نبشتانک: من استاد اسلم ءُ سلمان ھمّل ءِ اھد ءَ زندگاں
نبشتہ کار: عبدالواجد بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
راجی بامرد شھید سلمان ھمّل گشیت
“پہ ودار ءَ جند ءِ مرچی دْراھیں ارمان کل اِت اَنت
کشک پاداں در لگشت اَنت راہ کوہ ءُ تل اِت اَنت
باز ءِ سر ما یورپ ءَ کپت باز تُرس ءَ چیر بوت
آجوئی ءِ جنگ ءَ وھدے شھر ءُ میتگ مل اِت اَنت”
برے برے من جیڑاں کہ زند ءِ واھگانی کُشگ سکّ گران انت پہ ھماھاں کہ زند ءِ وشیانی دست ءَ گُٹ گیر انت تُریں منی جند بہ بیت، من باز وھداں یک انچیں جیڑگے ءِ آماچ باں کہ پگر کناں کہ زند ءِ گُڈّی واھگ پہ وتن دیوانگی انت یا پہ زند ءِ وشیانی دیوانگی؟؟ اے جُست ءِ پسّو ءِ شوھاز ھر وھد ءَ سرگردان بیتگ آں ۔
بازیں وھداں مردم بس نندیت نیمون شوھاز کنت ءُ ھما مردم کہ زند ءِ بلاھیں بھرے پہ نیمون شوھازگ ءَ گوازین ایت تاں الم زندگی ءِ وشیانی دُمب ءَ تچگ آئی ءِ منزل جوڑ بیت، دنیا ءِ راجدپتر اے گواہ انت کہ زمین زادگاں وھدے اَمل ءِ چادر بڈّ ءَ کتگ گڑا پہ مکسد نیمون شوھاز نکتگ منی پیمیں یک آرام پسندیں مردمے بگند ئے پہ نیمون زندگ انت بلے زمین زادگاں وتی زند ءِ واھگ، ارمان وشّی پہ وتن کربان کتگ انت، زمین زادگ پہ وتن زندگ بیتگ انت، زمین زادگانی مات زمین انت ءُ آھانی بانور آھانی مکسد، منزل ۔
باز مردم گشیت کہ ما مُردگ پرستیں بگند ئے اے گپ ءِ تہ ءَ راستی مان بلے لھتے جاگھاں انسان ءِ کردار آئی ءَ زندگ کنت مردماں ھر وھد ءَ رومانوی داستان، جوڑ کتگیں کسّہ ونتگ ءُ ھستیانی (شخصیات) جوڑ کتگ کسّھانی توک ءَ بازیں بامردانی بُت جوڑ بیتگ ءُ کسّہ نمیران بیتگ انت ،بلے من ھما اھد ءَ زندگاں کہ اے اھد ءِ تہ ءَ رومانوی داستان یا کہ جنگی بامرد پہ کسّہ زندگ نہ انت بلکیں آھاں وتی استیں دروشم ءَ وتی اَمل ءَ گوں وت ءَ را راجدپتر ءَ ھوار راستیں کسّھانی تہ ءَ نمیران کتگ ۔
ھو من اے گپ ءَ دلجماں کہ من وت ءَ را مُردگ پرستے سرپد نباں پرچا کہ مرچی من ھما کردارانی بابت ءَ نبشتہ کنگ ءَ آں آ کردار الپ لیلی داستانانی جوڑ کتگیں فکشن یا شکساتگیں بُت نہ انت بلکیں آ اے اھد ءِ ھما نمیرانیں نام انت کہ آھاں وتی کول ءُ فعل ءِ گُکّ داتگیں گرنچ ھر وھد ءَ یکجا بستگ.
پہ من ءَ اے پھری گپے کہ من استاد اسلم ءِ اھد ءَ زندگاں کہ آئی کردار ءُ آئی داتگیں راہ پہ بلوچ آجوئی جُنز ءَ یک آئیڈیل روڈ میپے ءِ بستار ءَ انت بلوچ ءِ راجدپتر سنٹ نہ انت ھپتاد ءُ دو سال ءِ اے آجوئی جُنز ءِ تہ ءَ بازیں نمیرانیں کرد ھست بلے استاد اسلم ءِ گچتگیں راہ ءُ وھد ءِ ھمراھی ءَ آئی کُتہ کاری(تجربہ )ءُ جنگی اَمل پہ ھستیں بلوچ جُنز ءَ یک مھکمیں سَندے بستار ءَ داریت، راستی ءَ استاد اسلم ءِ ھما راہ انت کہ اے راہ ءَ بازیں سر پہ نیمون نمیران نہ بیتگ انت بلکیں آھانی زِرد ءِ تہ ءَ بلوچیت، بلوچ ءُ بلوچستان ءِ چیھانٹ آھاں یک انچیں راھے ءِ مساپر کنت کہ آ توپگ ءِ ٹریگر ءِ گُڈی تیر ءَ پہ وت ندر کن انت پمیشکا من گُشت کہ بازیں وھدانی جیڑگ ءَ پد من اے سرپد بیتگاں کہ زند ءِ واھگانی کُشگ پہ زمین زادگاں گرانیں کارے نہ انت بلے مئے پیمیں آرام پسندیں مردم ھر وھد پہ واھگ زندگ انت آ واھگانی پژدر وشیں زند انت.
کسّھانی تہ ءَ ما ھر وھد ءَ ھمے ونتگ کہ پلاں مردم ءَ وتی زند ءِ ھمُک واھگ پہ مکسد کربان کتگ انت بلے اے گپ ءَ من پہ پھرے گشاں کہ گوں کسانیں بالاد ءَ شھید سلمان ھمّل ءَ گوں وتی کرد ءِ ھمراھی ءَ اے کت ءُ پیش داشت کہ زند ءِ رعنائیاں ءُ وشیاں چہ چَکاریں واھگانی گُٹ گیر کنگ پہ وتن زادگاں چشیں گرانیں کارے نہ انت.
شھید سلمان ھمّل گُڈّی لھتے گپ ءُ تراناں پد من ءَ اے سما بوت کہ شھید ءَ پگری زَگری ءِ سیمسر نزیک کتگ انت آئی ءَ گوں کسانیں بالاد ءَ وتی جبین ءِ تہ ءَ یک پولادی سینگے داشتگ ات اے پیم ءَ زگر بوگ ءِ مستریں سوب بلوچ، بلوچستان ءِ بزگی بیتگ، وھدے انسان اے جاورانی توک ءَ رُد ایت گڑا گِردیت زگر بیت شھید سلمان ھمّل ءَ وتی ھر واھگ پہ وتن کربان کتگ اَنت، آئی ءِ بانور ماتیں وتن اَت، یک وانندھیں انسانے ءِ ھمراھی ءَ یک جوانیں نبشتہ کار ءُ شائرے اَت.
راستی ( یقیناََ )پہ کور دیدی نہ کارمرز بیت ءُ نا کہ پہ نازانتی کربان گاہ ءَ روت بلکیں پگری تمردی ءُ دیمونی دیگ ءَ گران بھائیں واھگ انسان ءَ پگری بالادستی نیمگ ءَ بر انت ءُ اے اَمل شھید سلمان ھمّل ءَ پہ زند پیلو کت انت استاد اسلم ءَ رند من پہ پھر گُشاں کہ من شھید سلمان ھمّل ءِ اھد ءَ زندگاں،پمیشکا شھید سلمان ھمّل ءَ اے شوبینگ بیتگ کہ آ پہ وتن ودی بیتگ بی بی جمیلہ ءَ آئی ءَ را پہ شانے رودینتگ ات ءُ ھُدامرزی ئیں واجہ سوپی اَبدالرب ءَ سلمان پہ پھرے مزن کتگ ۔آ مردم کہ واھگانی گلام بنت زندگانی رنگ ءَ مرتگینانی توک ءَ ھساب بنت ھمے واست ءَ سلمان ھمّل گشیت کہ
“من دو رنگ ءَ دیست اَنت مردم زندگی ءِ میتگ ءَ
شیرکنیں لبزانی پُشت ءَ دْراھیں کارپد بل اِت اَنت
اے چہ پیمیں سرمچاراں جاہ ء بان ءُ ماڑیاں
کوہ گولیں یاگیانی جاہ شیپ ءُ تل اِت اَنت
مارا راھے شون داتگ جند ءِ پیر ءُ مرشداں
سُھر سریں تیرانی دیم ءَ مرد ھما کہ جل اِت اَنت
کنت نمیران مرگ ھمل دور چاریں رھبراں
زندگی ءَ پھر ءُ شان ءِ آ اد ءَ کہ مل اِت اَنت”
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت