نبشتانک: ناکو مراد ساهر ءِ ازم
نبشتہ کار: آرپ وپا بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
چمشانک
جَه جن ات چہ گْرانیں واب ءَ دیدگاناں پچ کن ات
شر وتارا ایدگہ راجاں گوں کَیل ءُ کچ کن ات-
“آجوئی ءِ روچ دراتکگ پر شما داتگ نپاد”
“اَے بلوچاں اتهاد ، پہ وشیں روچاں اتهاد”
بلوچی لبزانک ءِ سَیمی باریگ ءِ مستریں ناماں چہ یکے مراد ساهر زانگ بیت ، آئی ءِ ازمی ساچشت کاری انچش انت همک اهد ءَ راج ءِ درد ءُ اندوهانی جهگیری ءَ کنت ، راج ءِ لگتمالی ، واری ءُ بزگی سکین ءُ تِپاکی یکجاهی آئی ءِ درشانداب ءَ چہ اِے دگراں جتا کن اَنت ، آئی ءَ وتی اهد ءَ ابید آیوکیں اهد ءِ هم نشون داتگ
“سستگ ئے چہ بیلاں بس نہ انت ؟”
“نشتگ ئے چو هشک ءُ هیران بس نہ اِنت”
“جلگهیں بازار ءُ تئی میتگ گلیں
درست بیان انت ویراں ،بس نہ انت”
اے دستونک بلوچ راج ءِ ناتپاکی ءَ پدر کنت پدا گوں وت ءَ جیڑگ ءِ سکین ءَ هم دات ، اندر ءِ مارشتاں آگاه کنت نی بس انت اِے دْرستیں ویرانیانی سوب همیش انت ، ایشی ءِ آکبت تئی دیم ءَ انت
ساهر ءَ جدیدیت ءِ نام ءَ گوں لبزانک ءَ زوراکی نہ کتگ ، آئی ءَ لچہ انچش گشتگ انت کہ آئی ءِ وانوک بہ زانت من ءَ چی جیڑگی انت –
تری رومان ، بہ بیت ، راجی لچّہ بہ بنت آ بے چهر ءُ شبین نہ انت ، چہ بزانت ءَ پر گنج انت ، آئی ءَ مهگونگ هم نازینتگ انت بلے بلوچی رنگ ءُ گوناپ وتی گالاں داتگ انت یک بلوچ لچّہ گش ءِ وتی دوستدار ءَ چوں بیان کنت ساهر ءَ زانتگ ، آئی ءَ نوکی جدیدیت اِے رنگ ءَ درشان کتگ
“آ سورت ماهیکان رنگیں
گوں برواناں کمان رنگیں”
آ سورت ءَ گوں ماهیکان ءَ شبین دیگ انت ، برواناں گوں کمان ءَ
بزانت ، بلوچی سنگینی ، رنگ ءُ گوناپ واناکی ، جیڑگ ، مارشت ، اے درست ساهر ءَ زندگیں لبزانک ءِ جتائیں کماهگ ءِ منارینگ ءَ سوبین انت
ساهر سادگ بیانی ءَ هم شهکاریں ساچشت نویسی ءَ سوهو ءُ سرپد انت
زیک ءَ ساهر کہ تو اد ءَ اتک ئے
مرچی سرگیپتگ ءِ سپر کنگ ءَ
لچّہ نویسی ءِ اے درشانداب ءَ ساهر ءَ پہ وت ءَ همک اهد ءَ وانوک ودی کتگ
گندگ ءَ سادگ انت بلے بزانت ءِ رد ءَ چو زر ءَ گواز کنگ نہ بیت
آئی ءَ بتل ءِ تهر ءَ نمیرانیں ساچشت کاری هم کتگ –
“نہ اِلم شوک ، نہ کوم ءِ دوستی نہ سد ءِ دنیا ءِ “
“چشیں بے جوهر ءُ جان دز ءُ سستیں نوجوان ءَ سوچ”
“درلگوش زانت ءِ جامگ ءَ ساهر
بیا بلوچی ءِ چادر ءَ پوشیں”
“ساهر اے سیٹ ءُ هاکم ءُ مُلّا
مئے شمے هون ءِ چوسّگ ءَ یک اَنت”
“پہ نان ءِ چُنڈے ءَ چورو جنوزام لوگ سد گول اَنت”
“چشیں کوم ءِ لجوزیں ،اے امیر ءُ واجهان ءَ سوچ”
“سدی گوست اَنت نشانے منزل ءِ هم گندگ ءَ نئیت اِنت”
“چشیں گَلگَ ءَ چشیں راه ءَ ءُ چوشیں واجهان ءَ سوچ “
ناکو ءَ مزاحمتی ءُ ترندیں آشوبی لچّہ گیش پربستگ آئی ءَ لبزانک آدینک زانتگ –
ناکو ساحر ءِ چشیں نام کپتگیں لچّہ باز انت ءُ لس فهم اَنت ، ناکو ءِ ازم ءِ مستریں کمال همیش اِنت تچک ءَ وانوک ءَ وتیگ کنت ، آئی ءَ جیڑگ پرماهیت ،یکے ناکو ءَ اے هم زانتگ منی وانوک کَے اَنت
پمیشکہ آئی ءَ گڑ ءُ منجاں وانوک دور نہ داتگ اَنت اِبهامی ودی نہ کتگ لچّہ گشی ءِ سپت ءَ اِبهام لچّہ ءِ زیبائی ءَ معنویت ءَ دور دنت ساهر ءَ ایشی ءِ سرا جوانیں دسترس ءِ بیتگ
ناکو ءَ شبین هم وتی لچهانی ءَ تہ ءَ جوان کار گیپتگ –
“ٹیٹلیں دوست ءِ تنگوئیں گوناپ
مسل ء کُمبانی ترونگلیں نوک آپ”
ناکو دوست ءِ گوناپ ءَ گوں کمبانی نوک آپ ءَ شبین دیگ انت کہ سک نوک انت ءُ لچّہ ءِ نمیرانی ءِ مانزمان اِنت-
ناکو ءِ رد ءُ پیش ردانی گیچن سک زیبا ءُ برات ءُ گهار بیتگ اَنت آئی ءِ اے ازمی کمال ءَ ایدگہ لچّہ گش هم اسرمند بیتگ انت
ناکو گش ایت
تلک بدیں بهت ءِ مہ سرپتیں دریگتیں
آدچار گوں ما مہ کپتیں دریگتیں
پدا بشیر بیدار گش ایت
سر مہ کپتیں تی دیار ءَ دریگتیں
مارا برتیں کور ءِ هار ءَ دریگتیں
ناکو ساهر گش ایت
بنگ نوشاں ،ملار بلکیں باں
چہ گماں رستگار بلکیں باں
پدا مبارک کازی گش ایت
کیپ نوشاں همار باں بلکیں
من گنوکان ءُ سار باں بلکیں
هدامرزیں مهمد بیگ بیگل ناکو ءِ ازم ءِ سرا چش تران کنت
لبزانکی دنیا ءِ منی هما سنگت کہ آ همے جمالیاتی سپت ءِ هدابُند اَنت ،آیانی تہ ءَ مراد ساحر ءِ گلیں نام چہ کلاں بالاتر اِنت
سدیک آزات ناکو ءِ ازم ءِ چش تپاسیت
مراد ساحر ءَ ما بلوچی شائری ءُ لبزانک ءِ سرمچار پمیشکا لیکیں کہ آئی ءِ هم گنگلیں شائراں راج ءِ هما بے تواریں لوٹ نہ اشکتگ اَنت کہ مراد ساهر ءَ اش کتگ انت ءُ تنیگہ هما جاگہ ءَ اوشتاتگ ،،
گلام پاروک ناکو ءِ ازم ءِ سرا تران کناں ءَ گش ایت
مراد ءِ زبان ءِ سیمی سپت ایش اِنت کہ آ مسال ءُ گالوارانی کارمرزی ءَ سک بلد اِنت
“ناکو ءِ زند ءِ اهوال”
ناکو مراد ساحر ءِ نام مراد بکش بیتگ رند ءَ کہ لبزانک ءَ کیئت مراد ساهر بیت ،اے سپر کہ دیمتر ءَ جنزیت آئی ءِ لچّہ گشی راج ءِ دل ءَ جاگہ کنت بلوچ راج آئی ءَ چہ دوستی ءَ ناکو ءِ نام ءَ دنت بزاں ناکو مراد ساهر گش ایت ءُ یات کنت دشت ءِ یکے میتگے نامی شے سیچی انت ناکو همودا ودی بیتگ ،رندتر ءَ ڈکال ءِ سوب ءَ دشت ءَ لڈ ءُ بار کن انت کراچی ءَ جهمنند بنت
ناکو ءِ زند پہ واری بزگی گوستگ آئی ءَ نیزگاری ءِ جهندم ءَ وتی وانگ سرجم کت هم نہ کتگ ناکو ءَ تیوگیں زند ءَ کراچی ءَ ڈرائیوری کتگ زند ءِ روچ تیلانک داتگ انت بلے هما زمانگ ءَ آ گوں آزات جمادینی ءَ گوں ایدگہ لبزانکی جهد کاراں گوں لبزانکی جنز ءَ درستاں چہ گامے دیم ءَ بیتگ
گوش انت ناکو سکیں دیم گوش ءُ بے ریائیں انسانے بیتگ هک ءُ لبزانک ءُ راج ءِ هاترا آئی ءَ مدام سرمچاری کتگ ،آئی ءِ ند پہ زوراکاں یک سرمچار ءِ بیتگ ، ناکو ءِ لچهی دیوان ، (چیهال) ءَ اکیڈمی ادبیات ءِ نیمگ ءَ داد گیپتگ
ناکو ءِ چهاپ ءُ شنگ بیتگیں کتاب
(پاهار)
(چیهال)
( زر ءِ مروارد)
آزمانکانی دیوان
(گرمیں ساهگ)
18ستمبر 1998 ءَ بلوجی لبزانک ءِ اے درپشوکیں استال پہ مرامی اچ ما سسدیت ءُ وتی جاگہ هورک کنت
همک شئرے بندے ساهر بہ دنت گرمی یے دل ءَ را
شمے مجلس ءِ سرپاں من هما شائر ءَ نہ گنداں
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔