آجو بہ اِیں پد ءَ گڑا چی کنیں- شکیل پُلان

نبشتانک: آجو بہ اِیں پد ءَ گڑا چی کنیں

نبشتہ کار: شکیل پُلان

دی بلوچستان پوسٹ

مرچی تئی هما زئیپ ءُ نہ تْرسیں توار منی گوشاں هلوت کنگ ءَ اِنت کہ من ءُ تو زندان ءِ تھار ءُ تنکیں کوٹیاں آجو بہ اِیں پد ءَ گڑا چی کنیں ؟ من ترا پہ تسلھی دْروشم ءَ پسو دات ، گھرو گم مہ کن یکبرے چہ زوراکانی پنچگاں بہ لکُشیں ترا هما وهد ءَ گش آں کہ نی چی کنگی اِنت ارمان کہ تو من ءَ سک رَد دات جگرُک من آجو بیت آں بلے تو اَنگت بیوسی ءِ کورچات ءَ اوژناگ ءَ ئے –

منی آجوئی ءِ وهد ءَ من تئی ءُ سدام ءِ کر ءَ اتک آں شمئے گڈی دیدار ءَ شما هردُکاں من گشت کہ برو مئے دْروتاں مئے مردماں بدئے ءُ بگش اِش کہ پہ مئے آجوئی ءِ هاتر ءَ دوا کن اِت چہ شمئے کر ءَ جنزگ اِتاں شما من ءَ را گشت پریشان مہ بی ما هم تئی رند ءَ پیداک اِیں –

بلے من ءَ نی سال ءَ گیش اِنت کہ وتئی دیار ءِ زیبائی ءَ نداره کنگ ءَ آں شما انگت من ءَ را وداریگ کتگ تو سک یات آیگ ءَ ئے همے کہ من نیمروچ ءَ پہ چاه ءِ گْرادگ ءِ واست ءَ کوٹی ءَ چہ در کنگ بیتگ آں-

من چاه ءِ گرادگ ءَ شمئے کوٹی ءِ دیم پہ دیم ءَ اتکگ آں تو من ءَ را مدام جُست ءُ پرس کُتگ پلانی چون اِنت؟ پلاں سنگت مرچاں کجا اِنت، جاور چتور اَنت ، تئی جستانی لڑ نہ کٹ اتگ داں من وتی چاه گْراستگ مئے ءُ شمئے واست ءَ برے برے مئے پانگیں سپاهیگاں مارا گپ ءَ نئیشتگ-

پہ اشارُکائی تئی جستانی ءُ منی پسوانی سپر نہ اوشتاتگ من ءَ چوناھا تئی ءُ تئی گپانی هاتر ءَ زهیر بیتگ چاه ءِ گْرادگ ءَ پمِشکا من در اتکگ آں ، همے کہ مارا ءُ شمارا کار ءِ هاتر ءَ چہ کوٹیاں در اش کتگ گڑا ما باز گل بیتگ اِیں کہ ما ءُ شما یکجاه اِیں –

کار ستر باز ءُ گْران بیتگ اَنت تئی کندگ ءُ مسکرایاں گوں کٹ اتگ اَنت ما سھی نہ بیتگ اِیں برے تو سپاهیگے ءِ بڈّ ءَ کپتگ ئے ءُ کلاگ زرتگ برے سوپی دارانی گوں تو هرچ وهد ءَ هور بیتگ آں زندان ءَ من ءَ تاهیر رس اِتگ تو گوادر ءِ، کیچ ءِ، نگور ءِ، زندان دْرست دیستگ اَنت-

تو مدام آؤکیں بندیگ سوج ءُ سر کتگ اَنت کہ هرچ وڑ بہ اِت بلے هچ وڑیں گپ وتی سر ءَ مہ کن اِت گڑا سک بزگ بہ اِت اے یلہ نہ کن اَنے تئی هرچ گپ ءُ گال زرد ءَ نکش اَنت جگر تو دوهزار هبده ءِ بیست رمس ءَ دهمی ماه ءَ آوار جنگ بیتگ ئے تو انگت بندیگ ئے اِینچو دیر !! شمئے دْراهی ءِ هالے نا کیت نا شمئے جند !-

من گوں شمارا گِلہ بہ باں هدا ءَ گوں ؟ من همے کہ شمارا دیستگ شمئے دست هدا ءِ در ءَ چست بیتگ انت وتی ءُ آ دگہ بندیانی آجوئی ءِ واست ءَ دوا لوٹ اتگ-

هدا شمئے ارزاں چی ءَ گوش ندارگ اِنت ؟ گھرو جان نزان آں تو ءُ سدام کجا اِت ءُ چتور اِت هرچ هال ءَ اِت، هرچ جاه ءَ اِت، دْراه ءُ وش بات اِت گوں کُل بندیگاں زیت آجو بات اِت –

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کارے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔