TBP Balochi

پاکستان ءِ زوراکی بلوچ لس مهلوک ءِ سرا

ریحان بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ  : بلوچی کالم 

ایشیا ئے تہءَ پاکستان نامیں غیرفطری ریاست ءِ مذہب ءِ نام ءَ وجود ءَ اَتک ،غیرفطری ریاست هما ریاست ءَ را گُشنت کہ آئی ءَ را نہ تاریخ ءِ بیت نہ راجی زبان بیت،نہ راجی پجار بیت، دنیا ئے تہءَ ریاست ٹہنت گڈا آ قومی بیس ءَ ٹہنت، دنیا ءِ تہءَ چوشیں ہچ ریاست نیست کہ مذہب ءِ نام ءِ سرا جوڑ بوتگ بیدے پاکستان ءُاسرائیل ءَ، پاکستان ءَ را برطانیہ وتی مفادانی واستہ جوڑ کت پرچاکہ انگریز ءَ گوں بلوچاں جنگ کت بلوچاں وتی گلزمین ءِ سرا انگریزءَ را تاچینت گڈا برطانیہ وتی اوپار نہ بُرت ، پوکستان جوڑ کُت،گیرفطری ریاست ءَچہ پیسر ما آجوئیں ریاست ءِ واهند بوتگاں،مارا وتی سداں سالیں تاریخ ءِاست، دود ءُ ربیدگ ءِ است ءُ یک جتائیں زبان ءِ است، پاکستان مئے آجوئی ءَ مَنّیت بلے رندا چیزے ماه ءَپد پاکستان مئے وتواجہیں ریاست ءِ سراِ مازن کنت، 27مارچ 1948ءَ گوں تپنگ ءِ زورءَ پاکیں اسلام ءِ نام ءَ کارمرز کَنت ءُقبضہ کَنت، بلوچ ءَ اے قبضہ ءَ نہ منّ اِت ءُ پاکستان ءِ اے زوریں مازن ءِ هلاپ ءَ گھگیری کُت1948ءَ بگر تاں روچے مروچی جنگ برجاه انت۔

اولی گھگیری آغاعبدالکیریم کُت،انچو وهد روان اَت پدا پاکستان ءَ عبدالکریم ءَ دهوکہ دات ءُ گوں سنگتاں شهید کُت۔ دومی گھگیری بابو نوروز کُت پاکستان ءَ پاکیں قرآن ءِ سوگند وارت گُشت بیا ترا تئی هک ءَ دیاں وهدیکہ بابو نوروز کوه ءَ چہ ایر کپیت گُڈا پوکستان بابو نوروز ءَ گوں هفتیں زهگاں حیدرآباد ءَ جیل کنتءُ هفتیں بچّان ءِ پانسی دنت،وتی کول ءِ پاسداری نہ کنت۔ پدا بابو جنرل شیرو مری گھگیری کنت تاں چار سال ءَ جنگ کنت،همے وڑا جنگ برجاه ات،2002 جنگ دگہ دْروشم ءَ گوں دیما کئیت ،گل سازی بیت،اداره ٹَہینگ بیت،همک تبکءِ مردم جُنز ءَبہر زور انت، گُڈا پاکستان لس مهلوک ءِ جهد ءَ گندیت ،لپرزیت،وتی کارانی تہءَ تُرندی کاریت،لس مهلوک ءِ جنگ ءُ کُشگ ءَ بندات کنت،سیاسی جهدکارانی چست کنگ ءَ بندات کنت،وتی پالیسیانی تہءَ بدلی کاریت،همک روچ آپریشن کنت مهلوک ءِ لوگاں آس دنت،سنگتانی لاشاں ماں ویران ءُگیابان ءِجنگلاں دور دیگ شروع کُت،سنگتانی مردماں اغوا کنگ بندات کُت۔

بلوچستان ءِ سرزمین ءَ را هون ءِآپ پاکستان ءِرستراں وارنیتگ ہر روچ ءَ بلوچستان ءِ سرزمین ءِ سرا آس روک انت ہرماس ءِ جگر ٹپیگ انت ہرگہار ءِدیدوک کور انت پہ وتی کولیگیں براتاں۔ مرچی پاکستان بلوچستان ءِ تہا ہر و‌‌ڑیں تباہی ودی کنگ ءَ اِنت بلوچستان ءِوانگ جاهانی سرا وتی چوکی جوڑ کُرتگ ،آواران ءَ بگر تاں دشت ءَ اسکول ءُ کالجزانی سرا قبضہ کتگ۔ پاکستان ءِ فوج بلوچ پیر ءُورناہ ءُ زالبولانی سرا ظلم کنگ ءَ انت بلوچ نودربرانءَ چیست کنگ ءُآیانی لاشاں جنگلانی تہا دور دیئگ ءَ انت پاکستان ءِفوج بلوچ قوم را هاموش کنگے واستہ وتی پورئیں طاقت ءَ کارمرز کنگ ءَ انت۔ ہزاراں بلوچ زندانانی تہءَ بند انت ہرچ وڑیں ازیت برادشت کنگ ءَ انت ہر لوگ ء تہءَ دو یا ۳ ماتانی بچ بیگواه کنگ بوتگ یا شہید کنگ بوتگ مرچی ہر لوگ پرُسیگ انت۔ پاکستان ءِ ظلم ءُ زورکیانی سوب ءَ لس مخلوق وتی علاقہ ءَ چہ لڈیتگاں، مرچی بلوچستان ھنچین حالتانی تہءَ گوزگ ءَانت کہ بلوچ قوم را آپ ءِ بدل هون دئیگ بوهگ ءَانت بلوچستان ءَ یک تباہی نیمگ ءَ برگ ءَ انت پاکستان ء زورآوریں لشکر بلوچ نگءُ ناموس ءَ لگت مال کنگ انت۔ بلوچ قومی زانتکاراں ءُکوّاساں شہید کنگ ءَ انت شاعر ءُ ادیباں جنئگ ءُکُشگ ءَ انت بلوچ قومی جہد ءَ را ایرموش کنگءِ واستہ بلوچانی زالبولاں زندان ءَ بند کنگ ءَ انت ءُ بلوچ قومی سرمچاراں پہ باجوبوئگ ءِ واستہ آهانی مردماں زندانی کنگ ءَ انت بلوچ جهدکاراں اغواء کنگ ءَ انت آیانی جسم ءَ ٹکرٹکر کنگ جنگلانی تہا دور دئیگ ءَانت۔

بلوچستان ءِ ‌سرزمین پاکستانءِ فوج ءَ زورءُزبردستی ءَ قبضہ کرتگ پاکستانی فوج بلوچ قوم ءِ نسل کشی ءِ واستہ ہروڑیں کوشست کنگ ‌انت مذهب ءِ نامءِ سرا بلوچ قوم ءَ را میڑینگءَ انت زکری ءُنمازی ءَ میڑینگ ءَانت مذهبءِ نام ءِ سرا بازیں بلوچ شہید کنگ بوتگ انچو گُش انت سامراج ءِ گُڈی اوزار مذہب بیت کہ آ کارمرزئے کنت،بلے بلوچستان ءِ تہءَ اے هربہ بے سوب بوت، ریاست ءَ دیست ادا من بے سوب بوتاں گُڈا براہوئی ءُبلوچی زبان ءِ سرا جیڑه ودی کنگ ءِ جهد کتے،بلے ادا هم وتی مقصد ءَ بے سوب بوت۔

پاکستان ءِ وجود ءَ آئگ ءَ چہ ایشیا ءِ تہءَ یک مزنیں تباہی ءِ اتک، پاکستان دهشتگردانی واستہ یک جنت اِنت،پاکستان دهشتگردانی واستہ یک فیکٹری ئے،دهشتگردانی ردوم جاه انت،افغانستان ءِسرزمین ءِ سرا ہر چونے تباہی کنگ ءَانت پاکستان دنیائے ایمنی ءِ واستہ یک چیلنج اے۔ اگاں دنیا ایمنی لوٹیت گڈا پاکستان نامیں ریاست ءَهلاس بکنت آئی ءَ را هچ رنگءَ کمک مکنت،دنیا ءِ تہءَ آجوئیں بلوچستان ایمنی ءِ چابی انت،دنیا ءَ را لوٹیت بلوچستان ءِ تہءَ یک انسرجنسی ءِ بوهگ ءَ انت همیش را کمک بکن اَنت۔

مرچی پاکستان وتی گُڈی زور ءَ جنئگ ءَ انت کجام رنگ ءَ بلوچ جهد ءَ ایرموش بکن آں،او چون وتی نام نہادیں گچینکاری ءَ بکناں،ریاست گچینکاری ءِ کنگ ءِ واستہ بلوچستان ءِ همک دمگ ءَ آپریشن کنگ ءَ انت،آوارن بازیں زالبول وتی کیمپ ءَ بند کرتگ او هما مهلوک کہ کوه ءَجاهمنند بیتگاں آهانی لوگ هالیک کتگ انت وتی کیمپانی کش ءَ آباد کنگ ءَ انت اش،کولواه ءَ هونی آپریشن ءِ کتگ بلے ریاست ءِ اے واب دروگ ءِ پہ زور کس ءَ ووٹ گپت نہ کنَت۔

بلوچ کدی بلوچ بیت

میجر مجید

تو بلوچ ءُُ من بلوچ
انگت ءَ گار اِنت بلوچ

بلوچ بیگ ءِ مول ءُُ مُراد بلوچی زُبان ءَ ھبر کنگ یا بلوچی پوشاک ءِ پوشگ نہ اِنت۔ بلوچ یک کرد ءُُ کیرکٹرے ءِ نام اِنت۔ بلوچ راج چہ ھزاراں سال ءَ یک دودمان ءُُ تھزیبے ءِ واھُند اِنت۔ بلوچ یک مھزبیں راجے ءِ نام اِنت۔ بلوچ ءَ وت ءَ سرزمینے ھست۔ بلوچ یک جْوانیں گْوستانکے ءِ ھم واھُند اِنت۔ اے گپ ھم راستے کہ بلوچ راج مُدام دھر ءِ زُلم ءُُ زوراکیانی آماچ بیتگ۔ بلے! بلوچ ءَ وتی راجی پجّار ءُُ تشخص ھر وڑ ءَ برجاہ داشتگ اَنت۔ اے پڑ ءَ بلوچ ءَ سک باز کُربانی داتگ۔ بلوچ یک گُلزمینے ءِ بُنُکّی واھُند اِنت۔ آ گُلزمین ءِ نام اِنت بلوچستانؔ ۔ بلوچ ءَ یک پراہ ءُُ شاھگانیں زُبانے ھم ھست کہ آئی ءِ نام بلوچی اِنت۔ دھر ءِ دُژمناں بلوچ جتگ ءُُ پْروشتگ۔ زُلم ءُُ زوراکیانی آماچ کُتگ۔ بلے! بلوچ ءِ راجی سوچ ءُُ پگر ءُُ نیشنلزم ءِ پگر ءُُ فلسفہ پْروش دات کُت نہ کُتگ۔ بلوچ ءَ سک باز حجرت ءُُ لڈّ ءُُ بوج کُتگ۔ بلے ھر جاھے کہ شُتگ ، جھمنند بیتگ، اود ءَ ھم وتی پجّار ءُُ شُناخت، زُبان ءُُ دود ءُُ رُبیدگ مھکم ءُُ برجاہ داشتگ اَنت۔ بلوچ شائرے گْوش اِیت؂
سِنگے اگاں چاہ ءَ کپ اِیت
یک کرن ءُُ دیریں باریگے
آپ ءِ شَلاں بیگْواہ نہ بیت
انچو بلوچ دُردانگیں
بلوچ وت ماں وتی جنگانی ھم آماچ بیتگ۔ بلے ماں دری جنگاں بلوچ دائم ءَ تپاک ءُُ یک دست بیتگ۔ مروچی ھم بلوچ ءِ ھما راجی سوچ ءُُ پگر ءِ سوَب اِنت کہ بلوچ ءِ راجی جُنز دیمروی کنان اِنت۔ بلوچ ءِ بُنُکّی لوٹ آجوئی اِنت کہ مروچی کُلّیں بلوچ آجوئی لوٹوکیں گلانی لوٹ اِنت۔ بلے ھر یک گلے وتی وڑ ءَ کار ءَ اِنت۔ شر کار ءَ اِنت یا ھراب! اے فیصلہ بلوچ راج ءَ کنگی اِنت۔ بلے منی دابیں نابزانتے ھمے سرپد بیت کہ کُلّیں آجوئی لوٹوکیں گل پہ بلوچ گُلزمین ءِ آجوئی ءَ کُربانی دیگ ءَ اَنت۔ وھدے کہ کُل یکّیں وڑ ءَ کُربانی دیگ ءَ اَنت، چو ھم بیت لھتیں گیشتر کُربانی دنت لھتیں کمتر، بلے سوچ ءُُ پگر ءُُ فلسفہ نیشنلزم ءِ بُنیاد ءَ یکّ اِنت۔ چوش کہ من سرپد باں اے کُلّیں آجوئی لوٹوکیں گلانی نیام ءَ اشتراکِ عمل نیست۔ گوں یکّے دومی ءَ رابطہ اِش ھم سک کمّ اِنت۔ اد ءَ مفت ھُدا یک بے اعتمادی یے ودی بیتگ۔ اے دْرچ ءَ بلوچ ءِ دژمن ءَ ھم بازیں پندلے ساز اِتگ داں کہ بلوچ تپاک ءُُ یکدست مہ بیت۔ اے بے اعتمادی ھما وھد ءَ دِیر کنگ بیت کہ کُلّیں آجوئی لوٹوکیں گَل یک انچیں فلیٹ فارمے جوڑ بہ کن اَنت آ اشتراک ء عمل ءِ دْروشم ءَ بہ بیت داں کہ بلوچ ءِ جیڑھانی سر ءَ گپّ ءُُ تْران بہ بیت، ءُُ اے بے اعتمادی دِیر کنگ بہ بیت۔ من سرپد باں کہ وت ماں وتی ناتپاکی بلوچ راجی پگر ءَ دْرگان دْرگان کنت۔ بلوچ ءَ بھر ءُُ بانگی ءِ نیمگ ءَ بارت کہ پہ راجی جُنز ءَ مزنیں تاوانے۔ بلوچ چہ ٹکّ ءُُ بولک، زات ءُُ زُریات، دین ءُُ مزھب ءُُ کلاساں چہ در بہ کپ اِیت ءُُ بس بلوچ بہ بیت۔ اے پہ راجی جنز ءِ دیمروی ءَ جْوانیں مستاگے بیت ءُُ پہ راجی پگر ءُُ سوچ ءِ دیمروی ءَ یک نمیرانیں جُھدے بیت۔ مستریں قوت جُنزانی اندر ءَ مھکمیں ادارہ بنت۔ ادارہ کہ مھکم بنت فردانی اجارہ داری ھلاس بیت۔ ادارہ فیصلہ کن اَنت، فرد فیصلہ کُت نہ کن اَنت۔ مئے جُنز ءِ وھدے کہ گْوست ءَ چار ئے ھر وھد ءَ فیصلہ فرداں کُتگ بلے مروچی چوش نہ اِنت۔ ادارہ ھست اَنت بلے مھکم کنگی اَنت۔ سسٹیمیٹک کنگی اَنت۔ مئے کُلّیں رھشون اے ھبر ءَ ھم تپاک اِنت کہ بلوچ ءِ تپاکی الّمی اِنت ۔ بلے! عملی جُھد اے رد ءَ گندگ نہ بیگ ءَ اِنت۔ ءُُ داں کہ عملی جُھدے مہ بیت ھُشکیں شیرکنیں گپّ ءُُ تْران ءَ جیڑھانی توجیل سازی نہ بیت۔ بی این ایم گْوش اِیت کہ من اصولی اتحاد ءِ واست ءَ تیاراں، فری بلوچستان موومنٹ گْوش اِیت کہ اتحاد وھد ءِ لوٹ اِنت، ھمے وڑ ءَ بی آر پی ءُُ ایدگہ آجوئی لوٹوکیں گَل ھم تپاکی لوٹ اَنت، بلے تپاکی انگت بیگْواہ اِنت۔
سنگتاں ! مئے تپاک کنگ ءَ پرشتہ چہ آزمان ءَ ایر نہ کپ اَنت، اے مئے راجی رھشوناں کنگی اِنت ۔ ھمنچو کہ ناتپاکی ءِ عمل دْراج کش بہ بیت ھمنچو مئے راجی جنز ءَ تاوان اِنت۔ مئے کُلّیں رھشون یا کہ آیانی جھگیر بہ نند اَنت، دیوان بہ کن اَنت، گپّ ءُُ تْران، جُست ءُُ باوست بہ بیت۔ اے بے اعتمادی کہ آیانی اندر ءَ ودی کنگ بیتگ بیگْواہ بیت۔ بلے! اے عمل ءِ واست ءَ جْوانیں ، پُرمھریں چاگردے ودی کنگی اِنت۔ دُژمن ءَ چہ مئے اے ناتپاکی ءَ سک باز سوٗب کُتگ۔ ءُُ شُما گندگ ءَ اِت کہ ماں چاگردی رسانکدر ءَ فیک آئی ڈیز جوڑ کُتگ ءُُ بلوچ جُنز ءِ خلاف ءَ پروپیکنڈہ کنگ ءَ اَنت۔ یکّے وت ءَ بی این ایم ءِ باسک گْوش اِیت دگرے وت ءَ ایف بی ایم ءِ ھیرواہ گْوش اِیت، سیمی وت ءَ بی آر پی ءِ کامریڑے گْوش اِیتءُُ بلوچ راجی رھشونانی خلاف ءَ پروپیکنڈہ کن اَنت۔ ھالانکہ اے مردم راستی ءَ کسی ھم نہ اَنت، دژمن ءِ دست ءِ چیر ءَ کارکنوکیں مردم اَنت، یا کہ مئے نادانیں دوست اَنت۔ ایشانی مول ءُُ مُراد ھمیش اِنت کہ ودی بیتگیں بے اعتمادی ھلاس مہ بیت۔ بلوچستان ءِ مرچیگیں جاورھال تپاکی لوٹ اَنت،ءُُ دیم ءَ زورگیر ءِ وتگڑیں نچینکاری ھم پیداگ اَنت داں کہ بلوچ اے بیھار ءِ دیم ءَ یک توار مہ بیت ایشی ءِ دارگ گْران بیت۔ بازیں سنگتانی سوچ یکدم محدود اِنت چوش کہ مارا فلانں مردم نہ لوٹ اِیت ما وت برابر ایں، چو پاکستان ءِ سیاستدانانی وڑ ءَ ’’سب کچھ ٹھیک ہے‘‘ ءِ پالیسی ءِ سر ءَ کاربند اَنت۔ مارا تپاکی ءِ ھاجت نیست ۔ بلے ! راستی ایش اِنت کہ ترا مروچی بلوچ ءِ ھر یک فردے ءِ ضرورت اِنت۔ گَل وتی جاہ ءَ ترا مروچی ھر کسی مدت ءُُ کُمک پکار اِنت۔ ترا اد ءَ راجی سوچ ءُُ پگرے رُدوم دیگی اِنت ءُُ راجی پگرءِ دیم ءَ آرگ ءِ واست ءَ ترا ھر یک فردے ءِ پکار اِنت۔ پرچا کہ تئی جُھد راجی جُھدے، طبقاتی جُھدے نہ اِنت۔ اد ءَ کلاسانی جنگ نہ اِنت، یک کلاسے بلوچ اِنت دومی کلاس زورگیر اِنت دگہ کلاس نیست۔ بزگر، نیزگار، شْوانگ، پوریاگر، تاجر، زردار، جاگیردار، سردار ءُُ نواب، ادیب ءُُ نبشتہ کار، شائر، نودربر ، وکیل ءُُ ٹیچر کجام ھما فرد کہ آجوئی ءِ لوٹوک اِنت آ تئی جھد ءِ تئی کاروان ءِ بھر اِنت۔
گُڈ سر ءَ من گوں راجی رھشوناں دزبندی کناں کہ وتی سْرپانی اندر ءَ ھم گچین ءُُ نچین بہ کن اَنت، شرّ ءُُ گندگ ءِ فرق ءَ بہ گیشّین اَنت ءُُ برے وھدے نادانیں دوست ھم دژمن ءِ کار ءَ ارزان کنت ءُُ پہ نابزانتی جُھد ءَ تاوانبار کنت۔
تپاکی آجوئی ءِ مانزمان اِنت
بلوچستان آجو بات

مُردگیں میتگ

زیمر بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ آزمانک

من ھژدہ سال ءَ رند وتی میتگ ءَ واتر کُت, اولاک ءَ نھنگام ءَ من ءَ مزن دگّ ءِ سر ءَ دور دات ءُ شُت۔
من وتی اُرداناں چت ءُ دیم پہ لوگ ءَ روان کت, ساہتے ءَ داں من بُرّاڑے ءَ شتاں بلے لوگ ءِ راہ تچک نہ بوت۔
میتگ باز مٹیتگ اَت چپ ءُ چوٹ ئےِ گیشتر اَت اَنت۔
من سر بتّگ بوتان ءُ کہورے چیر ءَ نشتاں کہ دمے بالا کناں ہمنچوکہ من ءَ بدیں بوہے ءِ سما بوت۔ من اُرداناں چست کت پد ءَ شُتاں نہ نشتاں۔
دل ءَ گشت بلکیں ڈُونڈے کپتگ برو مسیتے ءَ بدار روچ ءَ بلکیں سر بر بہ بیت۔
من کہ ہمنچو روان کت چاراں بو گوں من گون اِنت من اے دیم ءُ آ دیماں چم شانک دات اَنت بلے مُرتگیں ھچی گندگ نہ بوت نہ کُچّکی ڈُونڈے ءُ نہ کہ پس ءُ گوکی ءُ نہ کہ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
من وتی چمپلانی چیر چار اِت اَنت بگند ئے چیزے لگت داتگ بلے چمپل ساپ اَت اَنت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
منی بانبرّگی گیش بوت, نگیگیں بیمّے منی اندر ءَ ایر کپت, جان ءِ پُٹاں سر کشگ بنا کت۔
دمانے ءَ من ءَ سما بوت منی گام تینز تِر اَنت بلے پہ دیم روان آں۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
سرجنان سرجنان ءَ وت ءَ مسیتے ءَ سر کت, نماز منی رسگ ءَ گوں ھلاس بوتگ اَت ھرکس چہ مسیت ءَ در روان اَت کسے ءَ چمپل پاد ءَ ءُ کسے ءَ دست ءَ میدان میدان ءَ دیم پہ وتی لوگاں درِک اَت اَنت۔
واجہ او واجہ۔۔۔۔۔۔۔۔۔ حاجی نور محمد ءِ میتگ کجا اِنت؟
راہ ئےِ چہ کجا گیشیت؟
من مزن ریشیں مردے ءِ دیم ءَ مانتر اِت آں ءُ جست کت۔
کئے بزانت کجا اِنت نور محمد ءِ میتگ برو وتی جان ءَ کش بشوشگ نو میتگ ءَ ایر کپاں, مرد نہ اوشتات ءُ پسہ دات۔
من بانبرّ بوت آں کہ واجہ ءَ چو کت۔۔۔۔۔۔۔۔۔!!!!!
من کمو دیم ءَ کنزیت آں مسیت ءِ دپّی نیمگ ءَ لوٹیت دگہ یکے پولاں۔ چمدّاں من ءَ سما بوت کہ جون بو چہ ہمے مردماں پیداک اِنت سڑیتگین ءُ سلگتیں بوہے۔۔۔۔۔۔۔۔۔
من دست دیم ءَ دات گین بست ءُ کسّے ءَ را جست کت,
واجہ حاجی نور محمد ءِ میتگ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔؟؟
آئی ءَ منی گپ پروشت ءُ درائینت ھُدا بزانت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
من دیست کہ مردم گپی نہ اَنت من ھچ نہ گشت مسیت ءِ تہا پیش امام ءِ کوٹی ءَ پُترتاں, امام مُسّلہ ءِ سر ءَ نشتگ ءُ وزیپہ کنگ ءَ اَت۔ کوٹی ءِ سَنس ءَ من ءَ توسینگی کت گش ئے میّت ھانہے اَت۔
مُلّا تو من ءَ گشت کن ئے حاجی نور محمد ءِ میتگ کجا اِنت؟
من کوٹی ءَ ڈنّ دراتک ءُ جست کت۔
مُلّا ءَ تسبی دست ءِ چنک ءَ مُچ کت اَنت سر چست کت۔
بیا تہا تو چیا در اتک ئے مُلّا ءَ درائینت۔
نہ واجہ من جلدی آں رواگی اِنت من مُلّا نہ گشت کہ کوٹی بو ءَ اِنت۔
تو بیا تہا اے وھدی تو حاجی ءِ میتگ ءَ شت نہ کن ئے تی جند ءَ رسترے تل جنت۔
شپی منی مردمے روت ہما میتگ ءَ ترا بارت سر کنت مُلّا ءَ دگہ وڈے من ءَ چار اِت ءُ گشت۔
من لاچار بوت آں دوبر کوٹی ءِ تہا شتاں نشت آں۔
زانہ اے گوانزگ ءَ دیریگیں لاشے مان بوتگ پد ءَ نہ ششتگ انگت بو ءَ اِنت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
رسترے جند ءَ تل جنت۔۔۔۔۔۔؟؟؟
برو وتی جند ءَ کش بشوشگانی آیگ ءِ وھد اِنت۔۔۔۔۔۔۔۔۔
وھد ءَ اے میتگ ءَ چوشیں رستر نہ بوتگ کہ مردم تل بہ جن اَنت ءُ نہ کہ روچ ءَ بشوشگ میتگ ءَ اتکگ اَنت۔
نندگ ءَ گوں من ءَ ھیالاں چیر ترّینت ءُ جیڑینت۔۔۔۔۔۔۔۔!
روچ دیم ءَ کنزان اَت دریگ ءَ چہ روچ ءِ شم کوٹی ءَ ایر کپان اَت اَنت مُلّا ءَ مُسلّہ پیتک ءُ ڈنّ ءَ مسیت ءِ برانڈاہ ءُ شُت اوشتات۔
مُلا ءِ در کپگ ءَ گوں منی نپس سُبک تر بوت۔
دمانے نہ گوست مردے ءَ ترماسے چاہ آؤرت ءُ مُلّا ءَ را دات۔
واجہ مرچی تیر کمانیاں دو بشوشگ جتگ ءُ جستگ اَنت ڈنّ روگی نہ اِنت من پہ کچک رُزوائی وت ءَ سر کتگ۔
بازار راوگ نہ بیت داں اَشکام مہ بیت۔
مُلّا ءُ مرد ءِ گپ کم کم ءَ کوٹی ءَ پیداک اَت اَنت باز ایش کنگ نہ بوت بس ہمنچو کہ تیر کمانیاں دو بشوشگ جتگ ءُ بس۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
من ہبکّہی ءَ ڈنّ ءَ در اتک ءُ جست کت واجہ ھیر اِنت؟
تی روگ نہ بیت مرچی ءُ باندات ءَ۔ رستراں میتگ گپتگ بشوشگ, لدیگ, گورپٹ اژدھا ءُ دگہ بازیں ھون واریں رستراں میتگ ءَ دور کتگ۔
نہ واجہ من در کپاں رواں اِدّ ءَ من نشت نہ کناں, من وتی اُرداناں زُرت ءُ در اتک آں۔
مُلا ءَ مزنیں مکنے کت بلے من نہ جل اِت آں۔
ٹُکّرے ءِ روگ ءَ رند من ماریت اے نیمگ ءَ مُردگ بو گیشتر اِنت۔ دمک ءُ در ھورک اَت اَنت کس در ءَ بوھگ ءَ نہ اَت نہ مردمے نہ دلوت ءُ اولاکے۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
دو دمک ءِ مانتر ءَ شش ءُ ھشت بشوشگ ءَ کسانیں تپلے گِر کتگ ءُ چِیل ءُ مانچیل اَت اَنت۔
من واتر پد کنزیت آں چرکی ے ءِ کُنج ءَ اوشتات ءُ چار اِت, نپس گران بوت, دم گٹ اِت, ئیداں شل دات۔
گونڈو تنسار اَت من ءَ گُمان بوت کہ گونڈل مُرتگ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
زنڈیں ساہتے ءَ رند کہ من سر کش اِت ھچّی نیست اَت من پہ تُرس ءُ لرزے در اتک آں۔
ڈنّ ءَ گونڈل ءِ ھوناکیں گِر پد دیم پہ کور ءَ شُتگ اَت اَنت ءُ چمپل ئےِ ہمد ءَ کپتوک اَت اَنت۔۔۔۔۔۔۔۔۔
کِرّ ءُ گور ءَ مزنیں سلوتّے ءَ من ءَ پچلرزینت,چم دراتکاں شیکی بوت اَنت ءُ من سِر بست ءُ جست آں۔۔۔۔۔۔۔۔۔
اے دمک ءُ آ دمکاں تچان,
ھیسک ءُ ھمپان, سر بتگ۔
دم ءِ پُر بوھگ ءَ سر دو مزن ءُ پَزوریں لدیگ ءَ من ءَ مانترینت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
من ءَ ھاٹیگ ءَ یل دات نکان چہ منی دست ءَ شیترت بُن ءَ کپت, لدیگاں دیم ءَ کنزان کت ءُ من پشت ءَ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
لستیں کدم ءِ جنئگ ءَ لدیگاں باہند کت۔
تگے من ءُ تگے آ تگے من ءُ تگے آ ہمنچوکہ کہ من گِرگ بہ باں من ڈورتگیں چار دیوالی ے ءِ تہا دور کت بچ اِت آں۔۔۔۔!!!!
پھک شنّال بوت آں کپت آں دل تُست تنسار بوت۔
دمّے ءَ کہ من چم بند کت اَنت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
یا ھدا اے چے پیمیں میتگے۔۔۔۔۔۔۔۔؟
ادّ ءَ کس نہ گوایت چے پیمیں رستر اَنت میتگ انگیر کتگ؟؟؟!!!!
ادّ ءَ اے چے لوٹنت ءُ جون بو چہ کجا اے میتگ ءَ آتار اِنت؟
کئے مرتگ؟
اینچو مردم اے رستراں چیا نہ جنت؟
اِدّ ءِ اَشکامی کجا شتگ؟
یا ھُدا۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔؟
کترہے ءَ پد کہ منی چم پچ بوت اَنت داں ھمے لوگ ءَ دو گِل ءِ بان ءُ یک مزنیں کُلے ایوک ءُ تہنا میلانک اِنت۔
من چست بوت ءُ پُچاناں چنڈیت دیم پہ باناں شتاں بان ھورک ءُ ھالیگ اَت اَنت در ءُ دریگ رمیزاں بڑّ ءَ اَت اَنت۔
بان وت ءَ کم کم ءَ ایر بران اَت اَنت۔
من ءَ گُمان بوت کہ اے گس ءِ مردم لڑّیتگ اَنت دیگہ شہر ءُ ملکے ءَ شتگ اَنت۔
نو مردم چوں بکنت؟
کجا برو؟
کئے ءَ جست بگپیت؟
مزنیں اڑّے ءَ پد من کش ءِ لوگ ءَ پہ ترسے دور کت, بُستگ ءَ گوں جَنکے چہ کُل ءَ گوں تیر کمان ءَ در اتک وار وار ءَ بُستگ ءِ نیمگ ءَ سراپ سراپ ءَ آیان کت منی گندگ ءَ گوں کمان ءِ تیر ئےِ داں کوپگ ءَ کش اِت۔
چست کن دستاں کئے تو؟
لوگ ءَ چیا دور کتگ؟
من یکپارگی دست برز کت اَنت ادّا من ساوڈ آں ساوڈ ءِ پیر محمد۔
من ءَ لدیگاں تاچینت من اے پشت ءِ لوگ ءَ دور کت پد ءَ اِدّ ءَ شمئے لوگ ءَ اتک آں داں آپ ءُ نانے۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
آئی ءَ تیر کمان جل کت ءُ من ءَ بُرت لوگ ءَ نہ دینت۔
من وس کت منی لرزگ بند نہ بیت ترس در نیت۔ آئی ءَ تاسے آپ آؤرت ءُ نشت۔
من آپ سرجم ءَ تنگ اِت اَنت۔ نو منی ھاٹیگ ءَ واتر کت اتک وتی جاگہ ءَ۔
وش اتکئے۔۔۔۔۔۔۔۔۔ من شاری۔
وژ نام بات ئے۔!!! من۔۔۔۔ سا۔۔و۔۔ڑ۔۔۔!!!
لالا تو چو ھزتگ ئے ترا ھیر اِنت ؟؟ شاری ءَ تاس وتی نیمگ ءَ کشیت ءُ درائینت۔
ادّا من نھنگام ءِ مردم آں۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔!!!
شاری منی تانسریں گپانی اِشکنگ ءَ گوں گُڈ ایت اباشکو بوت۔
اے میتگ ءَ چد ءُ ساری لدیگ نہ بوتگ ادّ ءَ گیشتر گورپٹ, بشوشگ, ھپتار ءُ کدی کدی اژدھا اژدھا ے اتکگ آس بُرتگ ءُ میتگ ءِ کُل ءُ کاپر مانداشتگ اَنت۔
لدیگ چہ کجا مرچی؟
آ چٹ ھشک بوت ءُ درائینت۔
بلے تو دلتپرک مہ بو ترا شپی تی میتگ ءَ سر کناں آئی ءَ من ءَ سکین دات۔
تو دمے آرام کن من وت ءَ گیشیناں۔ شاری ءَ درائینت ءُ دراتک۔
اے یکیں جاہ اَت کہ من ءَ جون بو ءِ سما نہ بوت باکی درائیں جاہاں چو مَرانٹ ءَ بو کت۔
شاری ءِ دراہگ ءَ گوں چم ڈُک اِت اَنت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
میر ءِ میتگ, میر ءِ میتگ ءَ ما نزانیں وتی جان ءَ کش, کئے تو ؟
کس من ءَ کمار کنئگ نہ اَت کس سوہ کنگ ءَ نہ اَت۔ پہ دیم سر گردان روان۔۔۔۔۔۔۔۔
ھر دمک ءِ پُترگ ءَ ساری سر کشان اَت اوں۔ پاد ءَ شپاد جنزان۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
بازیں ٹپّگ ءَ اَبید من ءَ دو گورپٹ ءَ ڈیک دات من تگ بست بلے وس کناں تچگ نہ بیت من کہ پُشت ءَ چک جت گورپٹاں من ءَ دو دِر کت۔۔۔۔۔۔
من دیم پہ شکون کپت آں۔
اللہ۔۔۔ مُرتاں ھبو ۔۔۔۔۔۔۔
انچو من واب ءَ سِٹ اِت آں بُست کت داں ھچی نیست۔
چوں بوت ترا لالا؟ شاری شپّرگ ءَ اتک گوں درگڈّیتگیں چماں کُل ءَ پُترت ءُ پول اِت۔
ھچ نہ اِنت من ءَ ادّا بس ھنچوش۔۔۔۔۔۔۔۔۔
آئی ءَ چم شودی آپ آؤرت ءُ من چم شُشت۔
ادّا من ءَ سر کن اِت زوت من نگیگ آں من ءَ سک ترسگ ءَ اِنت۔
منی سر بر نہ بیت ادّ ءَ گور پٹ چے کن اَنت؟
نزیک ءَ اے میتگ ءَ مانشجاہ ءِ جند نیست۔۔۔۔۔
لالا تر ءُ تاجگیں مُردگ کہ ڈنّ ءَ کپتگ اَنت گورپٹ کجام سوک ءَ برو گور بہ پٹیت؟؟؟
شاری ءِ اے پسّہ ءَ منی سر پر نہ بوت, بلے من ھچّی نہ گشت۔۔۔۔۔۔۔!!
مگرب سر گوستگ اَت تہاری لم لم ءَ میتگ ءَ ایرکپان اَت آئی ءَ جنڈیں گورپاتے کُل ءِ دیم ءَ چیرگیتک ورگ آؤرت اَنت۔
من ورگ وارت۔
آ گورپات ءِ سُنٹ ءَ نشت پد ءَ پرزونگ پیتک ءُ بُرت۔
سر شپ ءَ دو تیرکمانی اتک من ءَ شاری ءَ بُرت ہمایانی دست ءَ دات ءُ ما در کپتیں۔
کساس دو کلاک ءَ رند من ھند ءُ دمگاں سر پد بوت آں جاہ پجّارت اَنت۔
واجہ من نو جاگہاں زانگ ءَ اوں نو من وت رواں شما واتر کن اِت شمئے راہ مزن اِنت شپ ہم باز کنزیتگ۔
نہ برات ترا برّیں لوگ ءِ دپ ءَ سر کناں رسترانی بیسہ کنگ نہ بیت تو پدا دست ءُ گوش ئے۔ چمایاں یکے ءَ درائینت۔
من ھچ نہ گشت داں ایشاں من ءَ لوگ ءِ دپ ءَ سر کت ءُ پیتر اِت اَنت۔
من کہ لوگ ءَ پُترتاں لوگ انسرتگ اَت درست واب اَت اَنت ابید چہ مزئیں مات ءَ۔
مات ھبکہ بوت من ءَ رُپت ءُ امبازاں زرت۔
سہب ءَ کُل پاد اتک اَنت منی گندگ ءَ ھبکہ بوت اَنت۔
براتانی چک نوک اَت اَنت من کس نزانت گونڈواں ھم من ءَ پجانیارت۔
دیوان بز بوت جُمبوکائی بوت۔۔۔۔۔۔۔
بشوشگ, لدیگ, ھپتار, گورپٹ ءُ اژدھا۔۔۔۔۔۔!!!
جَک ءُ سلوت ءِ تہا من ءَ جون بو ءَ نپس بند کت۔ دل بد بوت ءُ بان ءَ چہ در اتک آں۔
لوگ ءِ چاریں کُنڈ چار اِت اَنت ھچ نیست اَت نہ اُجریکے نہ دگہ گند ءُ گسّڑے۔۔۔۔۔۔۔۔
من چٹ کُساں پانڈو بوت آں!!!!!
روچ شپ ءُ شپ روچ بوہان اَت اَنت رسترانی کد ودّان اَت۔
تُرس ءَ میتگ پچگپتگ ءُ وتی کتگ اَت۔
بے وسی ءُ لاچاری اُزر اَت اَنت میتگ ءِ۔
جون بو تانسریں میتگ ءَ آتار اَت ابید چہ لھتیں گس ءَ۔۔۔۔!!!
یک روچے من ءَ اناگہ وتی تہا گھ اِتگیں بوے ءِ سما بوت بلے دل ءَ نہ جت۔
جان شودگ ءَ پد کہ من آدینک ءِ دیم ءَ اتک ءُ اوشتات آں تا من ءَ سما بوت من ھم مُرتگ ءُ کِرم کپان آں۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔

اوٹ ءِ پنڈوک

نبشتہ کار:- زِڈ جی دشتی

دی بلوچستان پوسٹ

نوبت کہ اوٹ ءِ بیت گڑا بہ چار واجہ گردگیں گِس پہ گِس
واڑ ءُ کُڈّو اں دزموش کنان اِنت نی وتی درد ءَ گپتگ کہ مرچی گسے هم رد نہ دات۔

اوٹ ءِ پنڈوک مرچی زاهر اِنت میتگاں _ گِس پہ گِس اِنت گُشے راج ءِ چیلّام زیر ءُ راج ءِ مستریں دردوار همے مرد اِنت گِس پہ گِس دستی شهار اَنت چو پنڈو گِر ءَ رؤت مکّهیں ماتانی دستاں بوسہ دنت ءُ ارز کنت کہ منی شما وارس اِت منی شما مردم اِت شمئے من هرچ ارز ءَ پیلو کن آں شمارا من هر آسراتی دیاں بس شما وتی اوٹ ءَ بدی اِت من آں
اَنچوش هرچ میتگاں همے داب ءَ گردان اِنت۔

او اوٹ ءِ پنڈوک مرچی ترا وتی درد ءَ گیپتگ تو گِس پہ گِس ءِ لاچار ءُ هما گریبانی گساں پانگ ءِ هما کاشی کُڈّکاں سر تو سَک داتگ تو مرچی همائی یے گس ءَ واجہ واجہ کنگ ءَ ئے ناں آئی ءَ وردن ءِ هست پہ ورگ ءَ نہ کہ دگہ آسراتی یے ترا گریب ءِ گم نیست نہ گپتگ ترا لاوارس ءِ گم ءَ مرچی ترا وتی گم اِنت وتی واهشت پیلو کنگی اِنت تو در پہ در ءِ میتگ پہ میتگ همے گریب ءَ وتی اُمبر همے میتگ ءَ پہ لاچاری گْوازینتگ پرچا نہ یتکگ ءِ هال پرسی ءَ ؟

کُجا اَت ءِ تو زی ؟ ماں همے میتگ ءَ تاسپیں بَچّے ءِ لاش ءِ چِست کُت ، کُجا اِت ءِ تو؟ پرچہ نہ یتک ءِ نہ دات ماتی تسلّا ئے ، هاں نہ یتک ءِ نہ دات اَنت چِیا دست بوسہ ؟

اِے انگت هما میتگ اِنت !
مَٹ نہ بیتگ تنیگہ تاسپیں بچّانی رتکگیں هون نہ هُشیتگ اَنت اَنگت گِس پُرسیگ اَنت ارسانی هور گوارگ اِنت جگر بُن اَنت دل کپ اَنت اِدءَ نیست سرجمیں جسم ءُ جان۔ اِدءَ هون تالان بیتگ چتو کائے تو اِے میتگاں لَجّ بہ کن کمّو هیا پہ بها بِزیر اِے جاه ءُ دوار مَٹ نہ بیتگ اَنت۔

کِیچ هما کیچ اِنت شهید کمانڈر اکیل گوں چار همراه ءَ شهید بیت همے کِیچ ءَ چنچو سالونکیں شهیدانی لاش کلّ اِنت گومازی هما اِنت کہ شهید چئیرمین دوست مهمد گوں تاسپیں بَچّ ءَ همے زمین ءِ باهوٹ اِنت دگہ باریں چُنت شهید۔دشت هما اِنت شهید زاهد همے دشت ءِ دلبند ءَ واب اِنت شهید گنی ءِ مانِش همے دشت اِنت شهید داد جان گوں هشت همراه ءَ همے دشت ءِ دلبند ءَ شهید کنگ بیت شهسوار ءِ پنچ بچ همے دشت ءِ دلبند ءَ کلّ اَنت اِے هما جاه ءُ دیار اَنت هما میتگ ءُ هما مردم اَنت مَٹ نہ بیتگ اَنت۔

زی تئی چم بند اِت اَنت همے گُلیں آواران ءَ سرجمیں میتگ مانداشت اَنت باریں چنچو پیر ءُ کماش ءُ ورناه بیگواه کُت چنچو مکّهیں مات دگہ چنچو لاڈوکیں گهار بُرت زنداناں بند کُت تئی همے لونڈُواں باریں چُنت شهید کت تاسپیں بچ پرچا تو نہ یتک ءِ هال پرسی ءَ ؟ اِے هما میتگ اَنت منی واجہ بدل نہ بیتگ اَنت۔ ترا بزّگیں راج ءِ گم نیست منی واجہ ترا وتی ٹپ دارو کنگی اِنت۔

اوٹ ءِ پنڈوک هوش کن !

مے گلزمین ءِ ھاترہ تاسپیں بچّاں وتی جان داتگ اَنگت نُگرهیں جان دَیگ بیگ ءَ اِنت داں آجوئی بلوچ راج وتی جان ءَ دنت
اِدءَ هون رِتکگ اَنگت رچگ ءَ اِنت داں آجوئی هون رِچ اِیت بلوچ راج ءِ پہ گُلزمین۔ اوٹ ءِ پنڈوک تو وتی ناپاکیں کدماں مے پاکیں گلزمین ءِ سرءَ ایر مکن پہ اوٹ ءِ پنڈگ ءَ ۔

راج ءِ لوٹ آجوئی دیر اِنت پیسلہ بوتگ
جنگ نوکی پیداک اِنت کہ گْوش اِیت سلہ بوتگ

گچینکاری یا نچینکاری
میجر مجید

دی بلوچستان پوسٹ : بلوچی نبشتناک

اوٹ اِنت پہ زر اوٹ اِنت پہ زر
رھشون نہ بنت چوں کور ءُُ کرّ؟
زورگیر ءَ مروچی ھپتاد سال اِنت کہ گچینکاری ءِ نام ءِ سر ءَ نچینکاری کنگ ءَ اِنت۔ بلوچ مخلوق ءَ ھم ھمے نچینکاریاں بھر زُرتگ۔ بلے اے ھپتادیں سالانی میان ءَ بلوچ راج ءَ چہ اے نچینکاریاں کجام کٹّ ءُُ نپ رس اِتگ؟ مروچی مئیگ ءُُ شُمئے دیم ءَ بلوچ وانگجاہ فوجی چوکی جوڑ بیتگ اَنت۔ زانتکارے گْوش اِیت کہ ’’اگاں تو راجے نیست ءُُ نابود کنگ لوٹ ئے گُڑا دْرستاں پیش آئی ءِ وانگ ءُُ علم ءُُ زانگ ءِ سر ءَ اُرش بہ کن‘‘۔ بلے ھو! پنجاب ءُُ پنجاب ءِ فوج ءَ بلوچ ءِ مڈّیانی لٹّ ءُُ پُل کُتگ۔ بلوچ جتگ، کُشتگ ءُُ پْروشتگ۔ بلوچ ءِ زُبان ءُُ پجّار ءُُ شُناخت ءِ گار ءُُ بیگْواھی ءِ ڈُبّہ زُرتگ۔ انچوش کہ من گْوشت اے گْوستگیں ھپتاد سالاں بلوچ راج ءَ چہ اے گچینکاری یا نچینکاریاں ھچ وڑیں سیتّ ءُُ نپ نہ دیستگ۔ نی جُست ایش اِنت کہ اے نچینکاریانی ارزشت چے اِنت؟ مروچی پنجاب ءِ لیڈر نواز شریف گْوشگ ءَ اِنت ’’ووٹ کو عزت دو‘‘ نواز شریف اے گپّ ءَ کے ءَ گْوشگ ءَ اِنت؟ ھر کس زانت کہ پاکستان ءِ فوج ءُُ چیر ءُُ اندریں دست ءُُ خلائی مخلوق ءَ گوشگ ءَ اِنت۔ نواز شریف ءِ اے گپّ ءِ مول ءُُ مُراد ایش اِنت کہ عوام ءِ ووٹ ءَ ماں پاکستان ءِ ڈولیں غیر جمہوری ملکے ءَ عزت ءُُ ارزشت نیست۔ ھرچے کہ پاکستان ءِ یزیدی لشکر بہ لوٹ اِیت ھما وڑ ءَ بیت۔ گُڑا بہ زان اِت کہ اے نچینکاریانی سیت ءُُ نپ بس فوج ءُُ خلائی مخلوق ءَ رس اِیت۔ اے یزیدی لشکر ءَ مروچی ھپتاد سال اِنت کہ بلوچ ءَ کُشگ ءَ اِنت، بلوچ ءِ مال ءُُ مڈّیاں پُلگ ءَ اِنت، بلوچ ورناھاں گار ءُُ بیگْواہ کنگ ءَ اِنت ، کم از کم بلوچ ازلی دشمن ءِ دست ءَ وت مھکم مہ کنت۔ ءُُ بلوچ اگاں اے نچینکاریاں بھر زیر اِیت یا نہ زیر اِیت فوج ءُُ اے خلائی مخلوق وتی گچین کُتگیں مردماں سوبمند کنت۔ اگاں زندگیں مخلوق ووٹ نہ دنت آ مردگاں کار اِیت ووٹ گیپت۔ انچوش کہ دوھزار ءُُ سیزدہ ءَ دشمن ءَ کُت۔ بلے بلوچ راج ءَ دوھزار ءُُ سیزدہ ءَ یک جْوانیں پیغامے دشمن ءَ را دات کہ بلوچ قوم تئی اے نام نہاد ریاست ءِ بھر نہ اِنت۔ بلوچ راج تئی حاکمیت ءُُ کٹھ پُتلی پارلیمنٹ ءِ منّوگر نہ اِنت۔ ھمے بلوچ ءِ پیغام بلوچ ءِ گس گس ءَ ءُُ میاں استمانی ھلکواں سر بیت کہ اے کارست پہ بلوچ راجی جنز ءَ ءُُ بلوچ آشوب ءَ جْوانیں مستاگے اَت۔ پاکستان ءَ وتی مردم سوبمند کُت اَنت۔ بلوچستان ءَ کٹھ پُتلی سرکارے ھم جوڑ کُت کہ مروچی ھمے سرکار ءِ کارست مئیگ ءُُ شُمئے دیم ءَ اَنت کہ بلوچ راج ءَ بغیر چہ تاوان ءَ ھچ نہ رس اِت البتہ لھتیں دپ چٹّ ءُ شُد لاپیں نام نہاد راجی رھشون کروڈ پتی بیت اَنت۔ ماں ڈنّی مُلکاں میراث اِش زُرت ءُُ تجارت ءُُ کار ءُُ بار اِش کُت۔ءُُ بلوچ ءِ سودا اِش گوں زورگیر ءَ جت۔ بلوچ ءِ نسل کُشی ءِ سرٹیفکیٹ اِش دات ۔ ءُُ پاکستان ءِ فوج اِش بُرت ءُُ بلوچستان ءِ گس گس ءَ سر اِش کُت۔ بلوچ مخلوق کساس ھزارانی تعداد ءَ تنی وھدی گار ءُُ بیگْواہ اِنت ءُُ بے ھساب ءَ بلوچ ءِ وانندہ ، ورنا ءُُ زالبول ءُُ کماش شھید کنگ بیت اَنت کہ اے کارست تنی وھدی جار ی ءُُ ساری اِنت۔ بلے ھمے نام نہاد کٹھ پُتلی بلوچستان ءِ سرکار بے تْرکّ ءُُ توار اَت۔ پرچا کہ ایشاں تئی سودا گوں زورگیر ءَ جتگ اَت۔ مروچی پد ءَ ھما مردم لوگ پہ لوگ اَنت ووٹ ءِ پنڈگ ءَ۔ انچوش کہ من پیش ءَ گْوشت بلوچ ووٹ دنت کہ نہ دنت خلائی مخلوق وتی مردماں کار اِیت ءُُ سوبمند کنت۔ بلے بلوچ گْوش اَنت ’’بیر ءِ گرگ سکّ اِنت بلے دیم ءِ گرگ حقّ اِنت‘‘۔ بلوچ چہ دشمن ءَ بایداِنت کہ دیمگیر بہ بیت ، دشمن ءِ اے نچینکاریاں ڈُھل ءُ چاپ مہ کنت ۔ نیلسن منڈیلا گْوش اِیت کہ ’’بے تامیں قوم ھما اِنت کہ پہ وتی دشمن ءِ وش آتک ءَ ڈُھل ءُُ چاپ کنت‘‘۔ مروچی ھژدہ سال اِنت کہ بلوچ آجوئی ءِ جنگ بندات بیتگ ءُُ جنگ دیمروی کنان اِنت۔ سرمچاراں پہ بلوچ قوم ءِ آجوئی ءِ ھاتر ءَ سراں کفن بستگ، آجوئی لوٹوکیں کُلّیں گلانی لوٹ ھمیش اِنت کہ بلوچ ماں پاکستان ءِ اے نچینکاریاں بھر مہ زیر اِیت۔ دشمن میان استمانی ھلکواں پیش دارگ لوٹ اِیت کہ بلوچ منی ھمراہ اِنت، دشمن ءِ اے دْروگیں پندل بلوچ راج ءَ رَد کنگی اِنت ۔ انچوش کہ دوھزار ءُُ سیزدہ ءِ نچینکاریاں اے ثبوت دات۔ بلوچ جمہوریت ءِ خلاف نہ اِنت بلوچ جمہوریت ءِ لوٹوک اِنت بلے اے مملکتِ خداداد ءَ جمہوریت ءِ نام ءُُ نشان دیر دیر ءَ گندگ نہ بیت۔ 544 ووٹ ءِ کٹّوک بلوچستان ءِ حاکم جوڑ کنگ بیت۔ فوج کہ بہ لوٹ اِیت ھمائی ءَ کار اِیت۔ ءُُ فوج ھمائی ءَ کار اِیت کہ آئی ءِ واگ فوج ءِ دست ءَ بہ بنت۔ مروچیگیں حالات مئیگ ءُُ شُمئے دیم ءَ اَنت۔ نواز شریف پنجاب ءِ لیڈر اِنت۔ گْوستگیں نچینکاریاں ووٹ ءِے ھم باز گپتگ بلے انگت لوگ پہ لوگ اِنت کہ ’’ووٹ کو عزت دو‘‘۔ ھر کس زانت کہ پاکستان ءَ ووٹ ءِ عزت ءُُ ارزشت نیست۔ گُڑابلوچ پرچا وت ءَ بے عزت بہ کنت۔ لٹ بہ وارت ءُُ کُشگ ءُُ بندیگ کنگ بہ بیت۔ بلوچ ءِ پجّار ءُُ ارزشت ھم گار ءُُ بیگْواہ کنگ بہ بیت۔ انگت ھمے نام نہاد رھشوناں ڈُھلے بدّ ءَ اِنت کہ ھیّا ووٹ۔ کسے ایشاں بہ پُرس اِیت کہ واجھاں پیش ءَ ھم ما شُمارا ووٹ داتگ شُما چے کُتگ پہ بلوچ راج ءَ؟ بس وتی لاپ پُر کُتگ؟ مرچی بلوچ ءِ چشیں گس نیست کہ پُرس ءِ پتّر نیست ءُُ چشیں کھول نیست کہ آ کھول ءِ ورنا گار ءُُ بیگْواہ نہ اِنت۔ بلوچ پُرسیگ اِنت ، بلوچ ءِ سرزمین آس داتگ ، بلوچ ءِ مال ءُُ مڈّیانی لُٹّ ءُُ پُل کُتگ، بلوچ مات ءُُ گْوھارانی عزت ءُُ ننگ ، چادر ءُُ چاردیواری لگتمال کُتگ۔ بلوچ ترا چے ءَ ووٹ بہ دنت؟ بژنی گپ ایش اِنت کہ ھمے ووٹ ءِ لوٹوکیں نام نہاد لیڈراں وت ھم شرم نہ کنت کہ ما کجام بلوچ ءِ لوگ ءَ ووٹ لوٹگ ءَ ایں؟ ھما لوگ کہ دشمن ءَ آس داتگ؟ ھما لوگ کہ آ لوگ ءِ واھند گار ءُُ بیگْواہ اِنت؟ شُما گوں کجام دپ ءُُ آپ ءَ ووٹ لوٹ اِت؟
تپاکی آجوئی ءِ مانزمان اِنت
بلوچستان آجو بات

“ریاست ءِ نوکیں پَندل ءُ بلوچ راجے زمہ واری”

اے۔ایم بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ : بلوچی کالم

انچو کہ ما درست سرپدیں کہ یک رندے پدا بلوچ راجے ھون ءِ سوداگر پہ بلوچستان ءِگیچینکاری ءَ سرگرم بیتگ اَنت پہ بلوچ راج ءِ ریپینگ ءَ ریاست نوکیں پندل سازگ ءَ اِنت کہ بلوچستان پہ گیچینکاریءَ ایمن کنگ بیتگ ءُ بلوچ مھلوک پہ ووٹ دیگ ءَ ساڈی اِنت۔

گوستگیں پنچ سالانی تھا بلوچ مھلوک ءِ سرا بازیں زوراکی یے بیتگ ءُ بازیں ورناہ ءُ کماش، زھگ ءُ زالبول شھید کنگ بیتگ ءُ بازینے بندیگ جاہاں بند کنگ بیتگ ءُ باز مھلوک پہ لَڈ بوج کنگ ءَ مجبور کنگ بیتگ ھمے زوراکیانی دروشم ءَ بلوچستان ءَ ایمنی اتکگ پہ گیچینکاری ھاترا جاور سازگار کنگ بیتگ اَنت۔

دومی نیمگا بازیں مڈل کلاس پارلمینٹ پرست ءُ میر ءُ سردار ووٹ پنڈ ھم ھمے گشگ ءَاَنت کہ بلوچستان پہ گچینکاری ءَ ساپ پلگار نہ اِنت گوں اے جاوراں بلوچستانءَ گیچینکاری کنگ مَرگ ءَ گوں برابر اِنت۔
یلیں راج مارا پوہءُ سرپد بوھگی انت کہ جُنز گیشتر تالان بیتگ ءُ ھر لوگءَ بلوچ مھلوک ءِ دلاں جاگہ کتگے ریاست اے پنچیں سالاں بلوچ جُنز دیم بے سوب بیتگ۔

پاکستانءِ داشگیں کاسگ چٹاں گوں ابلیسیں فوجءَ ھوار پہ بلوچ جُنز پروش دیگ ءَ بازیں پندل سازتگ ءُ بازیں پِرکہ وار گل جوڈ کتگ کہ بلوچ جُنز ءِ دیم ءَ اوشتارینتگ انت بلے انگت پہ بلوچ جُنز پُروش دیگ بے سوب بیتگ اَنت۔بلکیں بلوچ جُنز گیشتر مُھکم اِنت ءُدیم ءَ جُنزان اِنت۔

بلوچ جُنز پہ مھکمی وتی مادنیں راہ ءَ جنزان اِنت ریاستءِ بازیں پندل بے سوب کتگ اَنت بلوچ مھلوکءِ دیم ءَ چو روچ رژن ٕءَ پدر اِنت
ھنچو کہ گوستگیں سال ءِ گیچینکاری بلوچ مھلوکءَ بے سوب کُت بلوچ جُنز ءِ ھمراہ بیت اَنت ،دُنیا ءِ دیمءَ ریاست ءِپندل بے سوب کت اَنت۔

اے ھم چو پیسرگیں پندلاں چہ یک پندلے کہ بلوچ مھلوک پہ مدامی گلام دارگ بہ بیت۔انوگیں گیچینکاری پہ بلوچستان ءُ بلوچ مھلوکءَ چہ دوزہءَ کمتر نہ اِنت کہ پاکستانی ریاست گوں وتی داشتگیں کاسگ چٹاں بلوچ مھلوک ءَ پہ مُدامی ھمے آسءِ تھا سُوچَگ لوٹیت۔

بلوچ مھلوک ءِزمہ واری اِنت کہ اے ریاست ءِ جوڑ کتگیں پندلاں بے سوب بکن اَنت پہ سرسبزءُ آجوئیں بلوچستانءَ بلوچ راجی جُنز ءِ ھمراہداری بکن انت۔

وتءَ بُوان،وتءَ پجابیار

سیاسی جہدکاراں پہ وانگ المی ایں

شاد بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ : بلوچی کالم

سبا دشتیاری مدام کجام کہ مجلس ءِ بہر بوتگ گڑا آئیءَ اولی رندءَ وانگ ءٗ زانگءِ بابتءَ بحث بناہ کتگ ءُ اے گشتگ کہ چاگردءِ زندگ بوھگءِ شونداری آ ئیءِ وانوکیں مردماں چہ پدر بیت۔ آ کسءِ کہ وانگءَ چہ دوریں بزاں کہ توکءَ ہورک انت۔

سبا دشتیاریءَ چہ ابید دگہ چوشیں بازیں کٗواس بوتگ انت ءُ است انت کہ آ بلوچ سیاست ءَ ہمگرانچ انت آھاں مدام وانگءِ سرازور داتگءُ اے گپءَ ما ھچ وڑا ڈالچار کت نہ کناں کہ وانگ ءُزانگ انسانءِ زندگ دارگ، آئی پجار،آئی راءَ چہ وتی جندءَ آشنا کنگءِ وسیلہ انت۔ ما امنچوک گیش وانگءِ نیمگا روان کناں گڑا امنچوک گیش مے توکءَ علمءُ زانتءِ حُب ودان کنت ءُ ما چاگردی دیمرویءِ بہر جوڑ بوت کناں۔ سیاسی جہدکار ءُ نودربرانی اے ہمک وھدی کاراں چہ یکءِ ہمیش بوتگ کہ میان استمانی ءُ اُستمانی کتاباں گوں سنگتی بکناں ءُ آوکیں نسلءَ انچیں یک چاگردے بدیاں کہ آ وانگءَ گیش ارزشت دات بکناں بلے جُوانیں وڈا کیریرکونسلنگ نہ بوھگءِ سببءَ ما گندگءَ اے پڑا سوبمند نہ بوتگ انت۔

چوشکہ وانوکیں طبقہ ءِ اے اژدریں زمہ واریاں چہ یکے بوتگ کہ آ اسکولزءُ کالجزاں گیش وتی تاگتاں کارمرز بکناں تا نودربر وانگءِ ارزشت ءَ بزان انت ءُ وتی پیسلاہانی وت واھُند ببنت بلے وھدے جاور نہ گیگ بنت بی۔ایس۔اوءِ ورناہاں چہ ابید نیوٹرل(Neutral) سنگت ہم اے نیمگہ دالگوش گُور نہ کناں ءُ پاکستان ءِ پندل گیش جاندار بنت ءُ آ پہ زھگانی زہنءِ جُوڈ کنگءَ وڈ وڈیں گامگیج زوریت،چوشکہ مراگش اڈ دیگ،زھگاناں لیپ ٹاپ دہیگ ءُ آھاناں پاکستان ءِ دمگاں ترءُ تابءِ برگ اے ردءَ مزنیں پندل زانگ بنت۔

وانگءُ زانگ وتی جندے بامردانی الم اِنت کہ مے توکءَ ھُبءَ چست کنت کہ ما وتی زمین ءُ راجءَ چہ آشنا بباں۔زبانءَ گوں مہر بکناں۔ گڑا ایشی ھاترا مارا جُہدے پکار انت،آ ہما جُہد انت کہ مارا اے سرپدی ءُ آگہی بدنت کہ یک گلامیں راجءِ ھاترا مارا چی وانگی انت۔ پرچہ کہ قابضیں اِستان کدی ہم وش نہ بیت کہ تی توکءَ آگہی ءُ پجار بئیت گڑا آھی داتگیں وانگ کدی اوں ترا چوشیں آسراتی دات کنت کہ تو بابونوروز،عبدالکریم،مہراب خان،خیربخش مری،شیرومری،بالاچ مری،حمیدبلوچ،اسدبلوچ،گلام مھمدء ُ داکٹرمنان چہ آشنا بے بئے؟۔

راجدپتر اے ھبرءِ گواچن انت، ہمک یک اِستان ءِ کہ دگہ راجءِ سرا قابض بوتگ گڑا آئی ءِ اولی اژدریں گامگیجاں چہ یکے ہمے زانگ بوتگ کہ آ راجءِ تہذیبءُ کلچر، وانگ ءُ زانگ ءُ کتابجاہانی سرا اُرش بکن تا آھانی کرا وانگءِ ھچ وسیلہ پشت مہ کپیت۔ ہمے ڈولءَ میان استمانی راجدپترءَ مغل اے ردءَ جُوانیں درورءَ دیگ بنت۔ مغل سامراجیت ءِ وھدءَa Northern Chin، Central Asia، Eastern Europe ءُ Middle East مزنیں تباہی ءِ آماچ بوتگ انت۔ چوشکہ نامینیں شہر Balk,
‏ Bamiyan, Herat, Kiev, Baghdad, Nishapur,Samarkandءِ وڈیں جاہاں ءَ مغل فوجءِ اُرشاں چہ کتابجاہ،کتاب،لٹریچر ءُ نادراہجاہ آس روک کنگ بوتگ انت، 1258 ءِ بغدادِجنگ اے درورءَ زنڈیں مثال اِنت۔
ہمے رنگءَ بلوچستان ءَ ہم جاور ہمے رنگ انت۔ کتاب ءُ کتابجاہانی سرا سرکاری اُرش، وانگجاہانی بند کنگ ءُ آھاں بیھار دیگ اے
ھبرءِ وت گواچنی ءَ دنت کہ ادا بلوچ را وڑ وڑیں اڑءُ جنجالانی دیمپان کنگ پمشکہ بوتگ کہ آ چہ وتی دودربیداگءَ پراموش ببیت۔ آ چہ وتی زمینءِ ھاکءِ بُوءَ زبہر ببیتءُ اے زبہری ہما وھدءَ کیت کہ ما چہ وانگءَ زبہر بباں ءُ قابض ءِ جُوڑ کتگیں وانگی Syallabus ءِ محتاج باں۔

ھمک وھدءَ جندءِ لٹریچر گیش بوداں پاد کنت،گیش تی ساچشتی بُوداں سکین دنت ءُ کجام وھدءَ کجام ہم راجءُ نسل را اے آسراتی رسیت گڈا بزاں آئی گُورا وانگ ءِ ارزشت گیش بیت ءُ آئی ءِ زبان،کلچر،تہذیب،لٹریچر کُل گوں آئی جندءَ بندوک بنت۔اے پیمیں جاواراں کہ پاکستان ءَ وتی سازیتگیں پندلاں چہ پد مے سرا دُور داتگ انت چوشکہ وانگجاہاں دومی زباناں وانینگ، دومی راجانی السی بامردانی بابتءَ وانگ،دومی ھندءُ دمگانی جیوگرافیءُ آھانی کِشتءُ کشارانی وھد ءُ موسمانی بابتءَ زانگ ءَ چہ ابید دگہ چوشیں بازیں درور است انت کہ بلوچ اُلسءَ گوں ھچ وڈیں نزیکی نکناں۔

پمشکہ اے سیاسی سنگتانی زمہ واری انت کہ وانگءِ چاگرداں گیش بکناں ءُ بلوچی ءُ براہوی زبانءِ نامءَ کہ یک ریاستی تپاوتءِ پیداک بوتگ آھلاس ببیت۔ما وتی جندے بابت ءَ ونت بکناں،وتی راجدپتر ءُ راجی بامرداں چہ آشنا بباں۔

تچان اَنت پہ پنڈگ ءَ

اکیل مراد

دی بلوچستان پوسٹ : بلوچی کالم

چشیں پنچ سال نہ گوز اِت کہ پنڈوکانی لونس لونجان نہ انت ھمک پنچ سال سرجم بیت گوشگ ءَ بلوچ راج ءِ مستریں دردوار ھمے واجہ اَنت ۔ ھما روچ ءَکہ بلوچ راج ءَ گلامی ءِ سنکل مان لگوشگ بیتگ اَنت ھما روچ ءَ چہ ووٹ ءِ پنڈوکانی لونس لونجان اَنت ءُ بزگیں بلوچانی گران بھائیں ووٹاں پَچ گر اَنت ءُ آیاں ریپینان اَنت۔

چوناھیگ ءَ وت جن ءُ وت پِرچِن وت دل ءَ گلا ءُ وت ءَ بہ نادین گریب ءُبزگیں مھلوک ءَ لگت ءَ گُٹ ءَ بِہ دے ءُ آیانی نیمگ ءَداں پنچ سال ءَ چَک مہ جن۔ ھمے پنچ سالی ئیں ٹیکھدار پد ءَ بیھال بنت آیانی بیھال بوھگ ءَ ابید پد ءَ ھمے گزیر ءُ وزیرانی گوشگ ءِ سر ءَ ھمے بزگیں مردمانی سر ءَ پاکستان ءِ زالم ءُ بے ایمانیں پوج ءَ ھُکم دَے اَنت کہ برویت ءُ ھمے بزگاں گِرّاں روپ کن اِت ءُ لوگاں چہ بِہ کَش ات ءُ اشانی ھواری ءَ اشانی بُنڈ ءُ گَندلاں ھم بہ دُز ات ءُ بیاریت گوں تاں ھمے پنڈوکیانی وھداں پد ءَ ھمے گَندل ءُ بُنڈاں ھمے بزگیں مردمانی گور ءَ بھر بہ کن ایں۔

اے زُلم ءُ زوراکیانی ھمراھی ءَ ھمے پِنڈوکانیں داشتگیں ھونواریں ٹولی بازیں جاھاں ھمے بزگیں مردمانی جنین ءُ چکانی نَنگ ءُ ناموساں ھم پادمال کن اَنت ءُ بازیں جاھاں ھمے ھونواریں رستراں وتی اوس ءِ توسگ ءَ ھمے زالبول کارمرد کرتگ اَنت ۔ اے وڑیں زوراکی بلوچ چاگرد ءِ سر ءَ ھمک پنچ سال ءِ اتکگیں ٹیکھدارانی وھداں گیش بیان اَنت انوں پد ءَھما پنچیں سالانی وھد ءُ پاس ھلاس بیتگ اَنت آیانی لونس پد ءَ پنچ سال ءَ پیسر لونجان بیتگ انوں پد ءَ لونجان اَنت۔

نوں پنڈوکانی واسکِٹ ءُ کَوش بدل ءُ سدل بیتگاں نوں آیانی دل ءَکاشی کُڈوکانی تہ ءَ نیشتگیں مردم مئے نزیکیں مردم اَنت آیانی ھیالانی تہءَ بدلی ءِ رنگ ءُ دروشم گون اَنت گوں ۔ واجہ وت جت ءُ وت میر بیت نوں ھمے بزگیں بلوچ پد ءَ پاداں گران کنت ءُ تاں وتی اوشتاتگیں میرءِ ھال ءَ گراں آ روچی آ اتکگ اَت آئی ءَ بازیں مسامانی کرار کرتگ اِت اَنت بلے ھمے بزگیں بزگ وھدیکہ واجہ دوچار کپ ات گوں گڑا تاں ھمے واجہ ءِ سُنٹ آسمان ءَ سر اِنت واجہ نوں پجاہ نیاریت بلے آ روچی واجہ ھمے دِرتہ پُچ ءِ لوگ ءَ اتکگ اَت گڑا آ واجہ ھمے درتہ پُچ ءِ نام یات اَت آئی ءِ لوگ ءِ ڈس ءُ نشان آئی ءِ درستیں چکانی ناماں زانگ ءَ اَت بلے مروچی آئی اسپیتیں کاٹن ءُ سیاھیں چشمک ءَ دِرتہ پُچ بیھال کرت ۔

پر زانشمندیں بلوچ راج

تی ایمنی ءِ زندمان اے وُوٹ پِنڈانی کاٹن ءُ سیاھیں چشمکا گون نہ انت وتی گران بھائیں زندمان ءَ گوں اے بے ایمانیں ووٹ پنڈانی گوں مہ گوازین ات اے ھپتاد سال ءِ گلامی ءِ زندمان تر ءَ ھمے ووٹ پِنڈانی سکین ءَ آھورتگ ءُ گُٹ ءَ لوپ کرتگ وت ءَ بہ جیڑ ءُ وت ءَ بہ پھریز وتی ننگ ءُ ناموس ءَ بہ پھریز۔

راج تپاک بات ءُ ووٹ پِنڈ نیست ءُ نابود بات اَنت