نبشتانک: مبات ھمساھگے تئی وڑیں مارا
نبشتہ کار: شیردل بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
دَری راجے اتکگ ءَ ءُ ڈیھ ءِ واھند اِش تنگ کرتگ اَنت ءُ مدام نند اَنت ءُ مسلمانی ءُ براتی ءِ گپّ جَن اَنت ، اگاں گوں ھورتی ءَ بچار اِت ایشاں گوں مسلمانیءُ براتی ھچ سر ءُ کار نیست ایوک ءَ وتی پائدگ ءِ رند ءَ کپتگ اَنت ءُ دومی گس ءَ آس دیگ ءَ اَنت، پہ بلوچ راج ءَ زندگ بوگ ءِ دراھیں دَر بند کرتگ اَنت ، ھروچ گساں کیت ءُ چُکاں آوار جت ءُ بارت اِش ءُ کھریں زندان ءَ بندیگی ئِے کرتگ اَنت، بازیں جاھاں نازرکیں بچانی کُنٹ ماں کوہ گیابان ءَ دَور دیگ ءَ اِنت۔۔۔ـ
زمانگ ھمے کار ئِے پہ چیرکانی کرتگ اَنت ءُ پد ءَ نہ منّ اتگ انت اِش کہ اے کار من کتگ، مدام انچیں کاراں وتی داشتگیں دُز ءُ ڈُھنگ ءُ کُشندہ ٹولی ءُ چیریں کارندھانی دست ءَ کنائیتگ اَنت ءُ مرچاں گوں دید ءَ دلیری ءَ ھمے کاراں کنگ ءَ اِنت ـ
کراچی شھدربرجاہ ءِ نودربر ھیات جان ء مرزا بلوچ کیچ آپسر ءِ جاہ منند ءَ سیزدہ ساچان چہ وتی جند ءِ ڈگار ءُ مچکدگ ءَ سر ءَ مات ءُ پِت ءِ چَمانی دیم ءَ لشکری کاینت ءُ چست ئِے کنت ءُ ھمد ءَ مات ءِ گُشاں ءَ زور اَنت ءُ چمّان ئِے بند اَنت مات ءُ پِت ءِ دیم ءَ لٹ ءُ ازیت دے اَنت ئِے آ وتی زھگ ءَ چہ لـشکریانی دست پچگرگ ءِ جُھد کن اَنت یک نیمگے ءَ پاکستان ءِ سلاہ بندیں لگوریں پوجیگ ءُ دومی نیمگ ءَ ھیات جان ءِ دسھورکیں مات ءُ پت چی کُت کن اَنت ……؟
بَلے!!
چُک ءِ درد نندگ ءَ نیل اَنت گوں لشکریاں باز دست ءُ گلائیش بنت منت ءُ زاری کن اَنت ، ھچ گپّ اِش گوشاں نہ روت تاکت ءِ واھند ءَ نزوریں ءِ گپّ گوش نہ داش اَنت ءُ ، چُک ئِے لَٹ دیگ ءَ رند چِست کرت ءُ بُرت ءُ دیمتر ءَ کیچ ءِ چار راہ ءَ دگ ءِ سر ءَ وتی زورمنندی پیش داشتگ ءُ تُپنگ ءِ دپ ماں ھیات جان ءِ دلبند ءَ داشتگ ءُ تیر آس اِش دات اَنت بزگیں مات ءُ پِت ءِ زند ءِ واھگ ءُ متاہ وتی ارجان کرت اَنت ـ اِش۔۔۔۔
وھدیکہ آئی مات ءُ پِت تیرانی توار اُشکن اَنت جگر اِش سِد اِیت پہ تَچگ ءُ دَور کایاں جاھے سر ءَ رس اَنت ، گندگ اَنت “ ھیات جان ماں مسکیں زمین ءِ ھاکاں کپتگ ءُ ھون ءَ چکار اِنت، آیاں زانت شوماں وتی دیم سیاہ کرتگ ءُ روگ ءَ اَنت، مات ءُ پِت گوں دردیگیں دل ءَ کُنٹ ءَ ئِے امباز کن اَنت ھمے اُمیت ءَ بلکیں زندگ اِنت،،
اے ھدا تو پرچا ….؟؟؟
اے ساہ گریں ملکموت پہ ھیات مرزا ءِ باریگ ءَ پرچا بے ھاٹیگ نہ بیت۔۔؟،
اے ھُدا تو ھزرت یونس ءَ چہ ماھیگ ءِ لاپ ءَ زندگ دَر کرت کن ئے، ھزرت یوسپ ءَ بہ چات ءِ توک ءَ زندگ کرت ئے ، ھزرت ابراھیم ءَ واستا آس ءَ سارت کرت کن ئے ، ءُ ھزرت زکریا ءِ ھرّگ کنگ بیت ھچ نہ بوت ئِے، زاناں ھیات جان واستا انچو مھربان بوتین ئے زند بہ بکشاتیں گڑا چی بوت …؟
ولا ءُ اَلم ھمے گرانیں ساھت ءَ آئی پیریں مات ءُ پِت ءِ سر ءَ چونیں تکانسری گوستگ ءُ زمین ءُ ازمان ءِ میانجی ارش آس ءُ انگر بوتگ اَنت ھمے ساھت پہ مرزا ءُ آئی لوگ بانک ءَ زندمان ءِ ھمَک ندارگ جھنم ءِ رنگ ءَ بوتگ اَنت، انگت آؤکیں زند اِش گوں دوزاھیں ھیال ءَ گوزیت ،اُپ چونیں گرانیں ساھتاں، مئے راج ءِ ھمَک، مات، پِت، گُھار، برات، جَن ءُ چُک دُوچار کرتگ اَنت اِش۔ـ
بَلے!!
پنجابستان ءَ مسلمانیت، اسلام ءُ جھان ءِ دراھیں کانوداں سرگوستگ ءَ نا کرآن ءُ ھدیس منّ ایت نا مندر، چرچ ، مسیت ءُ زگرانہ بس ایوک ءَ اسلام ءِ نام دورگ بندگ اَِنت، اسلام دومی ءِ جان، مال ءُ ازت تاوان ءَ ھچبر ھچ کس ءَ موکل نہ دنت۔۔ ـ
اے چوھدری ءُ بھٹی ساھباں اسلام ءَ را جھان ءِ دیم ءَ بدنام کرتگ ، انگت نند اَنت ءُ مسلمان ءُ براسی ءِ گپ کن اَنت ، چوھدری ءُ بھٹی “بلوچاں لَٹ داتگ ءُ مسلمان کرتگ اَنت ، انگت کار ءُ کارپداں اِش بچار اِت گوں مسلمانیت ھچ نزدیکی نیست اَنت ـ
مئے میتگ ءَ یک مولوی ساھبے ھج ءَ روگ ءَ اَت ، گوں وتی ھمساھگے ءَ زھر اَت ، ھمے زھریں ھمساھگے نیمگ ءَ کاسدے دیم ئِے دات ، گوشت ئِے من گوں شما وش بوگ لوٹاں پرچا زار اِت اگاں شمئے ھک گو من ھست اَنت منی ھج نہ بیت ، مرچی پنجابستان ءِ مسلماناں وتی ھمساھگیں راجانی تیوگیں زمین ءُ دراھیں ھک ھڑپ کرتگ اَنت دومی یے زمین ءِ سرءَ چہ موکل ءَ ئِے ابید مسیت ءِ بندگ ءُ کرآن ءُ ھدیساں ھست ناجاھز اِنت، تو کجام بنیاد بلوچ ءِ زمین ءَ را پاکستان ءِ نام داتگ ..؟
شما وتی نماز، روچگ ، ھج ، زکوات ، ھیرات ءِ سُد ءَ نہ اِت، اے درگت ءَ شمارا مورے ھم گوشاں نہ وارت ـ
“شھید نسیر کمالان ءِ شَیرے“
مبارک بات ترا واجہ تئی پنجاب ءُ پاکستان
من ءَ لوٹ ایت منی ماتیں وتن آزاد بلوچستان
جن ئے تو براتی ءِ گپّ ءَ
مَبات ھمساھگے تئی وڑیں مارا
(اگاں شَیرے تہ ردی بوت پھل کن اِت)
انگت ھرچ جاہ ءَ گرد اَنت براتی ءِ گپ ءَ جن اَنت اگاں براتی اے وڑ ءَ اِنت ،گڑا تو ھمساھگ ءِ لائک نہ اِت، اے دراہ بے سریں ءُ دروگیں گپ اَنت ، مئے دودمان لگت کرتگ اَنت ، مئے کومی بچار ءِ ھلاس کنگ ءِ پُشت ءَ کپتگ اِت ، مئے چادر ءُ چاردیواری ءِ ھیال ءَ دارگ ءَ نہ اِت ، مئے کومی ھزانگاں گوں دوئیں دستاں دُزگ ءَ اِت ، پہ ما وانگ ءُ زانگ ءِ دراھیں دَوازگ بند کرتگ اَنت ، ما چار راھانی سر ءَ دارگ ءُ بے ازت کنگ بوگ ءَ ایں ، کار ءُ روزگار ءِ دَر بند کرتگ اَنت ، مئے مات ءُ گُھار ، برات ءُ کماش چست کرتگ ءُ کھریں زندان ءَ بندیگ اَنت ھر روچ۔، جنگل ءُ گیابان ءَ کُنٹان دَور دیگ ءَ اِت ائید ءِ وشیں روچاں مارا لاشاھان اِش سوگات کنگ ءَ اِت ـ
اسلام ءُ جھان دراھیں کانود لگت داتگ اَنت مئے ءُ تئی دودمان ، زبان کومیت، زمین ءُ آپ تچ دراہ جُتا اَنت ، اگاں وتی لَوٹ ءُ پول ءِ مکسد ءَ را براتی ءِ نام داتگ ، اے وڑیں مسلمان ءُ براتی نہ لوٹ اِیت مارا اے دُز ءُ رھزانی ءِ مسلمانی ترا مراد بات ـ
نودربر ھیات جان ءِ کُوش بلوچ چُکچینی ءِ بھر اِنت، ھمے ھمل ءَ استان چہ گوستگیں ھپتاد ءُ سئے سالانی ءَ تہ ءَ کنگ ءُ آیگ اِنت ، ھزاراں بلوچ چِست کرتگ ءُ ازیت جاھاں بندیگ کرتگ ءُ دِگہ ھزاراں بلوچ پسگ چہ پاکستان ءِ نیمگ ءَ شھید کنگ بیتگ انت ، نودَربر ھیات بلوچ چہ ھماھاں یکے زانگ بیت ….
شھید ھیات جان ءِ مات ءُ پِت ءِ دراھیں واھگ ءُ اوست گوں بچ ءِ شھادت ءَ ھور گور ءُ کپن بوتگ اَنت ، بلوچ ءِ چُکاں بُہ کُش ءُ وتی باتن ءِ تُن ءَ کرار بہ کن ، یکروچے اَلم ءَ کیت پہ بلوچاں “ ترا شھید ھیات جان ءَ ھور تیوگیں ھساب دیگ لوٹ اِیت ـ
ھو اے گپ راستے اے رنگیں بچّانی جدائی گران اِنت نگبھت ھما کس اَنت ، ھون اِش پہ سرڈگار آجوئی ءَ رِتکگ اَنت ھیات مرزا چہ ھما نگبھتاں شمار اِنت ـ
سھریں دروت شھید ھیات جان ھور سرڈگار ءِ شھیداناں ـ
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔