نبشتانک: تامُر زالبولانی سَسّا
نبشتہ کار: داد بلوچ شاشانی
دی بلوچستان پوسٹ
دْرستاں چَہ ساری من ھما سنگت ءِ منّت ءَ گِر آں کہ آئی ءَ اے تامُر ءِ ڈس منی سر ءَ راہ دات من ءَ گْوشت ئِے تئی ھم ھیالیں تامُرے الّم وھد کَش ءُ بچار ئِے ترا الم دوست بیت ۔ من پمیشکا آ سنگت ءِ منّت ءَ سر ءَ زُرگ ءَ آں کہ سنگت ءَ انچو مردُمانی تھ ءَ من ءَ در چِت ءُ تامُر ءِ ڈس پہ من ندر کُت۔۔
بیا اِت نوں تامُر ءِ سر ءَ گپ کن اِیں ۔ اے تُامر ءِ نام اِنت ۔
زالبولانی سَسّا ( la source des femmes) ( عین النسا )
من ءَ اے تامُر سک دوست بوت۔ اے تامُر پہ زالبولاں شَریں کُلوہ ھم چوناھیگا پہ ھر آشوبی سَسّا ھیال ءُ جُھد کار ءَ شَریں کُلوھے وشیں دابے ءَ کار کنگ بوتگ اے تامر ءِ سر ءَ اے تُامر گیش گوں مئے چاگرد ءَ ھم دپ اِنت مئے چاگرد گیش ھمے رنگ اِنت ما بلوچان پہ یک شَریں کُلوھے
اے تُامُر ءِ مستریں کارست جنکے نام ئِے لیلا اِنت،
لیلا شھر ءِ جنکے، لیلا ءَ را کساس پازدہ سال ءِ وھد ءَ گوں بچکے ءَ مِھر بیت بے کساس مِھر بیت ۔ بلے بچک وتی کھول ءِ دوست کُتگیں جنکے ءَ گوں سور کنت ۔ لیلا چَہ بچک ءِ اے کار ءَ سک دل پْروش بیت چَہ مِھر ءِ نام ءَ بد دل بیت پد ءَ لیلا ءِ سور گوں کوھستان ءِ بچکے ءَ بیت بچک کمو واندہ بیت ھما میتگ ءِ اُستاد ئِے گوں ۔
کوھستان ءَ زالبول بے کساس ایردستیں زندے گْوازینگ ءَ اَنت اُود ءَ مردیں شپ ءُ روچ نشتگ اَنت ورگجاھے ءَ ھچ نہ کن اَنت ورگجاھے ءَ دیوان ءُ گپ ءُ رَپ اِنت ٹھک ءُ کندگ اِنت ۔
زالبول بزگ کوھانی بے رائیں گَٹ ءُ گَران پہ آپ ءَ رو اَنت بالٹیں ءَ کوپگ ءَ کن اَنت آپ کار اَنت دار ءَ انچوش پہ آزابی گِس ءَ سرجمیں کار ھر وڑیں کہ کار اَنت زند گْوازینگی زالبول کن اَنت اِش ۔
ھمے رنگ ءَ چُشیں زالبولے نیست کہ کوھانی تھ ءَ آپ ءَ روگ ءَ دہ ، ھشت ، یا ، شش زھگ دَور اِش نہ داتگ اِش لاپ پُرّی ءَ گوں بالٹین ءَ کوھانی گَٹاں کَپتگ اَنت زھگ ءَ چَہ زبھر بوتگ اَنت ۔
لیلا ھم ھمے رنگ ءَ وتی زھگ ءَ ھمے کوھانی باھوٹ کنت ۔ لیلا ءِ کھول ءِ مردُم ھمے سرپد بنت لیلا ءَ زھگ نہ بیت لیلا سنٹیں جنین ئِے ۔۔
یک روچ ءِ لیلا ءِ دیم ءَ یک لاپ پُرّین زالبولے گوں آپاں شِتّر وارت ءُ کَپ اِیت بزگ چَہ زھگ ءَ زبھر بیت گُڑا لیلا ءَ سک درد بیت لیلا آشوب آرگ لوٹ اِیت ۔
چوناھیگا مردُمانی بدبھتی ھمیش اِنت آ بے کساس ایردست کنگ بوت اَنت آیانی ھیال ءُ پِکر ءَ ھمے گپ نادینگ بیت کہ من وَ ھمے واست ءَ اے اِمروز ءَ ودی بوتگ آں کدی وتی ایردستی ءَ نہ مار اِیت اگاں کسے بُہ گْوش اِیت تو ایردست کنگ بوتگ ئے ترا اے امروز ءَ پہ اے کار ءُ کِسب ءَ یا پہ ایردستی ءَ آرگ نہ بوتگ ترا ھر وڑیں آجوئی دیگ بوتگ پد ءَ تو ایردست کنگ بوتگ ئے بَلے انگت آ مردُم اے گپ ءَ باور نہ کنت ھما مردُم ءَ وتی بد ءُ دُژمن سرپد بیت کہ آ سرپد کنگ ءَ اِنت ئِے ۔
ھمے رنگ ءَ لیلا انچو کہ گوں کوھستان ءِ زالبولاں وتی آجوئی ءِ بارو ءَ گپ کنت گُڑا کس منّگ ءَ تیار نہ بیت لیلا زالبولاں گْوش اِیت ھر جنین وتی مردانی بگیری ءَ زھرشانی بہ کنت ۔ ھر کس گْوش اِیت ما وتی مرداں دلگران کُت نہ کن اَنت ما مردانی دیم ءَ چُشیں گپ کُت نہ کن اَنت مارا ھمے وڑ ءَ وتی زند دوست اِنت ۔
لیلا ءَ گوں تھنا یک پیر زالے ھمراہ داری کَنت لیلا ئِے ھر گپ ءَ گوں دل ءِ جُھلانی ءَ تپاک کنت ھر وڑیں جیڑھانی گیش ءُ گیواری ءَ ھمراہ داری کنت ۔
اے کوھستان ءِ مردُم سرجم ءَ مُسلمان اَنت زَگریں نمازی اَنت ۔
اے تامُر ءِ تھ ءَ ملایانی ھم بلائیں دستے ماں ملا گوں وتی پتواہ ءُ ھدیسان ءُ رِشواتاں ھر کُجا گوں اَنت ۔
بلوچی ءَ بتلے گْوش اَنت۔۔۔ گونو تو گون ئے ؟
آ گْوش اِیت ۔۔۔ ندر آں من گون آں ۔
ملایان چُشیں جاگھے نیست کہ وتی بھر نہ گِیپتگ ۔
بہ بکش اِت من چَہ بُن گپ ءَ در شُت آں ۔
زالبول کہ زھرشانی کن اَنت زالبولانی زھرشانی ھمیش اِنت وتی مرداں گوں وش وابی نہ کن اَنت دانکہ مرد وت پہ آپ ءَ کوہ ءَ نہ رو اَنت یا آپ ءَ میتگ ءَ نَل ءُ پیپ نہ کن اَنت نہ یار اَنت ما وتی زھرشانی ءَ یک شلا برجم دار اَنت ۔
زالبولانی دیوان گُد ءِ شُتگ ءَ کہ کوہ ءَ رو اَنت ھما داں بنت نوک نوکیں رھبند سازگ بیت مردانی رِکّ ءُ ھُنرانی سر ءَ گپ ءُ تران ءُ شَور ءُ سَلاہ بیت ۔
لیلا ءِ مرد گوں لیلا ءَ ھمراہ داری کنت ءُ لیلا را دیم ءَ روگ ءَ پہ کسانیں دلبڈی یے دَنت بلے گیش وش نہ بیت لیلا ئِے اے کار ءَ ۔
یک روچ ءِ لیلا ءِ مرد روت میتگ ءِ ھما رھشون ءِ کِرا کہ گچینکاری ءِ وھد ءَ وادہ کُتگ ئِے کہ من شُمے میتگ ءَ آپ ءُ بجلی آدگہ آسارتیان دیاں ۔
بلے پد ءَ بزگ چو مئے بلوچانی وڑ ءَ دست ھالی ءَ واتر بیت ۔ شاہ دربر ءِ سرکماش لیلا ءِ مرد ءَ چَہ نْوکری ءَ دَر کنت کہ تو زھگاں ردیں سرپدی دیّگ ءَ ئے اے سرپدی کہ تو دیّگ ءَ ئے پہ اے میتگ ءَ آھوکیں روچ ءَ آزابی یے بنت ۔
لیلا ءِ ھما مِھر کہ کسانی ءَ لیلا ءِ مِھر بوتگ آئی جن آرا یل کنت آ بچک پد ءَ پہ لیلا ءَ سرجنان بیت ءُ لیلا ءِ میتگ ءَ وت ءَ کار اِیت ءُ سر کنت ۔ وتءَ یک نبشتانک کارے گْوش اِیت ءُ پَٹ ءُ پول والائیں سانئیں دانے ھم گوں گْوش اِیت من لُولُکانی سر ءَ پَٹ ءُ پول کن اَنت ءُ نبشتانک نبشتہ کن اَنت ۔
یک روچے لیلا ءَ لوٹائین اِیت کہ من شُمے مَدت ءَ کن آں لیلا روت گند اِیت کہ اے منی ھما مِھر اِنت گُڑا لیلا نند ءُ نیاد ءَ ھچ وڑ ءَ ساڈی نہ بیت ۔ بچک ھم یل نہ کنت ئِے ھر کُجا لیلا روت بچک رند ءَ روت ۔ یک شپے لیلا وتی مرد ءَ ھال دنت کہ اے بچک منی کوھنیں مِھر اِنت اد ءَ پہ منی گندگ ءَ اَتک ءَ مرد گُڑا گوں لیلا زھر گیپت ئِے لیلا ءَ گْوش اِیت تو رَد داتگ مارا نوں مہ نند اِد ءَ بُرو
لیلا ءُ ھما پیرزال وتی جُھد ءَ گوں ایماندار بنت ءُ ھر وڑیں سکی ءُ سوری ءَ گوں دل ءِ جُھلانکی ءَ وش اَتک کن اَنت بلے برجم دار اَنت ئِے وتی زھرشانی ءَ یک شلا دار اَنت۔
گُڑا یک روچے ھما بچک لاچار بیت پہ لیلا سرکار ءِ بگیری ءَ یک نبشتانک ءِ نبشتہ کنت ءُ ھالتاک ءَ شنگ کنت ئِے سرکار لاچار بیت ءُ میتگ ءَ آپ ءُ آسراتی دَنت میتگ وش ھال بیت ءُ لیلا گوں وتی ھمراھاں شات مانی کنت.
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت