حنیف شریف ءُ مردمانی پرمائش- ھسا بجار

نبشتانک: حنیف شریف ءُ مردمانی پرمائش

نبشتہ کار: هسا بجار

دی بلوچستان پوسٹ

بلوچی لبزانک ءِ تہ ءَ من بہ گشاں کہ پنونِ لتیپہ ءِ تہ ءَ، حنیف شریف هما مردم انت کہ هر کجا بہ اوشت اِیت ، تاں لین چہ همود ءَ بندات بیت – ( انچو کہ لینے یا سرپے بہ بیت ، اے وَ ملکے نہ اِنت ، اد ءَ مردم ءِ جند ءَ کدر ءُ کیمت نیست سرپ چہ کجا ) اے انچائیں گپے نہ اِنت ، مرد ءَ کتگ ءُ پیش داشتگ – تامر ساچی بہ بیت کہ لبزانک ءِ تہ ءَ کسّھی لبزانک کہ ایشانی نام گرگ بیت تاں حنیف ءِ نام اولی سرپاں گندگ بیت –

هو ! ایشی ءِ ناشری یا گڑبڑ کنگ ءُ مردمانی سُرینگ هست انت – انچو کہ بالاچ اتک ، تاں هر کس ءَ شور کت کہ اے نی تامرے ؟ بلے مرچی گش انت کہ بلوچی تامر چہ بالاچ ءَ بندات انت – مرچی پد ءَ حنیف ءَ بلوچی لبزانک بڈّ ءَ بستگ – یا سر ءَ زرتگ – هر یکے کوکار ءُ جاک ءَ انت – زاه وَ لیبے ! هر یکے وتی دل ءِ گپ ءَ جنگ ءَ انت کہ حنیف ءَ چش نبشتہ کتیں یا حنیف ءَ آ ڈول ءَ کتیں – همینچک دپ ءُ همینچک هبر –

بلے من گشاں حنیف ءَ مرچی دگہ سرپے بندات کتگ – هنچو کہ حنیف ءِ زیکیں بالاچ ءِ سرپ ءِ بندات کنگ ءَ آئی ءِ پُشت ءَ مردمانی کتّارے کہ روچ پہ روچ گیش بُوان انت ، علی بکش داد ، بیبگر ، سیٹ هلیل ، سعید شاد ءُ دگہ بازینے – هنچو کسھانی سرپ ءَ حنیف ءِ پشت ءَ زیک نزر دوست گوں بازیں کسے ءَ اوشتوک انت – مرچیگیں اے سرپ ءَ باندا هم بازینے اوشت اِیت –

هو ! انی زاه ورگ ءَ انت – نہ زاناں اے مرد ءَ زاه ءِ ورگ پرچا وش بیت ؟ بہ گند ئے وت ءَ زاه وارینگ ءُ دومیگ ءَ پہ راه ءُ در بُوجگ ایشی ءِ ابرمی کردے ، پد ءَ هما مردمانی جند مدان مدان ءَ همے کشک ءَ آیان بنت ءُ منزلیگ بنت-

انی هر یکے گشگ ءَ انت ” چشیں بے گیرتیں مردم جنیناں مُٹ جنگ پرمایگ ءَ انت – زاناں وت ءَ مات ءُ گهار ئِے نیست “- همے وڑیں دگہ بازیں بے پکراتیں زاه – هر یکے لوٹگ ءَ انت هنچو کہ ما نبشتہ کنیں حنیف هنچو نبشتہ بہ کنت – بلے حنیف انت کہ پرمائشانی گوشدارگ ءِ هچ موڑ ءَ نہ انت ءُ وتی وڑ ءَ هرچی کہ آ مارگ ءَ انت ، گندگ ءَ انت ، زورگ ءَ انت – وتی دیدانک ءِ آسراتی ءَ ، ءُ وتی وانگ ءُ زانگ ءُ تجربھاں لنکُکانی میار کنگ ءَ انت –

بلے اے جاکانی تہ ءَ یکے هم آئی ءِ آزمانکاری ءِ ازم ءِ سر ءَ گپ ءَ نہ انت – بیت کنت کہ ایشی ءِ تہ ءَ گپ کنگ ءِ گنجائش حنیف ءَ پہ مردماں پشت نہ گیتکگ – یا وَ همے چندے کوکار کنوکانی تہ ءَ اے واک نیست کہ اود ءَ سر بہ بنت – یا آیانی دزرس ءَ مہ بیت – حنیف یک یاگی ئیں نبشتہ کار ءُ تامر ساچے ، پمشکا مردمانی پهم ءَ آئی ءِ ساچشت اچُست ءَ نیا انت ، حنیف چو سلو فاؤزن ءَ مدان مدان ءَ کشوکیں زهرے –
حنیف شریف ءِ وانگ پمشکا گران انت کہ حنیف ءِ آزمانکانی پلاٹ مشکلیں پلاٹے ، حنیف واکیاتانی بُر ءُ برین ءَ زبر انت ، کجام گپ ءَ کجا سند اِیت ءُ پد ءَ کجا جوڑ ئےِ دنت همے تاب ءُ ریس هر کسی گْور ءَ نیست اَنت – جنیف منی ءُ یا اے دگرانی وڑ ءَ تچک ءَ گپ ءَ ایر نہ کنت ءُ همے آزمانک انت ، چو وَ کسہ ءِ آرگ ءَ بہ گند ئے درست زبر بہ بنت ، بلے آزمانک ءِ زیبائی گوں آئی ءِ مهکمیں پلاٹ ، تکینک ءُ درشانداب ءَ انت ءُ حنیف ءَ اد ءَ باج بُرتگ – آئی ءِ رد سازی باز زیبا ءُ دلکش انت ، زبان ئےِ وش انت – حنیف ءِ همے یکیں ناشری هست انت ءُ دست نہ اوشتی ، کہ حنیف چاگرد ءِ هما رگ ءَ دست جنت کہ بازیں ٹیکہ دارے سر ءُ روزگار کنت – آ چو مھتر آدم بهشت ءِ هما نیبگ ءَ وارت کہ مکن کنگ بوتگ ( شجرِ ممنوع ) انت –

حنیف ءِ نام من ءَ پمشکا دوست بیت کہ اد ءَ حنیف ءَ وتی انا ءُ وتسریں گیرت ، ( همے باریں چی یے کہ چیزے بلوچ ءَ بڈّ ءَ انت ءُ تر اِیت – آ دگہ گپے کہ وت نہ زانت گیرت چی ءَ گُش انت ) ءِ بار بوتکگ ءُ وت ءَ مردمے کتگ ءُ باز زیبا نبشتہ کتگ – همے چیز من ءَ دوست بوتگ کہ حنیف وتی ساچست ءِ سپر ءَ گوں جوانی ءَ دیم ءَ جنزان انت ءُ گوں نوکیں دابے ءَ دیم ءَ اتکگ اے حنیف انت ، یا حنیف ءِ نام –

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کارے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔