ مال ءَ اِنت۔ تاں چُنت وھد آئی ءِ لْوٹ (مقصد) گْوں ترا بندوک اَنت تئی ھمراہ اِنت سکّیانی وھد ءَ ترا پجّا ھم نیاریت۔

بایدیں ھمک مردم ءِ واست ءَ لبزِ “سنگت” کارمرز کنگ مہ بیت۔ پرچے کہ سنگتی یک گْرانبھائیں سیادی (رشتہ) یے۔ ھمک مردم تئی سنگت بوت کرت نہ کنت۔ من ءَ ڈاکٹر عنایت چائے والا ءِ یک گپّے مدام یات کیت کہ آئی ءَ مدام دیوانانی تہ ءَ اِے گپ جت کہ ھَمک راہ ءُ دگّ ءِ ڈیکّ وارتگیں مردم تئی سنگت بوت کرت نہ کنت اِے یک بلاھیں رشتھے۔
من ءَ اِے گپّ ءَ باز جْیڈگ پرمات تاں من اِے گپّ ءِ پُشدر پَھمگ لْوٹ اِت۔ گُڑا وھدے کہ من زندمان ءِ بازیں اڈ ءُ جنجالانی تہ ءَ گْوست اوں گُڑا پد ءَ من اِے گپ مار اِت ءُ پَھم اِت کہ اِے گپ راست اِنت کہ ھَمُگ پَجّاروکی، وشّیانی وھد ءِ ھمراہ، تئی سنگت بوت کرت نہ کنت۔
بلکیں اِے اَزیم ءُ گْرانبھا ءُ سنگینیں لبز ء “سنگت” پہ ھما ھمراہ ءَ کارمرز بیت کہ وھدے زیم ءُ ٹپ تئی جان ءَ پِر بیت، درد ءَ تئی سنگت مار اِیت (محسوس کنت)، بدیں گپّے کسّے ترا گْوش اِیت درد سنگت ءَ را بیت، جنگ تو کن ئے جنگ ءِ دیمپان سنگت بیت، سوبمند تو بہ ئے گل ءُ شادان تئی سنگت بیت، سکّی ترا گیپت ارس چہ سنگت ءِ چمّاں در کائینت، دورسَر ءُ ابیتکیں کشکاں سر گِر ئے سنگت تئی ھمراہ بیت ءُ تئی سپر ءَ ابیتکی ءَ نئیلیت۔
پرچے کہ سنگتی ءِ سیادی (رشتہ) گْوں تئی ارواہ ءَ، گْوں تئی جزبگ ءَ بَندوک اِنت۔ ءُ ارواہ ھما چیز ءِ نام اِنت کہ ارواہ تئی جان ءِ رگ رگاں تاگت دنت ءُ زندمانے بکشیت ءُ جزبگ تئی ھون ءَ اوار بیت ءُ ترا ھر کار ءَ ھوسلہ، ھمّت ءُ ھاٹیگ دنت۔ پمیشکہ بے سنگت ءَ مردم ءِ واست ءَ زندگی ھما جْونے ءِ دروَر اِنت کہ آ جْون ءَ را ارواہ مان مہ بیت آ یک ھُشکیں کُنٹے بیت۔ بے سنگت ءَ زندمان بے مانا بیت۔

ءُ اِے گْرانبھائیں سنگتی ءِ سیادی (رشتہ) ءَ ھچبر مہ چکّاس کہ بلکیں جاھے ءَ اِے سیادی ءِ زمزیل سُست بہ بنت۔ پرچے کہ اِے سیادی سکّی ءِ وھد ءَ وت ءَ وت پدّر کنت ءُ پْیش دار ایت۔ سنگتی ءَ را چکّاس گِرَگ ءِ ھچ پکار نہ اِنت۔ ءُ وھد ءُ جاور ءِ کساس ءَ بہ چار سنگت ءَ ھما چکّاس ءَ بہ گِر۔ ءُ چُشیں ھم چکّاس ءِ گِرگ ءِ جھد ءَ مکن کہ جاور آ چکّاس ءِ کچ ءُ کساس ءَ مہ بنت ءُ سنگت ءَ را سنگتی ءِ چکّاسگ ءِ جھد بہ کن ئے ءُ آ وتی وس ءُ واک ءَ چہ گْیش جھد بہ کنت ءُ تئی گپتگیں چکّاس ءَ سوبمند مہ بیت گُڑا اِے وڈیں چکّاس تئی سنگتی ءِ سیادی (رشتہ) ءَ زیم ءُ ٹپ پِر کُرت کنت۔ بِزاں سنگتی ءِ سیادی ءَ ھچبر مہ چکّاس ءُ مھکمیں سنگتی ھچ وڈ ءَ چکّاسگ ھم نہ لْوٹ اِیت۔
وھدے کہ مردم سنگتی ءِ پُشدر ءَ جوانی ءَ سرپد بیت گُرا آ زانت کہ سنگتی چے یے ؟ سنگت ءِ بِزانت چے اِنت ؟ ءُ کجام مردم ءِ واست ءَ اِے لبز کارمرز کنگی اِنت۔
اگاں نہ انچش ھر کُج ءَ اِے لبز ءِ کارمرز کنگ گْوں لبزِ “سنگت” ءَ یک زُلم ءُ زوراکی یے۔

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت