شال من تئی باھوٹاں – لیاقت بلوچ

نبشتانک: شال من تئی باھوٹاں

نبشتہ کار لیاقت بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

شال دلجم بو تئی بچ نہ مُرتگ اَنت پہ تئی ننگ ءِ رکینگ ءَ زیکیں روچاں شاہ دادیں بچاں وتی وانگ جاہ یلہ داتگ ءُ دیم پہ بولان ءِ بُرزیں کوھانی سر ءَ گوں باروٹیاں جنگ داتگ ءُ شِلسریں تیر وتی سینگ ءَ جاگاہ داتگ ءُ نمیران بوتگ اَنت، شال من جزماں مرچی دُرست بلوچ نودربر پہ تئی ننگ ءِ رکینگ ءِ ھاتر ءَ شاہ داد ءُ اھسان پہ شان جوڑ بوگ ءَ ساڑی اَنت، ماتیں ڈگار ءِ بچ کہ کوھاں درکپتگ اَنت جنگی پِڑ ءَ سکی ءُ واری دیمپان کنگ ءَ انت گُژن شُد تُن سگگ ءَ پہ باندات ءِ آجوئی۔ مئے راجی رھشون ءُ ورناھاں گوں زوراوریں اِستان ءَ ھر وھد ءَ جنگ کُتگ ءُ پروش داتگ، زوراک وھدے یک آجوئیں راجے ءَ وتی پادانی چیر ءَ کنت گُڑا ھر وھد آھانی دود ءُ ربیدگ ءَ گار کنگ ءِ کوشست ءَ کنت ،ھر وڑیں پندل سازیت ءُ کارمرز کنت بلے بے سوب بیت، پرچاکہ بزگ ءُ ایردستیں راج گوں یک پگرے ءَ جُنزیت، آ پگر وتی ڈیھ ءِ آجوئی اِنت، مرچی بلوچ ءِ زرمبش گوں انچیں پگرے ءَ جُنزان اِنت آئی ءِ پروش دیگ دژمن ءِ وس ءَ نہ انت۰ دگنیا ءِ توک ءَ لھتیں انچیں زوراوریں اِستان اَستاں کہ آھانی پروش یک کسانیں چیزے نہ انت بلے راستی ءَ بوتگ، وھدے امریکہ ءِ وڑیں اِستان ویتنام ءُ کیوبا ءِ توک ءَ پروش وارت، وھدے پرانس ءِ وڑیں زراویں اِستان الجزائر ءَ پروشیت، گُڑا پاکستان ءِ وڑیں گُلامیں اِستان ءِ زمزیلانی توک ءَ بلوچ ھچبر نہ بیت اے زمزیلانی آکُبت پروش ایت ءُ اے پروش بلوچ راج ءِ آجوئی اِنت۰ ھمے پگر ءِ دیمپانی کنان ءَ ھزاراں بلوچ زِندانی ءُ نمیران کنگ بوتگ اَنت۔

مئی ءِ ماہ ءِ بِندات ءَ چلتن ءِ اسپیتیں برپ ءِ چادر چاگی ءِ سوچناکیں آسردیں گوات ءَ آپ کنگ بِندات کُت، ھمے گرمیں ءُ سارتیں روچاں شُد کشیں زھرشانی برجاہ اِنت پہ تئی ھما تنگھیں بچاں کہ زِندان اَنت، زیکیں روچ ءَ گوھار ھسیبہ ءِ توپانیں ارس بہ بنت یا یانزدہ سال سمی ءِ وداریں چم بہ بنت، دُرست تئی دامُن ءَ جنجال اَنت، دُرست تئی اُمیت ءَ اَنت۰ بلوچ راج ءِ بھت ءَ ایمنی گُش ئے نہ بوتگ ، پرچاکہ ھر وھدے بلوچ ءَ سر چِست کُتگ گُڑا زوراک ءِ پاد ءِ چیر ءَ بوتگ۰

شال تئی چُک تئی باھوٹ اَنت رکین اِش ، اے درد ءِ گرانیں بار کہ مئے مات ءُ گوھارانی گوپگ اِنت ، اے زُلم ءِ کوہ کہ بلوچ ءِ سینگ ءَ اِنت وتی چُکاں سِکین دے کہ ایشاں بہ پروش اِت ، اگاں نا بلوچ راج ءِ آکُبت ھاک مہ بیت۰بلوچاں ھر وھد ءَ گُشتگ شال مئے پیر ءُ آجزیں مات اِنت۔ اے امیت ءِ کوہ بر تو بندوک اِنت بلوچاں میل کہ وت ءَ بہ پروش اَنت۔

شپ ءِ نیم بہ بیت یاں ٹاکیں نیم روچ زُلم ءِ آس گوارگ ءَ اِنت، اے ھما وھد اِنت کُلیں جھان ءِ چم پچ اَنت ءُ ایمنی لوٹ اَنت، انسان ءِ ھکانی رکینگ ءَ مزنیں اداراہ جوڑ کنگ بوتگ اَنت، بلے اے ھبر ءَ سجیں جھان آشنا اِنت کہ بلوچ راج یک مزنیں ءُ زالمیں اِستانے ءِ پادانی چیر ءَ اِنت ءُ گار بوگ ءَ اِنت بلے دُرست واب اَنت کسے ءَ ھم سما نیست۰
بلوچ ءِ تِپاکی بلوچ ءِ نشانی اِنت، بلوچ ءِ یک بوگ دُرست زوراورانی پروش اِنت شال وتی چُکاں یک بوگ ءِ سکین بہ دے، اے ھون کہ تئی دامن ءَ رِتکگ اَنت زُلم ءُ زوراکانی رنداں ساپ کن انت۰
شال من ءَ بہ رکیں من تئی باھوٹاں

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت