نبشتانک: بَھشت
نبشتہ کار : اے بِی ریـکانی
دی بلوچستان پوسٹ
مردم گْوشت اَنت بھشت ءَ روگ لُوٹ ئے گُڑا اللہ ءِ راه ءَ بُرو پرچا کہ بَھشت سرزمین ءِ سر ءَ نہ اِنت بَھشت آزمان ءَ اِنت ءُ بَھشت ءَ اَنچوش مَردم شُت نہ کنت بَھشت واست ءَ ترا وَهد دیگی اِنت کُربانی دیگی اِنت بلکیں نُـوں ترا بَهشت رس اِیت یا بلکیں نَہ رس اِیت مَردم گُش اَنت بَھشت ترا هما وهد ءَ رَس اِیت هما راه ءَ کہ اللہ ءِ رَسول شُتگ هما راه ءَ بُرو –
بلے پَد ءَ هم مَرگ ءَ رند ءُ اللّه ءَ بلوچ ءَ را دو نیم ءَ بهشت داتگ دُنیا ءَ هم ءُ آھِرت ءَ هم بلے بلوچ دوئیں نیم ءَ گِسر گپتگ ناں دُنیا ءِ بھشت لوٹ اِیت ءُ ناں آزمَانی نوں بلوچ دُنیا ءِ بھشت کُجام اِنت؟-
بلوچ دُنیا ءِ بَھشت بلوچستان اِنت سرسبز ءُ شاداب اِنت زید ءُ کھچر دمک ءُ در دْرست بَھشت ءِ رنگ ءَ اَنت۔
بلوچستان چہ بَھشت ءَ کم تِر نہ اِنت ءُ بھشت چہ بلوچشتان ءَبلوچستان ءِ زیادھیں کربانی ءَ سَنگتانی مرچاں گُلاب ءِ بُو ءَ کنت یاسمین ءِ بُو ءَ کنت۔
لھتیں مَردم هَست بھشت ءَ کیامت کنگ لوٹ اَنت ءُ وتی هَند ءُ دمگاں بلوچ زند ءَ کیامت کنگ لوٹ اَنت وتی زند ءَ بهشت بلے اللہ ءِ جوڑ کُتگیں بهشت ٹوپ ءُ بمباں کیامت نہ بیت۔
لھتیں مردم هَست زار ور اَنت بلوچ بهشت ءِ سر ءَ دَشت ءِ جنگل کہ بَهشت ءِ چارگ ءَ جَنگ ءَ اَت مانداشت اِش گومازی مانداشت اِش، دڑامب ءِ درچک مانداشت اِش، بلوچانی بھشت هر دمک ءُ در ءِ مانداشت اِش بَهشت ءِ شِیر ءُ بینگیں چمّگاں زار اِش مان کُت –
بلے بلوچ وتی بھشت ءِ واهُند وت اِنت بلوچ ءِ بھشت آئی ءِ وتیگ اِنت بلوچ کُجا شُمارا بھشت دنت ؟-یک روچے الّم ءَ سمبہ اِیت بهشت مئے کُنگرانی-
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کارے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔
















































