نبشتانک: آزمانک , دل ءَ مہ کن
نبشتہ کار: راجدار کَلّگی
” سلام ۔”
” وعلیکم سلام ۔”
” چون ئے ساہ ؟ “
” من وش آں ، تو چون ئے ؟ “
” من ھم وش آں ۔”
” ھُدا ترا وش بہ کنت ۔”
” گوں ترا ھوار ۔”
” آمین ۔”
” دزگٹ ئے ؟ “
” اناں ، چے ءَ زاناں ؟ “
” بس اَنچو جُست کُت ۔”
” ھو ۔”
” جی ھو ۔”
” شر ! “
” زندگی چون گوزگ ءَ اِنت ؟ “
” اَنچو کہ ساری ءَ ! “
” دروگ بندگ ءَ ئے ۔”
” گون تو دروگ بستگ ؟ “
” بلکیں ! “
” ترا زاناں منی کجام گپ باور بوتگ ؟ “
” تَوازہ کرت ساہ ! “
” چُشیں توازہ مہ کن ۔”
” پرچا ؟ “
” وت ۔”
” گپے ھست ۔”
” چونیں گپے ؟ “
” اگاں گپے مہ بوتیں تو نہ گُشتگ اَت توازہ مہ کن ! “
” وتی اِلاج ءَ بہ کن ۔”
پرچا زاناں من چوناں وتی اِلاج ءَ بہ کن آں ؟ “
” ترا وھم ءِ بیماری ءَ گپتگ ! “
” گڑا وتی دستاں ھِنی کن ۔”
” نہ لوٹ اِیت ۔”
” بلکیں ترا واب ءَ گپتگ ؟ “
” اِناں ۔”
” بلکیں گپ ءِ موڑ ءَ نہ ئے ؟ ۔”
” ھمے چی اِنت گپ ءَ آں ۔”
” شر اِنت منی جند ءَ مہ جن ! “
” بزگ ! “
” تو بزگ کتگ ۔”
” من چی ءَ ؟ “
” تو دروگ بست ۔”
” چونیں دروگ ؟ “
” تو گُشت من ءَ دوست بئے ۔”
” گڑا ؟ “
” گڑا تو من ءَ یل کُت ۔”
” منی چے میار ؟ “
” تو رازی اَت ئے سور ءَ ۔”
” واللہ زورینے اَت ۔”
” دروگ مہ بند ۔”
” کسم اِنت بس ! “
” اگاں زورینے گڑا یلہ ئِے کن ! “
” نہ بیت ۔”
” پرچا ؟ ۔”
” گپ ءَ یل کن ! ۔”
” متلبی ۔”
” لاچاری ءَ سرپد بو ۔”
” نہ باں ۔”
” ترا منی سر ءِ کسم اِنت ۔”
” مراد بات ترا ، من ھچ نہ گُش آں ۔”
” ھرچی گُش ئے بہ گُش ۔”
” ھچ پشت نہ کپتگ ۔”
” دل ءَ کُرت ؟ ۔”
” اِناں ۔”
” بلکیں زھر کُرت ۔”
” اناں ۔”
” گڑا ؟ “
” ھچ ! “
” بہ وسپ ! “
” واب نئیت ۔”
” گنوک ! “
” پہ تو گنوک آں ۔”
” وتی دماگی ٹِسٹاں بہ کن ۔”
” اگاں ٹسٹانی تہ ءَ تئی نام در آتک ؟ “
” زاناں من وائرسے آں ؟ “
” ھو ! “
” چونیں ؟ “
” گنوکی ءِ ! “
” بُدّو ! “
” بدل بوان ئے ! “
” ترا وھم اِنت ۔”
” ساری ءَ چو نہ اَت ئے ! “
” گڑا چوں اَت آں ؟ “
” ساری ءَ تو من ءَ وار نہ داتگ پہ گپ ءَ ! “
” دْرستیں وھد ءَ مردم یک وڑ نہ بیت ۔”
” گڑا پھل کن من نہ زانتگ ۔”
” نوں بزاں ۔”
“شر ۔”
” شر اِنت گڑا من نِٹ ءَ بند کنگ ءَ آں ۔”
” تور اِت ئے ؟ “
” اِناں ۔”
” گڑا نِٹ ءَ پرچا بند کن ئے ؟ “
” وسپیں ۔”
” بلکیں ھبر ئِے دات ھھھ ۔”
” اِناں ! آئی ءِ نام ءَ مہ گِر ۔”
” پرچا ؟ “
” وت ۔”
” بلکیں ترا چہ من دوستر اِنت ؟ ۔”
” من ترا گُشت وتی اِلاج ءَ بہ کن ۔”
” گپ ءَ تاب مہ دے منی جُست ءِ پسو ءَ بہ دے ۔”
” کجام جُست ءِ ؟ “
” من ترا دوستر آں یا آ ؟ “
” تو سور بہ کن وت زان ئے ! “
” گوں کے ؟ “
” من چے زان آں ؟ “
” زاناں بے ھیال ئے ؟ “
” اِناں ! بلے من ءَ شموش ۔”
” اِنچو ارزان نہ اِنت ۔”
” ارزان بیت دل ءَ شود ۔”
” دل زاناں گُدے ؟ ۔”
” من دگہ ھچ نہ زان آں ! “
” گڑا کول ءُ کرار ؟ ۔”
” من ءَ واب ءَ گپتگ ۔”
” شر اِنت بہ وسپ ۔”
” دل ءَ مہ کن ۔”
” تو وتی منزل ءَ رس ات ئے نوں من دل ءَ کن آں یا نہ کن آں چے پائدگ ؟ “
” شر اِنت دگہ روچے اے بارو ءَ گپ کناں اَنی موبائل ءِ لیٹ آئی ءِ چمانی تہ ءَ سک اِنت ۔”
۔۔۔۔۔۔۔۔۔
ھلاس
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت