نبشتانک: ڈاکٹر دین جان ءِ چُک اِنت
نبشتہ کار: آجو کینگی بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
من ءُ منی سنگت در اتک ایں چہ ھاسٹل ءَ دیم پہ بازار ءَ مدام من ءُ ھمے سنگت ھمراہ بوتگاں من ءُ ھمے سنگت جوڑی بوتگ ایں ھر سنگت ءَ ھمے گُشتگ شُما جاڑوک اِت بزاں یکیں مات ءُ پت ءِ چُک اِت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔من وھدے بازار ءَ سر بوتاں گڑا شھید ناسر ڈگارزئی ءَ من ءَ کال کت ءُ گُشت ئِےکجا ئے؟
من گُشت من اتکگاں بازار ءَ
گُشت ئےِ بیا ٹکانہ من ءَ پرتو کارے ھست
من گشت بس ودار کن پیداکاں ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
منی بازار ءَ ٹکانہ بوتگ گڑا آ ٹکانہ شھید ناسر ڈگارزئی ءِ دکان بوتگ من مُدام شُتگ ءُ دکان ءَ نشتگ آں وھدے ما شُت ایں شھید ناسر ءِ دکان ءَ ھال اھوال بوت گشت پروگرامے ھست نال ءَ۔ سنگتے سک دیریں ھال کنگ ءَ اِنت کہ الم بیا من دست گٹ بوتگاں مرچی پد ءَ ھال کتگ ئِے کہ بیا ئے ما شُما گرد ءُ ترے کن ایں یکے دومی ءَ گند ایں ءُ جلسھے بوگ ءَ اِنت بی ایس او آزاد ءِ نزیک اِنت جلسہ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
من ءَ شھید ناسر سک دوست اَت من اِنّا کُت نکت من گُشت ھر وڑ تو گُش ئے من تیاراں گڑا کدیں پروگرام اِنت درکپگ ءِ۔ گُشت ئِے باندا درکپ ایں جلسہ پنچ روچ ءَ رند اِنت ءُ تنا وھد ءَ گرد ءُ ترے کن ایں سنگتاں گِند ایں۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
وھدے ما درکپت ایں دیم پہ نال ءَ من ءُ شھید ناسر دو پہ دو ءَ شپ ءِ دوازدہ 12 بج ءَ سر بوت ایں سنگتے ءِلوگ ءَ گڑا مارا شریں وڑے ءَ ازت ءُ شرپ ئِے دات سنگت ءَ وھدے سُھب ءِ سر بوت گڑا ما وتر ءَ یکے دومی ءَ گیگ ءُ گُوْر کت ءُ دیم پہ بازار ءَ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
گرد ءُ ترے کت ءُ نال ءِ بازار ءَ سنگت ءَ گُشت بِرو ایں سنگتانی کرّ ءَ بزانکہ بی ایس او آزاد ءِ دپتر ءَ گڑا ما شُت ایں دپتر ءَ گوں سنگتاں سلام دروت بوت ایں ھر سنگتے گوں وتی کاراں دست گَٹ اَت پرچا کہ جلسہ کم پشت کپتگ تیاری کنگ ءَ اِت اَنت ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔سنگتاں مئے واست ءَ چاھے لوٹائینت ءُ ما ھمد ءَ گوں یکے دومی ءَ سنگتاں مئے ھال اھوال بوگ ءَ اَت کہ چئیرمین زاھد بلوچ اتک گوں دو سنگت ءِ ھمراھی گڑا ھمے ھال اھوال بوت مئے سنگت ءَ مئے پجار کُت گوں چئیرمین زاھد ءَ کہ اے سنگت چہ پنجگور ءَ اتکگ اَنت مئے سنگتانی چارگ ءَ چئیرمین زاھد ءَ مارا جوانیں رنگے ءَ دیوانے دات ءُ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔چئیرمین زاھد گُشت کہ بیا دوشی بی این ایم ءِ جوانیں سنگتے ڈاکٹر دین جان پاکستان ءِ پوج ءَ ءُ آئی سیول ادارھاں بزاں آئی ایس آئی ءِ مردماں بُرتگ چہ اُورناچ نادراھجاہ ءَ وتی ڈیوٹی ءَ بوتگ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
پرچاکہ بلوچستان ءَ ھر بلوچے کہ آزادی لوٹوکیں پارٹیاں بندوک اِنت یا لس بلوچے پاکستان ءِ آرمی ھمئے سرپد بیت کہ منی دژمن اِنت پرچا کہ بلوچے.
اگاں آ بلوچ ءِ سیادی گوں بلوچ آزادی لوٹکیں گلان اِنت گڑا آ الم پاکستان ءِ سرکار ءِ نزرانی تہ ءَ اِنت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
اے وھد ھما وھد اِنت کہ ھر بلوچ ءِ لوگ ءَ آس مان اِنت پاکستان نلوٹیت کہ بلوچ وتی سر ءَ چست بکنت آئی کوشش ھمیش اِنت بلوچ ءِ رھشون ءُ نودربراں گار ءُ بیگواہ بکنت ءُ آیانی لاشاں دور بدے کہ بلوچ ءِ چکانی دل ءَ ھمے ترس ءُ بیم بہ بیت کہ ما اگاں وتی سر ءَ چست بکن ایں باندا مئے ھال ھمے بیت ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
ماہ پہ سالاں سرجم بیان اِت اَنت بلے ڈاکٹر دین جان انگت بیگواہ اِنت وھدے 2013 ءَ من درکپتاں دیم پہ بلوچستان ءِ دمگ مشکے ءَ بلوچستان ءِ ھالات دراھیں جاہ ءَ ھمے یکیں ھالات اَنت پوج کشی ءُ لوگانی ماندارگ دومی نیمگ ءَ ھدا ءِ زمین چنڈے اتک ءُ مشکے ءُ آواران ءُ بلوچستان ءِ بازیں دمگاں لوگ ءُ دیوال کپتگ اَنت درھیں میتگانی میتگ ءِ مھلوک ھمئے زمین چنڈ ءَ وڈالیگ بوت اَنت۔۔۔۔۔۔۔۔۔ پرچاکہ پاکستانی پوج ءَ کمیں بلوچ گار ءُ بیگواہ کُتگ آیانی لاش دور داتگ ءُ ویرانیں جاھاں ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
من مشکے ءَ ھمے سنگتے لوگ اِتاں روچ ءَ وھدے کہ شپ ءَ تھاری مان پوشت ءُ سنگت ءَ گُشت تیاری بکن کہ در کپ ایں دیم پہ جنگل ءُ کوھانی نیمگ ءَ چُش مبیت کہ من ءَ ترا سرکارے مزوریت ءُ بیگواہ مکنت چو ایدگہ مئے سنگت ءُ بلوچانی پیم ءَ۔۔۔۔۔۔۔۔۔ گڑا ما درکپت ایں دیم پہ کوہ ءِ نیمگ ءَ شتاں سر بوت ایں ٹکانہ ءَ کہ کُڈِک ءُ کاپراں بزاں کوھنیں بلوچی ھنکین ءِ کہ مالدارے ءِ لوگ بوتگ اَنت بازیں سنگتے چم ءَ ساری ھمد ءَ ھمے گڈان اِنت
وھدے ما سنگت یکے دومی ءَ سلام ءُ دروت بوت ایں ءُ ھمے سنگتانی تہ ءَ یکے ڈاکٹر دین جان ءِ برات پروپیسر سدیک ساھب اِنت پرچا کہ من ساری ءَ پروپیسر دو رندا من دیستگ اَت پمیشکا منی چم ھمائی ءَ کپت اَنت سلام ءُ دروت ءَ رند من شُت ءُ ھمائی نزیک ءَ نشتاں۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔منی ءُ پروپیسر ءِ ھال ءُ اھوال بوت یکے دومی ءَ بازیں سنگتے من پجا آؤرت ءُ بازین ءِ من ندستگ اَت پروپیسر ءَ من ءَ جُست ءُ پُرس کت ھما بلوچی ھال ءُ اھوال الاکہ ھالات ءُ جیڑہ من گُشت بس ھمے یکیں وڑ ءَ اَنت پرچا کہ بلوچستان اِنت کُل بلوچ اَنت پاکستان ءُ آئی ءِ پوج بدل نہ اَنت ھمے یکیں زلم ءُ زوراکی کمتر نہ اَنت روچ پہ روچ ءَ گیشتر بیان اَنت۔
پروپیسر ءَ ھمے گُشت راست گُش ئے بلوچ ھرکجا اِنت پاکستان ءِ پاد بلوچ ءِ گردن اِنت ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
ھمے ندستگیں سنگتانی تہ ءَ من ءَ سنگتے سک روک روک ءَ چارگ ءَ ات ءُ بلے من ھیراناں من اے سنگت کجا دیستگ کہ من ءَ چاریت ءُ بچکندیت من برے اِے دیم ءَ جیڑاں برے آ دیم ءَ بلے زھن ءَ ھچ آیگ ءَ نہ انت کہ اے سنگت من کُجا دیستگ بلے ھچ منی زھن ءَ آیگ ءَ نہ انت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
وھدے پروپیسر ساھب ءَ سنگتاں گُشت کہ بُوپس ات باندا ماھلہ پادیگ لوٹیت چُش مہ بیت پوج بئیت ءُ مارا بزور ایت ءُ بہ روت ما سُدّ ءَ مہ بہ ایں۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ گّا سنگتاں ھر یکے ءَ وتی بیگ ءُ کمبل زرت اَنت وتی جاہ ءُ واب جاھاں پروپیسر ءَ ھمے سنگت کہ بچکندگ اَت توار کُت گُشت ئِے منسور جان منی کتاب تو کجا کُتگ اَنت چُش مہ بیت بیھال بکن ئے منسور جان ءَ گُشت کتاب ساھب ھمد ءَ منی کر ءَ اَنت.
گُشت ئِے کتاباں بیار کہ منی توشگ ھمیش اَنت من ءَ بید ء وتی کتاب ءُ توشگاں نبیت من شپ ءَ واب نکپاں۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
من پروپیسر ءَ گشت واجہ اے کتاباں چوں کن ئے تو ھرکجا روئے ترا کتاب بڈّ ءَ اَنت من ترا ساری ءَ دو رندا دیستگ کتاب تئی بڈّ ءَ بوتگ اَنت ھَنی پدءَ، کتاباں لوگ ءَ ایر بکن ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
گُشت ئِے اے کتاب منی بڈّ ءَ اَنت ھمے واست ءَ من اے کتاب نہ ونتگ اَنت ھمے واست ءَ منی بڈ ءَ اَنت، دراھیں لوگ ءِ کتاب منی بڈ ءَ نہ بنت چُش مہ بیت کہ سرکار ھمے کتاباں بہ سوچ ایت پد ءَ من ءَ سک درد بیت پرچا کہ من نہ ونتگ اَنت، سرکار چوناھا بلوچے ءُ کتاب ءِ دژمن اِنت وھدے بلوچ ءُ کتاب ھور بہ بنت گڑا بزاں آیانی نہ بوگ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔من کندگے جت گُشت ساھب تو راست گُش ئے بلے اے پاکستان ءِ سرکار ءَ گوں کتاباں پرچا کُنّت اِنت؟
پروپیسر ءَ گُشت ھمے کتابانی وانگ اِنت کہ شُما جْوان آزادی ءُ گلامی ءِ پرک ءُ درک ءَ زان اِت کتابانی وانگ پاکستان ءِ سرکار ءِ مرگ اِنت آئی گاری اِنت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
منی سنگت ءَ من ءَ توار کُت کہ تئی جاگہ اد ءَ اِنت بیا اد ءَ وپس ایں پُل
من وھدے شُتاں سنگت ءِ نیمگ ءَ منسور جان گوں ھمے سنگت ءَ نشتگ ءُ ھم دیوان اَت من نزیک ءَ سربوتاں منسور جان پادتک ءُ وتی جاہ ءَ من ءَ گُشت ئِے بیا پُل اد ءَ بہ نند ۔۔۔۔۔۔۔
من ھیران بوتاں اے سنگت من کجا دیستگ کہ چُشیں مھروانے من ءُ منی ھمراہ ءُ ھمے سنگت یکے دومی ءَ گپ ءُ تران اِت ایں
من وتی ھمراہ جُست کُت اے سنگت من ءَ سک دوست بوگ ءَ اِنت ایشی پجار ءَ بکن اے کے اِنت، من اشر ءَ دیستگ!
گُشت ئِے تو ندستگ بلے شُما دوئیں منی پُل ات، وھدے تو من ءَ دیستگ بزاں اشر ءَ تو دیستگ تو منی ساہ ءُ منسور جان منی جان اِنت ۔۔۔۔۔۔۔۔۔من ءُ منسور دوئیناں کندگے جت ھاھاھاھاھاھا
منی ھمراہ ءَ گُشت کہ اے سنگت منسور جان اِنت ڈاکٹر دین جان ءِ چُک اِنت من گُشت بس زانان ئِے ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔گڑا منی ءُ منسور جان ءِ یکے دومی ءَ گپ ءُ تران جوانِیں وڑے ءَ بندات بوت ، دراھیں شپ من ءُ منسور جان نشت ایں، ھمے سنگت ءَ گُشت وپس اِت آرام کن ات شُما یکے دومی نہ تچ ات ءُ نہ رو ات باندا ھال بکن ات وتی گپاں بجن ات.
منسور جان گُشت شُما با یکے دومی ءَ نیل ات کہ ما سنگتی یے بکن ایں. من کندگے جت ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
منسور جان من ءَ گُشت تو کدی رو ئے وتی نیمگ ءَ من شُمئے الاکہ نام باز اشکتگ من الم کایاں ؟
من گُشت بیا ھنوں ترا براں گوں من چیزے روچ ءَ رند رواں پرچاکہ من ءَ دیر اِنت الاکہ درکپتگاں من ءَ اے سنگت نیلگ ءَ اَنت کہ کمو ودار کن۔ ھمد ءَ برے گُشیت من وت کایاں گوں بلے من ءَ باور نکنت بِئیت گوں۔
من گُشاں منسور جان تیار بو من تو رواں مئے الاکہ ترا گردیناں سنگتاں پیشداراں الاکہ تریناں سکیں وشیں الاکہ ترا پنجگور ءَ براں پیشداراں دگہ چے لوٹ ئے۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
چیزے مدت گوست ، من ءُ منسور جان جاہ ءِ ھور بوت اَنت تکریبن 4 ماہ ءَ گڑا مئے سنگتی ءُ ھمراھی جوانیں رنگے ءَ جوڑ بوت ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔من ھر وھد ءَ کہ جاھے اتکگاں جوانیں نٹورکے بوتگ ،من ءُ منسور جان مدام ھال اھوال کتگ من مُدام جست کُتگ کماش ءِ نوکیں ھال اھوال ھست کہ نیست۔ مات ءِ سمّی ءُ مھلب ءِ جست کتگ بس ھمے گشت ئِے وش ءُ جوڑ اَنت.
دگہ بازیں جیڑھانی سر ءَ ھال ءُ اھوال کتگ کندگ ءُ مزاک۔۔۔۔۔۔۔۔۔ سک من ءَ دوست بوتگ پرچا کہ وتی مھر ئِے یکیں ڈول ءَ داشتگ اَنت آئی ھمے مھروانی بوتگ کہ من آئی ءَ وتی دل ءَ داشتگ ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ آئی ءَ من ءَ دوست داشتگ بلے منی مھر کم بوتگ اَنت بلے آئی مھر ھما یکیں رنگ ءَ داشتگ اَنت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ ھچ سنگتے ءِ دیم ءَ اے زاھر نکتگ ئِے کہ من پریشاناں وت ءَ را گوں وتی مھروانی ءُ کندگاں داشتگ ئِے.
من وھدے گوں منسور جان ءَ ھال کُتگ من ءَ بلاھیں تسلایے رس اتگ من گیش ءَ چہ گیش مھکم بوتگاں کہ منسور جان ءَ بچار چوں ڈڈ اِنت من مُدام ھمے تمّن ءَ کُتگ کہ من ءَ منسور جان ءِ وڑیں دلے بدے ھمائی ءِ وڑیں مھروانی ءُ برداشتے بدے من وھدے پون کٹ کتگ گڑا من مدام منسور جان ءِ سرا جیڑ اتگ کہ ایشی ءَ را ھزار سلام اِنت ایشی ھمت ءَ گوں ھر سنگت ءَ ھمے رنگ ءَ ھبر کنت گوں اے کسانیں اُمر ءَ وت ءَ را چوں داشتگ ئِے وتی مات ءُ گھار چوں سمبال اتگ اَنت، بلوچی ءَ بتلے جن اَنت
“لوگ ءَ مات مہ بیت مردم گار بیت اگاں پت مہ بیت مردم وار بیت “
من ڈاکٹر دین جان ندستگ بلے آئی چک منسور جان من دیستگ من ھمے سرپد بوتگ آں ڈاکٹر دین جان گڑا الم ھنچیں مھروان ءُ ایماندارے بوتگ پرچا کہ آئی چُک چُشیں مھروانے ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔اگاں آ لوگ ءَ پِت گار ءُ بیگواہ بہ بیت آ لوگ ءِ تہ ءَ چے پشتکپ ایت چے بیت۔۔۔۔۔۔ دل ءَ وڑ وڑیں ھیال کُتگ بلے منسور جان کدی سنگتانی دیم ءَ چشیں گالے ادا نکتگ کہ من پریشاناں بس آئی مدام گومن ھمے ھبر کتگ کہ ھُدا بلوچ ءِ جُھد ءَ کامیاب بکنت ءُ مردم بے ایمان مہ بیت سرکار ءِ دیم ءَ وتی سر ءَ جھل مکنت ۔۔۔۔۔۔۔۔۔
مئے الاکہ سنگتے پاکستان ءِ چیریں زنداناں سَے سال ءُ چیزے ماہ ءَ پد درتکگ اَت گونڈوے اَت گڑا گومن آئی ءِ ھال اھوال بوت من ءَ گُشت ئِے من گوں تو ملگ لوٹاں پون ءِ سر ءَ ھبر کُت نکناں پرچا کہ پون (ٹریساں)؟
من ءَ تُرس اِت ڈاریکٹ گوں اے سنگتے ملگ ءَ پرچا کہ من ھمے جیڑ اِت بوت کنت اے سنگت جیل ءَ درتکگ دگہ پندلے چیزے مہ کنت، سرکار مُکارے اے گونڈلے ۔۔۔۔۔۔۔۔ اشی ءَ رد مد اَنت
من ھمے گُشت پُل من اتک نکناں دوراں اگاں تو اتک کن ئے من ترا گُشاں جاھے تو ھمود ءَ بیا تئی واست ءَ بھتر اِنت گڑا سنگت ءَ من ءَ ھمے گُشت من کایاں ۔۔۔۔۔۔۔۔وھدے سنگت اتک ءُ گومن مل اِت من ءَ گشت ئِے من وھدے گرگ بوتگاں کراچی ءَ من ءَ اشاں سک باز جتگ ءُ ٹارچر کتگ تاں ھشت ماہ ءَ وتی کسہ ءُ ھبر ئِے کنان کُتاں چمانی ارس ءِ رچان اِت اَنت بلے وتی کسہ نداشت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ اشاں گومن جسمانی زیادتی کُتگ من اے جیل ءِ آپیسر ءُ سپاھیانی بزاں جن ءُ یارانی بدل بوتگاں چُشیں شپ نبوتگ اشاں گومن بدکاری نکتگ ۔۔۔۔۔۔۔۔۔آھر ءَ من چہ وتی جان ءَ ھلاس بوتگاں گڑا من ءَ بُرتگ اِش ڈاکٹر ءِ کر ءَ ڈاکٹر ءَ ھمے گُشتگ اشر ءَ شُما کُشتگ پہ اشی ءَ ھچ پشت نکپتگ سزا ءُ لٹ مہ دے اِت اشی ءَ دومی جسمانی ھوالہ اے ھلاس اِنت اشر ءَ اگاں ھمے وڑ ءَ بدار ات دیر نکنت مِر ایت ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
وھدے من چہ وتی جان ءَ بے جان بوتاں گڑا ایشاں من ءَ بُرت زمین ءِ چیر ءَ اشانی بلاھیں جیلے کہ دیریگیں مردم دراہ ھمود ءَ جیل اَنت ھمے زمین ءِ چیری نیمگ ءَ۔۔۔۔۔۔۔۔۔ من چہ دراھیں جیلیاں کستر بوتگاں پرچاکہ من ھچ چُشیں جیلی یے ندستگ تاں سے سال ءِ تہ ءَ کہ چمن کستر بہ بیت اے وھد ءَ منی اُمر تکریبن پانزدہ یا شانزدہ سال بوتگ پرچاکہ من ریش ءُ بروت نبوتگ آں۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ بلے ھرکس وتی کسانیں کمرہ ءُ وتی جاہ ءَ یکے دومی ءِ مِلگ ءِ ھچ وڑیں چانس ءُ موہ نداتگ سپاھیاں.
بگیر پیشاپ جاہ ءِ نزیک بزاں (لیٹرین) ءَ بس ھمود ءَ یکے دومی ءَ ھال ءُ اھوال بوتگ پرچاکہ پیشاپ جاہ ءَ وھدے مارا بُرتگ اش مئے چم اش پچ کتگ اَنت ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔من ھمے پیشاپ جاہ ءَ یکے دومی دیستگ ءُ مئے ھال اھوال بوتگ من ھمد ءَ زاکر مجید دیست ءُ منی ھال بوت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
من درست نکت من ءَ ھمے گُشت ئِے من زاکر اں زاکر مجید من ءَ ھپت سال انت کہ من ھمد ءَ آں ھمے جاہ ءَ بنداں۔۔۔۔۔۔۔۔۔ ڈاکٹر دین جان ءُ دگہ بازیں بلوچ ھمد ءَ جیل اِنت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ گیشتریں بلوچ ھمےجیلا بنداں ءُ من ءَ زاکر ءَ جست کت کہ تئی نام ؟
من وتی نام گُشت ءُ بس من ءَ ھمے گُشت ئِے کہ پریشان مبو جیل پہ بلوچاں جوڑ بوتگ وت ءَ را ھچ پریشان مکن تو منی برات ئے تو سکی دراہ گوازینتگ اَنت جیل ءِ ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔تو کسانیں اُمر ءَ وت ءَ را ھچ پریشان مکن اے دژمن لگوریں دژمنے اشی وتی زور وارتگ پرچا کہ تئی وڑیں گونڈلاں آئی ءَ بیم کیت پرچا کہ تو بلوچے ئے۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
ھمے پیشاپ جاہ مئے یکے دومی ءِ گندگ ءُ ھال ءُ اھوال ءِ جاہ بوتگ، یک روچے من ڈاکٹر دین جان دیست گڑا من ءَ ھمے گُشت ئِے تئی بارو ءَ من ءَ زاکر ءَ گُشتگ کسانیں بلوچے ھمد ءَ آرتگ اِش جیل ءَ ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
پیشاپ ءِ داتگیں وھد دو منٹ اَنت بس ھمے پیشاپ ءِ سر ءَ ما یکے دومی ءَ ھال کتگ دروازگ ءِ دپ ءَ ما یکے دومی ءِ کد ءُ بالاد دیستگ ءُ برے برے یکے دومی ءِ چھرہ دیستگ ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
اے سنگت ءِ ھالانی دیگ ءَ من منسور جان ھال کُت کہ بیا تئی کماش ھست ءُ ھیات اِنت کراچی ءِ جیل ءَ بند اِنت گوں بازیں بلوچاں ھور زاکر ھمود ءَ جیل اِنت
تئی کماش ءُ زاکر مجید یکیں جیل ءَ اَنت گوں ھمے ھال ءِ اِشکنگ ءَ منسور جان ءِ چھرہ ءِ سر ءَ یک رژنائی یے اتک من ءَ گڑا ھمے ھال اھوال شریں وڑے ءَ گپت اَنت گشت ئِے من ترا ھنوں اجازت کناں من ھنوں مات ءَ ھال کناں ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
من ءَ منسور جان دومی روچ ءَ پد ءَ ھال کُت گشت ئِے مھلب جان ءِ لمبر ترا گون اِنت من گُشت من ءَ (BBM) پِنّ گون اِنت بلے منی دیر اِنت ھال نبوتگ ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
من ءَ منسور جان گُشت من تئی نمبر داتگ ترا وت ھال کنت کماش ءِ کُلیں ھالاں گوں مھلب جان ءَ بُگش کہ تسلی بیت ۔۔۔۔۔۔۔۔۔منی مھلب جان ءِ ھال اھوال بوت،من ءَ وتی کماش ءِ بزاں ڈاکٹر دین جان ءِ بارو ءَ جُست ءُ پُرس گڑا من ءَ مھلب جان گُشت ھمے سنگت گوما مِلّت کنت ما بِرو ایں ھمے ھال ءُ ھبراں بُگشیت مارا؟
من گُشت ھاں ملیت من گشان ئِے الم ملیت گوں شُما۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
من ھمے روچ ءَ زانت کہ منسور جان وتی مات ءُ گُھار پہ مھر داشتگ اَنت پہ مھر تسلا داتگ اَنت وتی کماش ءِ جاہ ءَ بوتگ آئی ھچ چُشیں ھبرے نکتگ کہ مات ءُ منی گُھار پریشان بہ بنت پرچا کہ منسور جان مُدام وتی مات ءُ گُھار پہ تسلا سھڑینتگ اَنت وت ءَ را لوگ ءِ زمہ وارتریں مردم لکیتگ بلّے اُمر ئِے کسان اِنت بلے زانت ءُ زانگ ءَ مزن اِنت منسور جان…………
وھدے اے ھال ءِ اشکنگ ءَ منسور جان ءَ مھلب جان ءَ ھمے واست ءَ گشتگ کہ اے سنگت ءَ ھال بکن کہ مھلب جان گوں وتی مات ءُ گُھار ءَ دلجم تِر بیت کہ من اے ھبر چہ وت ءَ نہ جوڑینتگ ءَ اَنت بزاں پت جوڑ ءُ سلامت اِنت آئی زندگ بوگ آئی سلامتی پہ بلوچ کوم ءُ آئی چکانی واست ءَ بلاھیں وشی یے ھر چک ءُ مات ءُ جن ھمے امید ءَ وتی چم داشتگ اَنت الم روچے نا روچے مئے لوگ رژنائی یے کیت ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
من مُدام منسور جان ءَ ھال کناں کدی آئی ءِ مھروانی ءُ آئی بچکندگ مٹ ءُ بدل نہ انت وتی مھروانی ئِے داشتگ.
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔