ھیاتُل – ھیر جان کدیر

نبشتانک: ھیاتُل

نبشتہ کار: ھیرجان کدیر

دی بلوچستان پوسٹ

منی پُلیں ھیات چہ شھدربرجاہ ءِ چھٹیاں اتکگ اَت پد ءَ ھامین ءِ وھد اَت ۔ اے روچی سرکپت پہ مَچ چَنڈگ ءَ، منی بچ مَچ ءِ سر ءَ ناھاں چنڈگ ءَ اَت کہ گش ئے چیزے ترک اِت ءُ تیرانی توار ءَ سرجمیں جھان بَڈ ءَ بوت ،من ھیاتُل ءَ گوانک جت کہ ایر ءَ ایر ءَ جلدی کہ ھُدا مکن، منی دپ ءُ دل اے گپ ءَ گرگ ءَ نیاں تاں کہ کسانیں ساھتے پد داں زالمے اَتک ءُ منی ھیاتُل جان ءَ چہ مَچ ءِ سر ءَ ایر کنگ ءِ کوکار کت تُپنگ ءِ ٹال اَت ، ھیاتُل ءَ گون گور ءِ تور ءَ بُن ءَ دور کُت ، زمین ءِ دلبند ءَ سر نہ بوت ءُ منی پُل اِش گران کت منی چمانی دیم ءَ ۔ ھیات جانی پت ءَ زوراور ءُ زالمانی پاد گپت اَنت کہ منی بچ ءَ یل کن اِت من وتی سر ڈن ءَ کُت ءُ دست بستاں بلے اے زالمانی دل ءَ رھم نہ شُت ،، منی ھیاتُل گِران اَت روڑ ءِ سر ءَ ءُ آئی دپ ءَ ماتی ماتی من ءَ پچ گر ،، من پہ بیوسی رند ءَ کپتگ اِتاں داں من ءَ یک زالمے ءَ جت تُپنگی بُن ءِ ، ءُ دور دات۔

منی چم کپتاں داں منی پُل ھیات جان وتی دست ءَ جیب ءَ برگ ءَ اَت کہ وتی “شناختی کارڈز ” ءَ در کناں بلے زالماں وار نہ دات ھمے ساھت ءَ منی چمانی دیم ءَ منی روکیں چراگ اِش کُشت ءُ منی دست ٹال اِتاں پہ یکے ءَ کہ رھم رھم –

منی چک اِش اِد ءَ چہ جَت انچو “تکلیف ” اِش دات کہ منی جبین ءَ ھزار درد چست بوت ءُ من پریات کت گوں وتی رَب ءَ بلے منی رب ءَ اوں بس چارت من ءَ داں منی جھان اِش ویران کُت ۔۔
ھیاتی پت ءِ دپ چو تپل ءِ پیم ءَ پچ اَت کوکار کنگ ءَ اَت کہ منی چُک ءَ مہ جن اِت ، ما بےگناھیں مردم اِیں ، گون ارس ءُ چیھالاں گُشگ ءَ اَت کی منی چک ءَ مہ کُش اِت من ءَ چہ منی بچ ءَ جتا مہ کن اِت من وتی اے گونڈیں بچ پہ بیوسی رودینتگ ، ما گریب اِیں اے زلمان ءَ بلے انگت بزگ نہ بوت انچیں زالمیں مردم اِتاں کہ اشاں منی ءُ ھیاتُل ءِ پِت ءِ پریات گوش نہ داشت اَنت ءُ منی چمانی دیم ءَ منی تَنسوکیں ھیات جان اِش جت ءُ من ھچ کت نہ کت ۔۔ ھیات ءِ پریاتاں منی جگر بُن دات اَنت بلے من بیوس اِتاں ، آئی سینگ ءَ کہ اولی تیر ءَ لگ اِت منی بچ ءَ پریات کت کہ ماتی ماتی او ماتی
ھمک تیر منی تنسوکو ءِ دلبند ءَ سرد بوؤگ ءَ اَت من بگیر ھُدا ءِ توار جنگ ءَ ھچ کت نہ کت ، داں اناگہ ءَ بےتواری ءِ پُرشت ءُ جھان تھار بوت ءُ منی ھیاتُلی ماتی ماتی گار بوت ، ھاموشی ءَ مانپوشت ءُ گش ئے منی گوش کَرّ بوتاں ، زمین ءِ دلبند ءَ گشئے پاھارے دراتک ، منی ساہ گُش ئے بند بوت ، ہر نیمگ ءَ ھونانی بوّ تالان بوت ۔۔

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔