اے ھما نُنّکیں مھلب اَت کہ پت ئِے بیگواہ اَت – رُژن بلوچ

نبشتانک: اے ھما نُنّکیں مھلب اَت کہ پت ئِے بیگواہ اَت

نبشتہ کار :رُژن بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

اے ھما نُنّکیں مھلب اَت کہ وھدیکہ آئی ءِ پت ءِ بیگواہ کنگ ءَ چہ پد ءَ دگانی سر ءَ شما دیست کہ آئی ءَ وتی پِت ءِ اکس گون اَت انسان دوست ءُ انسانی ھکانی گلاں گوں دزبندی کنگ اَت منی پِت چِست کنگ ءُ بیگواہ کنگ بوتگ منی پِت ءِ یل کنائینگ ءِ ھاتر ءَ شما گامگیج بزور اِت ءُ من ءَ ھک ءُ انساپ بدے اِت-

نُنّکیں مھلب ءُ مستریں گھاروک سمّی بلوچ گوں دروگیں تسلھاں ھمے گْوشگ بوت اَنت شمئے پِت زور کیت شمئے گور ءَ آ ھم دل ءَ وش بوت اَنت پرچاکہ اے ھمے وھد اَت کہ مئے بلوچ پُسگاں چِست کنگ ءَ اِتا
اَنت آ ھم دل ءَ وش اِت اَنت بوت کنت اے راست بہ گْوش آں مئے پِت آجو بیت ءُ واتر مئے لوگ ءَ کَیت یکجاہ بہ ایں-

نُنّکیں مھلب بلوچ نشت ءُ پاد اَتک کہ منی ابّا جان انگت نیتک اشاں گْوشتگ اَت کہ شمئے پِت زوت کیت بلے ابّا جان ھال انگت نیست –

نی نُنّکیں مھلب ءُ مستریں گھارُک سمّی بلوچ ءَ سرپد بوَگ ءَ اِت اَنت اے نو مارا دروگیں تسلہ دیَگ ءَ اَنت مارا وت جھد کنگی اِنت اشانی آسر ءَ ما نند ایں ھمے وڑ مھلب ءُ سمّی برے ماں شال ءِ برپ ایں مولم ءُ برے ماں کراچی ءِ لھڑیں روچ ءَ پریس کلبانی دیم ءَ زھرشانی ءُ روانک ءِ کش اِت –

روانک ءُ زھرشانی ءِ تہ ءَ ھمے گْوشگ بوگ ءَ اَت “ڈاکٹر دین محمد بلوچ کو بازیاب کرو بازیاب کرو ” ھمے توار شال ءُ کراچی ءِ مھلوکانی گْوش ءَ کپگ ءَ اِت اَنت برے گوں ارسگیں چمّاں برے گوں نزور ایں توار ءَ-

اے ھردُکیں گھارانی زندگی تھاری ءِ نیمگ ءَ جُنزان اَت ھمے وانگ ءُ زانگ ھم گستا بوَان اِت اَنت نانکہ لوگ ءَ نشت اِش کت ءُ ناں وانگجاھاں شُت اِش کُت پہ وانگ ءِ ھاتر ءَ اشانی لوگ ءُ اشانی وانگجاہ ھمے پریس کلب ءُ دگانی سر ءَ اَت –

نُنّکیں مھلب ءُ مستریں گُھارک ءِ وھدیکہ ابّا جان بیگواہ کنگ بوت اشانی زند ءِ تھاری ھمے روچ ءَ چہ پد بندات بوت پرچاکہ آیانی لوگ ءِ چراگ ھمے ڈاکٹر دین مھمد اَت –

ھمے ھردُکیں جنکواں وتی ھمّت دور ندات آھاں پہ پت ءِ شوھازگ ءِ ھاتر ءَ وتی جُھد برجاہ داشتگ اَت ھمے مستریں گھارک سمّی بلوچ گوں ھمراہ ماما کدیر بلوچ سے ھزار کیلو میٹر پند بُر اِت شال ءَ چہ اسلام آباد ءَ اے سے ھزاریں کیلو میٹر کہ آھاں بُر اِتگ اِت اَنت آھاں چنت درد ءُ چنت تکلیپی ءَ گْوزینتگ اَنت گرم آبلوھیں پادانی تْرامبل وت گواہ اِت اَنت آ کجام جاورانی تہ ءَ بوتگ اَنت –

وھدیکہ سے ھزار کیلومیٹر ءِ پند بُرگ ءَ چہ رند اسلام آباد ءَ سر بوت اَنت بلے پاکستان ءِ وتگڑیں رسانکدراں آ دیم ءَ نیاورت اَنت کہ بلے سمّی آ دگہ ھواریں مردم اُمیت وار اِت اَنت چو بیت مئے مردم نوں آجو بنت مئے گپ ءَ آ لاچار بنت گوشدار اَنت اسلام آباد ءِ مستریں آمیدگِس مارا ھک دنت مئے بیگواھیں مردماں دیم ءَ کار اِیت –

بلے چی بوت؟ پد ءَ ھما دروگیں تسلہ پد ءَ ھما دروگیں کسّہ پد ءَ آ گوں ابیتکیں نگاہ دیم پہ وتی گِس ءَ راھدگ بوت اَنت بلے نُنّکیں مھلب ءُ مستریں گھارُک ءَ وتی جھد برجاہ داشتگ اَت آ پاکستان ءِ آمیدگِس ءُ پاکستان ءِ کانون ءَ دلپروش اِت اَنت بلے چہ وتی جھد ءَ دلپروش نہ اِت اَنت آیانی جُھد وھد وھد ءِ سر ءَ برجاہ اَت-

بلے ھردُکیں گھار وتی پت ءِ جتائی ءَ تکانسر اِت اَنت-

وھدیکہ یک انسانے مر اِیت ھما مُرتگیں مردم ءِ مردم چیزے روچاں گریو اَنت ءُ دردیگ بنت یات وَ الّم کیت آ مُرتگیں بلے آ یکیم بنت کہ آ نوں واتر نَئیت آ ودار نہ کنت بلے وھدیکہ یک مردمے زندگ اِنت ءُ پد ءَ گار اِنت ءُ ھر روچ ودار کنت کد کَیت گُڑا ودار کنوک تہ ءَ پروشان کنت ءُ ھرزار درد پر بیت آئی ءَ ھما وھد ءَ دانکہ آ واتر مہ بیت –

ھمے وڑ ءَ مروچی نُنّکیں مھلب ءُ مستریں گُھارک سمّی بلوچ یازدہ سال اِنت کہ آ وتی بیگواھیں پِت ڈاکٹر دین مھمد بلوچ ءِ ودار ءَ اَنت چُنت درد سگّ اِتگ ءُ چنت درد کش اِتگ پہ پِت ءِ بیگواھی ءِ ھاتر ءَ یازدہ سال پہ ودار گْوست –

پہ یک مھروانیں مردمے ءِ ودار کنگ سک گران اِنت ھما مھروان کہ آئی ءَ رُدینتگ ءُ مزن کتگ اَنت ھما رُژن ءِ چراگ کہ آئی ءَ تھاریں لوگ ءِ تہ ءَ یک رُژنائی یے ودی کتگ اَت بلے پد ءَ لوگ تھار کنگ بوت –

اے مھرنگ اَت پہ پت ءِ شوھازگ ءَ درکپتگ اَت جنزان جنزاں داں مزن بوت بلے ودار انگت آسر نہ اَنت!

ڈاکٹر دین مھمد بلوچ ءَ بیست ءُ ھشت جون ءُ دوھزار بیست ءَ یازدہ سال ءَ سرجم بیت کہ آ پاکستانی آئی ایس آئی ءِ تھاریں کوٹیانی تہ ءَ بندیگ اِنت بلے انگت انسانی ھکّانی گلانی نیمگ ءَ ھچ وڑیں چُشیں گامگیج زورگ نہ بوتگ کہ آ اے تھار ءُ ازیتاں چہ بہ رکّ اِیت.

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔