آس گپتگیں گدان- سازین بلوچ

نبشتانک: آس گپتگیں گدان

نبشتہ کار: سازین بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

بیست سال سرجم اَت کہ منی آرپیں پت ءَ سر ءِ ساھگ ءُ سر چیر دیگ ءِ واستا یک گدانے اڈ کتگ اَت، گدان ءِ دارانی مک کنگ ءَ پیسر باز کُکار ،جاک ءُ سلوات ءُ ھون شنزی بوتگ اَت۔

بلے مرچی 11سال سرجم اِنت کہ منی پت تھاریں کوٹیانی باھوٹ اِنت گدان ءِ تہ ءَ مھروانیں سنگتانی اکس پہ ڈولے سنیگار اِتگ اَنت ءُ فکر گدان ءِ جلوہ ءُ زیبائی اَنت ۔

کمبر چہ در کسانی ءَ منی ھمراہ ءُ ھمگوپگ ءُ برْات گوانگیں ھمبل بلے آ دل ستگیں سنگتے اَت سگریٹ ءِ سر ءَ سگریٹ ءُ یک سگریٹ ئِے نہ مرت ءُ دومی بن گپت ءُ من فھمگ ءُ نہ فھمگ ءِ بارگیں دگ ءِ سر ءَ اوشتاتگ اِت اَنت کہ آ پرچا انچو سگریٹ کُش اِیت؟انون گدان ءِ تہ ءَ من ءُ منی مستریں گْوھار ، سمی پشکپتگیں مکھیں مات ءَ را لھتیں سال بیت کہ چہ اسکول ءِ دگ ءِ سر ءَ!
بلے منی ھمساھگ منی نہ اِتاں بس کمبر اَت ھمک روچ مئے ھال پرسی ءَ اتک ءُ بلے سگریٹ ءِ ھچ بر ھلاس نہ بوت ۔ دیم روژنائیں مردمے اَت ، گدان ءِ دارانی رمیز ءِ ورگ ءَ دیست سک باز جیڑ اِت کہ چہ کجا ءُ چون ءُ چہ کئی ڈِگار ءَ دار بیار اَنت گدان ءِ داران نوک بکن آں ۔

کسانیں مدت بیت کہ کمبر ھم مئے گدان ءِ نیمگ ءَ سر ءُ گور نہ جت ءُ من ءُ سمی گپ ءُ تران کنگ اِت ایں بوت کن کہ آ دنیا ءِ کاران دست گلائش ءُ دست گٹ اِنت ۔

یک روچے ،روچ زمین ءِ دلبند ءَ ایر کپان اَت ءُ روچ ءِ برانز زر ءِ چولان گیشتر ڈولدار تر کنگ ءَ اِت اَنت کہ اناگہ کمبر ءَ سلام دات۔

بیا پہ ھیر ،تو جوڑ ءُ سلامت بوتگ ئے مدتے بیت کہ نئے ھالے ءُ نہ اھوالے ؟ ھو دنیا ءِ کاران دست گٹ بوتگ اَنت – آئی ءَ سرجمیں کسہ کت ءُ شپ ءَ را تھاری ءُ ابیتکی ءَ امباز کتگ اَت شپ سیمی پاسان جنزان اَت من ءُ آ گدان ءِ دیم ءَ کشتگیں دْرچک ءِ کرا چم واب ءِ میار کت اَنت کہ دو ساھت ءَ رند آئی ءَ من ءَ چہ واب پاد کت ھان چہ بوت ؟
آبے توار اَت ءُ سگریٹ ئِے بن دات ءُ کشگ اَت من پد ءَ پرس اِت ھان سنگت چہ بوت ترا چہ واب ءَ گڑ اِت ئے ءُمن ءَ ھم؟آئی ءَ دگہ سگریٹ ئِے چہ پاکٹ ءَ در کت ءُ لنکانی شما دات ءُ بلے انگت روک نہ کت ئِے ءُ درائنیت ئِے کہ
سنگت من یک ترسناکیں وابے دیست اللہ ھیر بکنت تو واب ءِ مانا کنگ ءَ زان ئے؟ھو تو واب ءَ بگش من جھد کن آں-
کمبر : سنگت من واب ءَ دیست کہ تی پت ءِ اڈ کتگیں گدان بن گپتگ کہ گورچ ءِ نیمگ ءَ یک سیاھیں گوْاتے پیداک انت کہ چو آس ءَ روک اِنت ءُ گدان ءَ آس گلائش کنت ءُ آس ءِ تسگ ءِ ھاتر ءَ ترا ءُسمی ءَ را آپ گون کہ آس ءَ توسگ ءَ اِت بلے من تئی دست ءِ آپ جنکوک ءَ پچ گراں ءُ تئی دست ءَ داراں کہ بِلے گدان بن کنت دگہ نوکیں گدانے جوڑ کن ایں ، گدان ءِ نیم آس ءَ گپتگ ءُ ھمساھگ اتکگ اَنت آس ءِ توسگ ءِ بدل ءَ ندارہ چارگ ءَ اَنت ءُ پہ ڈولے کندگ ءَ اَنت ،بلے سمی ءِ دست سر ءَ اَنت ءُ ھسیڈک ھسیڈک ءَ گریوگ ءَ انت کہ منی پت ءِ درستیں کتاب سُچگ ءَ اَنت ءُ مات ءِ نبشتہ کتگیں کاگد ستک ءُ پر بوت انت ءُ ھما مھروانیں سنگتانان گون ھمے گدان ءَ مھر بوتگ آیانی اکس سُچگ ءَ اَنت ۔بلے کے بزان اے گدان کئی اَنت ءُ کئی ءَ بن داتگ ءُ سمی ءِ پت ءُ مکھیں مات پہ کے واست ءَ!-
سنگت تی واب جیڑگ پھرمائیت بلے واب گو گواچن ءَ بدل بوتگ ءُ گدان بن گپتگ بلے! –
واب انگت نا سرجم اِنت دیم ءَ واب ءِ کسہ گوشدار کہ آ کوہ ءِ پشتی نیمگ ءَ دھکان دلمراد ءَ یک ڈگارے است آ ڈگار ، کشار انت ، دْرچکانی زیبائی ءُ شانتلانی توار، کپوتانی کوکو بنیادم ءِ دل ءِ تاران سران اَنت ،دھکان دلمراد گون وتی چاریں برْاتان سک گل ءُ شادان اَت ءُ دھکان دلمراد ءِ برْات بیبگر سراوانءَ دانکہ جھاوان ءِ رمگ یک جاہ ءُ یک مشت کتگ ات ھمے ڈگار ءِ کر ءُ گوراں کوھانی دیم ءَ کورانی تہ ءَ رمگ یلہ ات سک ڈلدار اَت کوہ ءُ کُچگ سک گل اِت اَنت ، ڈگار سبز ءُ آباد اَت ۔
بلے!-
بلے چی؟-
یک روچے یک مردے اتک آئیءِ نام بروت ات آئی ءَ چاریں برْاتانی کرا گشت کہ شما وتی ڈگار ءَ بھار بکن اِت شما ھر برْات گل ءُ شادان بہ اِت ءُ ھو ھان وتی رمگ ءَ ھم اے رمگ ءُ ڈگار دلمراد ءِ ھپت پشتیں پت ءُ پیروکانی ڈگار ءُ رمگ ات ۔
بلوچ ءُ بد روچ ۔
ھما روچ ءَ اے چاریں برْاتانی درمیان ءَ اڑ ءُ کڑ ءُ مشت ءُ منکڈی بنا بوت ھر روچ جیگ مان جیگ ءُ تو بہ کش منی پاداں ءُ من کش آں تئی پاداں ، مشت ءُ منکڈی کُکار ءُ جاک ،اللہ ھوپ، تو بہ منی پشک ءَ ءُ من تی پشک ءَ۔

روچ ماہ بوت ،ماہ سال، بلے اڑ ءُ کڑ ءَ ھلاس بوگ ءِ نام نزانت۔
اے رمگ ءِ سر دیگ ءِ ھاتر ءَ ھزاران شپانک گار بوتگ ءُ چہ شند ءَ بیران بوتگ اَنت ءُ بلے رمگ ءُ ڈگار ءِ پھزگ ءِ جھد برجم کتگ اِش ءُ نون ڈگار ءِ دْرچک ءُ دار آدراہ بوگ ءَ اَنت ءُ شانتل ءُ کپوتانی کوکو ، گار ءُ دْرچکانی تاک ھشک ءُ زمیں ءِ دلبند ءَ کپان انت کے بئیت کہ دْرچکان آپ بدنت ءُ کے رمگ ءَ سر بدنت ءُ کے بئیت ڈگار ءَ آباد بکنت کہ برْات جیگ مان جیگ اَنت۔
وھد جنزان اَت کہ دھکان دلمراد گون چاریں برْاتان گِس ءِ روتاپ ءَ نشتگ اَت ،آیانی مکھیں ماتءَ درائنیت برْات بے ھمساھگ ءُ مھرانی دیم ءَ وت ءَ را شگانی مکنت،گون مات ءِ اے گپ ءَ بیبگر جھسر اِت ءُ برانز گپت، ماتی بس کہ تی دپ ءَ پروش آں
آ مشت ءُ منکڈ بوت اَنت مات ءَ تہ دور کت آیان مات ءِ گشان گشینت ءُ ٹکر ٹکر کت ءُ مات سر در بوت –
رمگ چار جاہ کت ءُ ڈگار ھم بلے ڈگار ءِ سر ءَ یک برْاتے ءَ را ھچ مجال نیست اَت کہ دومی برْات ءِ ڈگار ءِ ھد ءِ سر ءَ گام ایر بکنت ۔ مجال نیست اَت کہ یکے ءِ رمگ دومی ءِ رمگ ءِ تہ ءَ بئیت۔
ڈگار ھشک ءُ آدراہ بوت ءُ مات سردر اَت ءُ دْرچکانی توار ءُ بَرمش گار ءُ بیگواہ اِت اَنت ءُ کَے بہ جیڑ ایت پہ ڈگار ءُ ڈگار ءِ دْرچک ءُ کپوتانی کوکوان ءُ کے بہ جیڑ ایت پہ مات ءِ باتن ءُ دریائیں سر ءَ؟ –
گدان سْتک ءُ پُر بوت ءُ ھمساھگ ءُ مھراہ گدان ءِ پران کیل کنگ ءُ برگ ءَ اِت اَنت ءُ گدان ءِ فکر ءِ زیبائی ءُ ڈگار ءِ جیڑہ ءَ دلمراد ءَ گون برْات نیست اَت –
ھما کوہ ءِ کرا ڈگار ءِ بند ءِ باسک ءَ مزنیں دْرچک ءِ ساھگ ءَ یک کبرستانے است اَت ، آ کبرستان ءَ ھمے رمگ ءِ شپانک ءُ ڈگار ءِ دھکان کبر اَنت ءُ بلے مرچان شپانی بے تواری ءَڈگار ھسیڈک ھسیڈک ءَ ارس گوار ایت ءُ درچک گریونان اَنت گش اَنت ءُ کوھانی توار پروشتگ ءُ گون کبر ءَ ھبر کنان ءُ گش اَنت شما ءِ روگ ءَ پد ھچ شپانک ءُ دھکانے نیست کہ مئے چمانی بولیاں سرپد بہ بیت ءُ ڈگار ءَ درائنیت کسے نیست کہ منی باتن ءَ گشانے ایر بکنت ءُ منی دیدگانی ارسان سپ بکنت ءُ کسے نیست کہ رمگ ءَ سر بہ دنت۔
آئی ءَ دست ءِ سگریٹ روک کت ءُ گُشت سنگت! واب انگت نا سرجم اِنت ءُ واب ءِ کسہ روان کنت۔
بلوچی شعبہ تربت –

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کارے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔