نبشتانک: سنگت شاری ءَ کینسر اِنت
چارمی بهر 4
نبشتہ کار: شُپانک بلوچ دی بلوچستان پوسٹ
من دار آؤرت اَنت ءُ آس روک کت گوشت پرپٹے گوُن ءَ اَت ءُ آرت سنگت ءَ زرت ءُ چمگ ءِ سر ءَ آرت تَر کنگ ءَ پہ شُت من سنگت توار جت کہ گوانکو ءَ هیال ءَ کن گوں بلکیں سنگت ھال کن اَنت کاروان ءِ دیم ءَ روگی اِنت مارا سرگوز مہ کن اَنت نوں امیتیں کہ نزیک بنت.
تو آس ءَ روک کن داراں ماندار ءُ وتی ساماناں زور دیم پہ سنگر ءَ برو اود ءَ کوه ءِ سر ءَ دامگ هم کمو شرتِر کار کنت من آرت تَر کت ءَ آس ءَ وت هیال کن آں من کلمسر دست ءَ کت ءُ کوکار کن آں کوہ ءَ سرکپاں بوت آں سنگت ءَ ھاھاھا کند ایت ءُ گشت گنوکے تو همے کہ میرک پیداک بیت یا گوں میرک ءَ ھمراہ بِہ ئے گُش ئے تو گوں شاری هم نیاد ئے !
من پد ءَ ترانگانی زِر ءَ ایر کپت آں گوں شاری ءِ یاتاں داں کوه ءِ سر ءَ شُت سر بیت آں کاروان ءِ دَنز کلبرے پدی نیمگ ءِ کوھاں زاھر اَت اَنت بَلے انگت دور ءَ من تاں لھتے مزنیں سِنگ چِت سر ماں سر ءَ ایر کت ءُ بومایے اَڈ دات ءُ نِشت آں کوش ءِ لھمیں شیکگ ءُ شاری یے بالاد ءِ وشبو کہ انگت منی گھن ءَ اَت من ءَ گیش ملور ءُ بیچاڑے کتگ اَت.
من سگریٹ ءِ ٹالےکَش ات چہ پاکٹ ءَ بُندات ءُ کَشّگ ءَ لگ ات آں سگریٹ هلاس نہ بوت داں کاروان رس ات سنگتان من گوانک جَت بیا جھل ءَ من سنگر یل ءَ کت ءُ جَت جُمپے تچان ءَ ایر کپت آں گیشیں بے وابی ءَ چم پَچ نہ بوت اَنت گُش ئے چمانی دیم ءَ تھاری ءَ مانشانتگ ءَ ارس یکوی هولمب ات اَنت
من اتک آں سنگتانی گور ءَ سنگت وش اتک کت اَنت میرک من ءَ بَگل ءَ کت پُرامباز ءَ زُرت ءُ گُبّے وارت ما ھر دو کندگ ءُ مسکرا ءَ لگ اِت ایں کہ استاد ءَ گشت شپانک تو باریں هال کن شاری چوں اِنت کمبر ءُ پیر زال چوں اَت اَنت ؟
من گُشت وش ءُ سلامت اَت اَنت الحمد الله ۔
شما هال کن اِت سپر وش بوتگ.؟
استاد ! ولله همیش اِنت ما شکار ءَ بوتگ ایں سوبین بوتاں هاهاهاها
من گشت! هو سرپد بوت آں میرو من ءَ پیسر ءَ مِستاگی گپتگ هاهاها
میرک ءَ من گوانک جت تو بیا من ءُ تو ور ءَ ٹَهین ایں گوشت ءَ هم شر کن ایں چاهے اَڈ کن ایں کہ سنگت ژند اَنت،
ھیر اے کاراں وَ کن ایں بَلے شُپانک تو هال کن تو مرچی چو ابیتک ءُ بیچاڑ ئے چی ءَ یار تئی کندگ مسکرا مرچی من ءَ ھچ وش لگگ ءَ نہ انت؟
من گشت آ کسہ ءَ بِلّ یار مرچی من گوں شاری ءَ هم نیاد اَت آں کہ زوراک ءَ میتگ انگیر کت من نَا شِمیں وابے جَت نَا کہ شَرّیں دیدارے نیسب ءَ بوت نوں باریں کدی سر بِہ کپ ایت.
هاکاں گوں هوار بوتاں مسکانی وشبوه
میرک بس اے دوا پہ مارا نیک دوایے کہ مسکانی وشبو کدی مئے نسیب ءَ بیت یار
تو بِل اے گپ ءَ هال کن نوکیں سنگت لهتیں استاد ءِ همراھاں باریں چونیں سنگتاں ؟
میرک هو جگر اے مهروانیں سنگتاں نوک اتکگاں لهتیں روچ بیت اِش مرچی مئے دست ءَ اَنت تو وَ وت زان ئے استاد ایشان انوں سر ءُ سوج کنت مارا کج ءَ دنت اِش ههههه
من گشت هو
روان انت
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت