تربت ءَ بلوچ ازمکار حنیف بلوچ ءِ کوش ءِ ھلاپ ءَ آئی ءِ کھول ءِ مردماں تربت پریس کلب ءَ گوں رسانک ءَ تران کرتگ ءُ کوشکارانی دزگیری ءِ لوٹ کرتگ –
دی بلوچستان پوسٹ
پریس کانفرنس ءَ حنیف چمروک ءِ جنک طیبہ بلوچ ءَ گوشت کہ من 2018 ءَ چِہ اِنسانی اگبالانی یک باسکے ءِ بِستار ءَ کار کنگ ءَ آں ، دُرستاں ساری من شُمئے دیم ءَ ھمے اَرز ءَ کن آں کہ من اِنسانی اگبالانی پانک جنی ءِ فیلڈ پرچا گچین کُتگ ؟ –
آئی ءَ دیمتر ءَ گپ کنان ءَ گْوشت کہ چوش کہ شُما کُل مرچی شرّیں وڑے ءَ آشنا ءُ سرپد اِت کہ بلوچستان یک اِنسانی ھلاسی ءِ دُچار ءُ دیمپان اِنت۔ ھمے وڑ ءَ اے اِنسانی ھلاسی قدرتی یا حادثاتی یے نہ اِنت ، بلکیں ریاست ءِ دست ءَ بلوچ راج ءِ چُکچینی ءِ ( نسل کشی) بُوَگ ءَ اِنت کہ چرے چُکچینی ءَ ھِچ کس پھریز نہ اِنت ، سیاسی آواز گُٹگِیر کنگ بُوَگ ءَ اَنت ، کُجام مردُم کہ گوں جُھد ءَ بندوک ءُ ھمگرنچ اِنت ، آیانی کھول مرگ سزا ءِ نِشانگ ءِ آماچ اَنت –
انسانی ھکانی باسک طیبہ بلوچ ءَ گْوشت کہ من اے کُلیں چیز دیستگ اَنت کہ منی سرزمین ءِ سر ءَ ،منی چمّانی دیم ءَ اے تیوگیں کارپد بوتگ اَنت ، پمیشکا من چہ دِگہ سیاسی تنظیمے ءِ بدل ءَ بی ایچ آر او ءَ وت ءَ بندوک کُتگ دانکہ ریاست ءِ زُلم ءُ زُوراکیاں آماچیں مردُمانی واستا کار بکن آں ، پہ بیگواھیں مردُمانی آجوئی ءِ ھاتِر ءَ کار بکن آں ، دگ ءُ کِشکانی سر ءَ زار ءُ پِریات کنوکیں مات ءُ گْوھارانی توار جوڑ بِہ بَہ آں۔
آئی ءَ گْوشت بِہ گِندے من یک زالبُولے بوتگ آں ءُ ریاست ءَ منی سر ءَ دست ٹال نہ کُتگ ، بلے منی ہیومن رائٹس سرگرمیانی سِزا منی خاندان ءَ را دَیَگ ءِ فیصلہ کُتگ ئِے ،منی خاندان فوج ءُ آئی ءِ ھندی دزکار ڈیتھ سکواڈ ءِ مرگ ءِ سزا ءِ ھاس نشانگ بوتگ اَنت ۔ منی شھیدیں کماش ، منی دِگہ سیاد ءُ وارِساناں بیھار دَیَگ بِندات کُتگ کہ شُما طیبہ ءَ چہ کارکنگءَ بدار اِت ۔
پریس کانفرنس ءَ آئی ءَ تران کنان ءَ گْوشت کہ منی خاندان ھمے ھدّ ءَ دانکہ مجبور کُتگ اش کہ منی پِت ءَ یکروچے من ءَ گْوشتگ ”طیبہ نُوں بس کن “
من ءَ وتی خاندان ءِ مجبوریانی ءُ ریاست ءِ بیھارانی سما بوتگ ، بلے من گُلامیں بلوچ راج ءِ یک جِنکّے ءِ بِستار ءَ وتی پرز پیلو کنگ ءِ مارِشت بوتگ ، چی ءَ کہ بیگواھیں مردُمانی کھول ءُ مھلوک ءِ ارس گوں من چارگ نہ بوتگ اَنت ، پمیشکا من ھما راہ پہ وت گچین کُتگ کہ منی زِرد ءُ ضمیر، منی روح دِلجم ءُ مطمئن بوتگ ۔
پرے ھاتِر ءَ منی گوں وتی خاندان ءَ رابطہ ، ھال اھوال کم بوتگ ، بازیں ماھاں گِس ءِ مردُمانی دیدار دانکہ نسیب نہ بوتگ، اِیشگی سَوَب ھمے بوتگ کہ منی سرگرمیانی باپُشت ءَ خاندان ءِ سر ءَ ریاستی تاوان ءُ گپچلے مہ کپ اِیت ۔
بلے منی پھریز کار ءَ نیاتک ، ریاست ءَ منی خاندان بیھار داتگ ءُ تُرسینتگ دانکہ کُجام ھم کیمت ءَ طیبہ چہ سرگرمیاں دارگی اِنت ، اگاں نا اے کارانی آسر پہ شُما ھَیر نہ بیت ۔
منی سرگرمی برجاہ بوتگ اَنت گُڑا ریاست ءَ اَچ من ، منی پِت پُل اِتگ ۔ منی پِت منی دنیا بوتگ ، مئے برات ءُ گْوھارانی زِند ءِ مستریں مڈّی ءُ مُھکمیں اُوست ءِ کلات اَت ، بلے ریاست ءَ حیات بلوچ ءِ رنگ ، اے دِگہ ھزاراں بلوچانی داب ءَ گوں تیراں دِرّ ءُ دوچ کُت ، نہ دنیا ءِ سر ءَ آزمان کپت نہ زمین جکس اِت ، بلے مئے دیستگیں وابانی سمبھینتگیں جھان ڈُرینگ بوت۔ بِہ گِندئے تیرکوئیں درد ءُ تورشتانی ھرروچ گِندگ ءِ سَوَب ءَ منی پِت ءِ کوش ھم ھرروچیگیں کارپدے زانگ بیت ، بلے پہ مئے واستا اے یک کسانیں واکیایے نہ بوتگ ۔
چوش کہ من ریاست ءِ دست ءَ اِنسانی اگبالانی لگتمالی ءِ ھِلاپ ءَ آواز چِست کُتگ ، من ھما زھگانی واستا آواز چِست کُتگ کہ آیاں تھنا وتی پِتانی اکس کہ آیانانی مات یا گْوھارانی دست ءَ اَنت ، آیاناں وتی پِتانی رنگ ءُ دْروشم دانکہ یات نہ اِنت ، بلے آ نوں وت جوان بوتگ اَنت ءُ دگانی سر زھرشانی کنگ ءَ اَنت۔ اے زھگاناں تھنا یل دَیَگ ءُ چہ وتی راہ ءَ پدگرد بُِوَگ منی زِرد ءُ ضمیر ھِچّ وڑ ءَ نہ منّ اِتگ کہ من وتی راہ ءَ تاب بِہ دے آں ءُ گُنگ ءُ بے توار بِہ بَہ آں۔
من پہ ھما پِیرزالیں ماتاں اے توار چِست کُتگ کہ آیانی ورنائیں بچّ چہ آیانی چمّانی دیم ءَ آوار جَنَگ ءُ بیگواہ کنگ بوتگ اَنت ، بلے ریاست انگت منگ ءَ ساڑی نہ اِنت ۔ ریاست کرّ اِنت ، ءُ اے کرّیں ریاست ءِ ایواناں پہ اے پِیرزالیں ماتانی ، گْوھارانی ،نیم جنوزام ءُ ورنائیں زالانی توار ءِ سر کنگ ءَ دگانی سر ءَ در کپتگیں ءُ جاک ءُ کوکار کنگ ءَ اِیں ، منی ھمے جاک ءُ کوکار پہ ریاست پاکستانءَ ناقابل ء برداشت بوتگ ، ءُ آئی ءِ اے جاک ءُ کوکار ءِ انچیں سِزاے دات دانکہ زِندگاں بیھال کنگ ءُ زندگی کنگ مشکل اِنت ۔
ریاست ءَ منی پِت ءِ شھید کنگ ءَ پد ھم مئے کھول نہ بکش اِتگ ، پِت ءِ کُشگ ءَ پد ناکو ءِ گِس ءَ تیرگواری کنائینتگ ، اے تیرگواری ریاست ءَ وتی داشتگیں ڈیتھ سکواڈز ءِ کُمک ءَ کُتگ۔ اے ھما مردُم اَنت کہ ھرروچ پوج ءِ پادتراپ ءُ بیھار منی پِت ءَ را سر کُتگ اَنت۔
من گیشتر شال ءَ آں ، بلے منی گْوھار کیچ ءَ اَنت۔ منی پِت بیگواہ نا، بلکیں کُشگ بوتگ۔ بلے منی چاریں گْوھار مگرب ءَ پد دروازگ ءِ دپ ءَ ودار ءَ نِند اَنت کہ داں کُجام وھد پِت کَیت۔
گُڑا ما شُما ھمے ھزاراں گْوھارانی ودار ءِ گرانی ءَ زان اِیں کہ آیانی برات ماں زِندان ءَ کید اَنت۔ منی پِت ءِ کوش ءَ پد ریاست ءِ بیھارانی تہ ءَ ھِچّ وڑ ءَ کمّی نیاتکگ ۔
منی مرچیگیں پریس کانفرنس ءِ مول شُمارا ، ہیومن رائٹس آرگنائزیشن جھانی گلاں چہ دزبندی کنگ اِنت کہ شُما ریاست ءَ را میان اُستمانی قانود ءُ رھبندانی پابند بکن اِت دانکہ پاکستان پراِیمنیں توار ، سیاسی ءُ انسانی اگبالانی پد جنوکیں جھدکاراں گوش بدار اِیت ، آیاناں وتی راستی ءُ زِرد ءِ گپّاں جَنَگ موہ بِہ دنت ، بیگوائیں مردُماں آجو بِہ کنت۔
آئی ءَ گُڈ سرءَ گوشت کہ منا ءُ منی کھول ءِ کُجام ھم مردم ءَ را جانی یا مالی نُکس ءُ تاوان رس اِت ، گُڑا اِیشگی زِمہ وار ریاست پاکستان اِنت۔