دل ءِ شوانگ – حیر جان قدیر

نبشتانک: دل ءِ شوانگ

نبشتہ کار: حیر جان قدیر

دی بلوچستان پوسٹ

آئی ءَ سُھب سک دوست بیت اے وھد ءِ مُرگانی چِری چِریانی آواز ، سُھب ءِ سارتیں گوات کہ آئی ءِ دل ءِ تہ ءَ سارت کنت ۔

مچانی پُشت ءِ چِریں روچ ءِ درآھگ ءِ وشیں نِدارہ ، کوش چون وش کَش اِیت ءُ وتی داب ءَ درچکاں ناچ دنت کہ اے وھد ءَ آئی ءِ سریگ گوں گوات ءَ بال بیت ۔

آئی ءِ لُنٹانی سر ءَ مُرتگیں بچکندے مان شان اِیت ، آ انچو اے سُھب ءِ وشیں نِدارگ ءَ چار اِیت کہ آئی ءِ چم سارت بنت ۔

آئی ءَ وتی ھمرائی ءَ وتی پس زُرت ءُ دیم پہ کوہ ءَ شُت ءُ وتی جند ئِے گار کُت، سبزکیں کوھانی تہ ءَ ، آئی ءَ اے کوہ ھم سک دوست بنت کہ آ کوہ ءَ روت ءُ مدام وتی سریگ ءَ ماں گوات ءِ دامن ءَ یلہ کنت ءُ وتی زُلپاں چنڈین اِیت ءُ گوات ءَ مجنون کنت-

کوھانی کِر ءَ کسانُکیں چمگے ھست اَت آ ھمے چمگ ءِ کش ءَ گول ماں گول ءَ چکار اِیت داں چمگ ءِ آپ آئی ءِ باتن ءَ گش ئے وت ایرّچ اِیت، پد ءَ گش ئے ھمے ساھت ءَ آئی ءِ چمانی تہ ءَ ارسانی شیپے تچگ ءَ لگ اِیت ءُ داں ارس چو کورے ءَ آئی ءِ جیگ ءَ یل بوت۔

گوات گش ئے ھیران بوت ءُ کوہ ھم پریشان کہ اے ارس آئی ءِ جیگ ءَ چی ءَ یل اَنت ؟
آئی ءَ وتی ارس چیر دات اَنت ءُ پھک کنگ ءِ گوما تکہ ئِے دات ، گش ئے یک شوانگے دیم ءَ پیداک اِنت-

شوانگ گوں وتی پساں کور ءِ لمب ءَ چیھانٹ جنان ءُ گْوزان اَنت۔ داں شوانگ کور ءِ لمب ءَ آپ ءِ دامن ءَ سر بوت ءُ یک لکیرے ءِ کشگ ءَ لگ اِت آئی ءَ سما بوت کہ بیت کنت شوانگ نامے نبشتہ کنگ ءَ اِنت۔ آئی ءَ جیڑ اِت کہ باریں کئی نام بیت ، ھمے جیڑگانی تہ ءَ داں شوانگ ءَ سر چست کُت ءُ چار اِت ، آئی ءَ چمانی رِتکگیں ارس وتی ساپ کت اَنت، بلے گُمانے بوت کہ ارس گوں ھون ءَ ھوار اَنت منی چمانی تہ ءَ شوانگ ءِ گِندگ ءَ چہ آئی ءِ چم مُرت اَنت ، دل ءَ آسے جمبور بوت ءُ آئی ءِ دل ءَ تُستگیں بودے آؤرت-

آئی ءَ شوانگ ءَ را چار اِت نہ کُت ءُ ھمے ساھت ءَ شوانگ ءِ چم گون ارساں نمب بیت اَنت، شوانگ ءَ را جنڈیں دِرتگیں شالے کوپگ ءَ اَت، مود ئِے شنگ اِت اَنت ءُ جند ئِے چو ملنگ ءَ اَت، شوانگ ءَ آئی ءِ چم پجّاہ آؤرت اَنت ، چار اِت ئِے ءُ گوشت ئِے ،”اے تئی مھر ءِ پکیر اِنت تئی لوٹ ءَ کوھانی تہ ءَ ویل اِنت “، ۔ آئی ءِ دل ءَ ھیسکارگے جت ءُ گُشت ئِے ،”یک بیچارگے کوھانی شماں پہ تئی لوٹ ءَ ھم ویل اِنت،” گوں ھمے گپ ءَ آ شت شوانگ ءِ کش ءَ اوشتات ءُ چار اِت ئِے داں آپ ءِ لمب ءَ شوانگ ءَ نبشتہ کتگ اَت ” بچکند، آئی ءِ چمانی کپگ ءَ گوں آپ ءِ لمب ءَ گش ئے چولے آتک ءُ نامے کروتک ، آئی ھرچی کہ نام چار اِت نہ دیست ئِے۔

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت